• Terug

Vormgeloof - Overtuigd geloof

In tijden van de grootste nood wordt de geestelijke toestand van de afzonderlijke mens duidelijk, in zoverre, dat het geloof of wordt versterkt, of geheel verloren gaat, als het tevoren alleen een vormgeloof was dat de mensen nog niet kon overtuigen. Velen vallen van hun geloof af. Hun blik is nog te zeer op het aardse gericht en ze kunnen het wereldgebeuren en hun eigen lot niet in overeenstemming brengen met de eeuwige Godheid, van wie ze wegens hun onwetendheid voor zichzelf alleen een gelukkig aards bestaan verwachten. Ze willen alleen een God erkennen die hun alle aangename zaken van het leven schenkt. Maar dat ze voor zichzelf het welzijn op aarde verspelen door hun levenswandel, door hun afstand tot God, is voor hen onbegrijpelijk. Hoe erger nu de nood op hen afkomt, des te meer verwijderen ze zich van Hem. Ze wijzen Hem af, schikken zich niet in hun lot, maar morren en klagen en trachten voor zichzelf de noodtoestand te beperken door onrechtvaardige handelingen en een liefdeloos gedrag tegenover de naasten. Hun geloof in God was slechts een vormgeloof dat niet stand hield bij een ernstige beproeving, maar dat ook zonder waarde was en eerst tot een overtuigd geloof moet worden. Er zijn maar weinig mensen die zich in tijden van nood dichter bij God aansluiten, daar ze vast in Hem geloven en zich niet van dit geloof laten afbrengen. Ze zien het leed aan voor wat het is, als een middel waardoor God de Hem afvallige mensen wil winnen. Ze vragen God onophoudelijk om kracht en zijn nu ook in staat het leed te verdragen. Het geloof geeft hun deze kracht en God verlaat de zijnen niet, dat wil zeggen: die in Hem geloven en in elke nood hun toevlucht nemen tot Hem. Maar de toestand van de ongelovigen is zonder hoop, zolang ze alleen maar aandacht schenken aan het aardse gebeuren en niet nadenken over de zin en het doel ervan. Maar er moet een opheldering plaatsvinden, want het vormgeloof is geen geloof zoals God het vraagt. Het is schools overgebracht op de mensen en bij hen zelf nog niet levend geworden. Het is een dood geloof dat de ziel niet vooruit helpt in haar ontwikkeling en daarom een sterke beproeving nodig heeft, opdat de mens hierdoor zijn denken en zijn instelling tegenover God inziet. Wie Hem afwijst, onder de indruk van de nood en het aardse gebeuren, onder de indruk van het eigen lot, zal door grotere beproevingen heen moet gaan om het geloof alsnog te verkrijgen, of hij zal verloren gaan en op het einde bij diegenen horen, die veroordeeld zijn, die tot de tegenstanders van God behoren en daarom de gerechte straf ontvangen, die weer de gang door de nieuwe schepping moeten afleggen ten behoeve van hun verlossing. De gelovigen zullen eveneens aan zware beproevingen zijn blootgesteld, maar een overtuigd geloof laat zich niet zo gemakkelijk aan het wankelen brengen, en God staat diegenen bij, die Hem trouw zijn, die alle beproevingen doorstaan en zich des te inniger bij God aansluiten, omdat ze vast in Hem en Zijn liefde, almacht en wijsheid geloven. En voor dit vaste geloof zullen ze beloond worden op de dag van het oordeel, wanneer God zelf ze binnenleidt in het paradijs, waar een einde komt aan alle nood en ze in de tegenwoordigheid van God bovenmate gelukkig zijn.

Amen

Form faith.... convinced faith....

In times of greatest earthly adversity the spiritual state of individual people clarifies itself insofar as faith is either strengthened or completely lost, if it was previously only a formal faith which could not yet convince people. Many fall away from faith, their eyes are still too earthly directed and they cannot bring world events and their own fate into harmony with the eternal deity, from Whom they only expect a happy earthly life due to their ignorance. They only want to acknowledge a God Who gives them all the comforts of life, but the fact that they themselves forfeit their well-being on earth through their way of life, through their distance from God, is incomprehensible to them. The more severe the hardship becomes, the more they distance themselves from Him, they reject Him, they do not surrender to their fate but grumble and complain and try to reduce their state of hardship through unjust actions and unkind behaviour towards their neighbour. Their faith in God was only a formal faith which did not stand up to serious scrutiny, but which was also worthless and must first become a convinced faith. There are only a few people who cling more closely to God in times of adversity because they firmly believe in Him and do not let themselves be diverted from this faith. They see suffering for what it is, as a means by which God wants to win over people who have fallen away from Him. They constantly ask God for strength and are now also able to endure suffering. Faith gives them this strength and God does not rely on His own, i.e. those who believe in Him and take refuge in Him in every adversity. But the state of those unbelievers is hopeless as long as they only pay attention to earthly events and don't think about the meaning and purpose of them. But a clarification must take place, for the faith in form is not faith as God demands it.... It has been scholastically transferred to people and has not yet come alive in them; it is a dead faith which does not support the soul in its development and therefore requires a strong examination so that the human being will become clear about his thinking and his attitude towards God. Anyone who rejects Him, impressed by adversity and earthly events, by his own fate, will have to go through greater trials in order to still gain faith after all, or he will get lost and in the end belong to those who are condemned, who belong to God's opponents and therefore receive the just punishment, who will have to travel the path through the new creation again for the purpose of their redemption. The believers will also be exposed to severe trials, yet a convinced faith cannot be shaken so easily, and God stands by those who are faithful to Him, who withstand all trials and attach themselves to God all the more intimately because they firmly believe in Him and His love, omnipotence and wisdom. And this firm faith will be rewarded to them on the day of judgment, when God Himself will lead them into paradise, where all adversity will come to an end and they will be exceedingly happy in the presence of God....

Amen