• Terug

Vormgeloof - Overtuigd geloof

In tijden van de grootste nood wordt de geestelijke toestand van de afzonderlijke mens duidelijk, in zoverre, dat het geloof of wordt versterkt, of geheel verloren gaat, als het tevoren alleen een vormgeloof was dat de mensen nog niet kon overtuigen. Velen vallen van hun geloof af. Hun blik is nog te zeer op het aardse gericht en ze kunnen het wereldgebeuren en hun eigen lot niet in overeenstemming brengen met de eeuwige Godheid, van wie ze wegens hun onwetendheid voor zichzelf alleen een gelukkig aards bestaan verwachten. Ze willen alleen een God erkennen die hun alle aangename zaken van het leven schenkt. Maar dat ze voor zichzelf het welzijn op aarde verspelen door hun levenswandel, door hun afstand tot God, is voor hen onbegrijpelijk. Hoe erger nu de nood op hen afkomt, des te meer verwijderen ze zich van Hem. Ze wijzen Hem af, schikken zich niet in hun lot, maar morren en klagen en trachten voor zichzelf de noodtoestand te beperken door onrechtvaardige handelingen en een liefdeloos gedrag tegenover de naasten. Hun geloof in God was slechts een vormgeloof dat niet stand hield bij een ernstige beproeving, maar dat ook zonder waarde was en eerst tot een overtuigd geloof moet worden. Er zijn maar weinig mensen die zich in tijden van nood dichter bij God aansluiten, daar ze vast in Hem geloven en zich niet van dit geloof laten afbrengen. Ze zien het leed aan voor wat het is, als een middel waardoor God de Hem afvallige mensen wil winnen. Ze vragen God onophoudelijk om kracht en zijn nu ook in staat het leed te verdragen. Het geloof geeft hun deze kracht en God verlaat de zijnen niet, dat wil zeggen: die in Hem geloven en in elke nood hun toevlucht nemen tot Hem. Maar de toestand van de ongelovigen is zonder hoop, zolang ze alleen maar aandacht schenken aan het aardse gebeuren en niet nadenken over de zin en het doel ervan. Maar er moet een opheldering plaatsvinden, want het vormgeloof is geen geloof zoals God het vraagt. Het is schools overgebracht op de mensen en bij hen zelf nog niet levend geworden. Het is een dood geloof dat de ziel niet vooruit helpt in haar ontwikkeling en daarom een sterke beproeving nodig heeft, opdat de mens hierdoor zijn denken en zijn instelling tegenover God inziet. Wie Hem afwijst, onder de indruk van de nood en het aardse gebeuren, onder de indruk van het eigen lot, zal door grotere beproevingen heen moet gaan om het geloof alsnog te verkrijgen, of hij zal verloren gaan en op het einde bij diegenen horen, die veroordeeld zijn, die tot de tegenstanders van God behoren en daarom de gerechte straf ontvangen, die weer de gang door de nieuwe schepping moeten afleggen ten behoeve van hun verlossing. De gelovigen zullen eveneens aan zware beproevingen zijn blootgesteld, maar een overtuigd geloof laat zich niet zo gemakkelijk aan het wankelen brengen, en God staat diegenen bij, die Hem trouw zijn, die alle beproevingen doorstaan en zich des te inniger bij God aansluiten, omdat ze vast in Hem en Zijn liefde, almacht en wijsheid geloven. En voor dit vaste geloof zullen ze beloond worden op de dag van het oordeel, wanneer God zelf ze binnenleidt in het paradijs, waar een einde komt aan alle nood en ze in de tegenwoordigheid van God bovenmate gelukkig zijn.

Amen

Formulário faith.... Fé Convencida....

Em tempos de maior adversidade terrena o estado espiritual de cada pessoa se esclarece na medida em que a fé ou é fortalecida ou completamente perdida, se antes era apenas uma fé formal que ainda não conseguia convencer as pessoas. Muitos caem da fé, seus olhos ainda são demasiado dirigidos para a Terra e não conseguem conciliar os acontecimentos mundiais e seu próprio destino com a Deidade eterna, de quem apenas esperam uma vida terrena feliz, devido à sua ignorância. Eles só querem reconhecer um Deus que lhes dá todo o conforto da vida, mas o facto de eles próprios perderem o seu bem-estar na Terra através do seu modo de vida, através da sua distância de Deus, é para eles incompreensível. Quanto mais severas as dificuldades, mais se distanciam Dele, mais O rejeitam, não se rendem ao seu destino, mas resmungam e reclamam e tentam reduzir o seu estado de dificuldade através de acções injustas e comportamentos indelicados para com o seu próximo. A sua fé em Deus era apenas uma fé formal que não resistia a um exame sério, mas que também não valia nada e devia primeiro tornar-se uma fé convicta. Há apenas algumas pessoas que se apegam mais a Deus em tempos de adversidade porque acreditam firmemente nEle e não se deixam desviar desta fé. Eles vêem o sofrimento pelo que ele é, como um meio pelo qual Deus quer conquistar as pessoas que se afastaram dEle. Eles pedem constantemente a Deus por força e agora também são capazes de suportar o sofrimento. A fé lhes dá essa força e Deus não confia nos Seus, ou seja, aqueles que acreditam Nele e se refugiam Nele em todas as adversidades. Mas o estado desses incrédulos é inútil, desde que eles só prestem atenção aos acontecimentos terrenos e não pensem no significado e no propósito deles. Mas um esclarecimento deve ter lugar, pois a fé na forma não é fé como Deus a exige.... Foi transferido escolástica para as pessoas e ainda não ganhou vida nelas; é uma fé morta que não suporta a alma no seu desenvolvimento e, portanto, requer um forte exame para que o ser humano se torne claro sobre o seu pensamento e a sua atitude para com Deus. Quem O rejeitar, impressionado pela adversidade e pelos acontecimentos terrenos, pelo seu próprio destino, terá de passar por maiores provações, a fim de ainda assim ganhar a fé, ou se perderá e, no final, pertencerá àqueles que estão condenados, que pertencem aos adversários de Deus e, portanto, recebem o castigo justo, que terão de percorrer novamente o caminho através da nova criação, com o propósito da sua redenção. Os crentes também serão expostos a provas severas, mas uma fé convicta não pode ser abalada tão facilmente, e Deus permanece ao lado daqueles que são fiéis a Ele, que suportam todas as provas e se apegam a Deus ainda mais intimamente porque crêem firmemente Nele e no Seu amor, onipotência e sabedoria. E esta fé firme lhes será recompensada no dia do Juízo, quando o próprio Deus os conduzirá ao paraíso, onde toda adversidade chegará ao fim e eles serão extremamente felizes na presença de Deus...._>Amém