• Terug

Een roep tot de lichtwezens om hulp in geestelijke nood

Zielen die zich in geestelijke nood bevinden zijn door goede en slechte krachten omgeven. En ze hoeven daarom in hun geestelijke nood niet te wanhopen, zoals ze echter ook niet onverschillig mogen zijn, opdat de slechte krachten niet de macht over hen krijgen. Het worstelen van de geestelijke krachten om de zielen houdt niet op en zodra de mens zelf door wilszwakte de slechte krachten bevestigt, maar de ziel overeenkomstig haar wezen op het licht aanstuurt, raakt ze nu in nood, die echter tegelijkertijd een waarschuwing en een aanmaning van de goede krachten is. Want deze nood moet haar ertoe brengen zich te wenden tot de goede krachten om hulp, wat ze nooit zou doen als de ziel de nood bespaard zou blijven. Want de lichtwezens kunnen alleen dan de ziel bijstaan, wanneer ze worden aangeroepen. Deze goddelijke wet kan niet ongedaan worden gemaakt.

De liefde van de lichtwezens is zo groot dat ze altijd tot hulp bereid zijn en iedere ziel zouden helpen die in nood is. Maar de kracht van de lichtwezens is ook zo sterk dat ze welke duistere kracht dan ook kan overweldigen, dus onschadelijk maken. Er zou dan dus nooit een in het nauw gebracht mensenkind kunnen bestaan, als God deze wet niet zou hebben gegeven, dat de hulp van de lichtwezens afhankelijk is van de roep om hulp. Maar zo’n roep stuurt de mens alleen omhoog als hij de nood van de ziel voelbaar ondervindt. En daar de overdracht van kracht uit het geestelijke rijk op de mens nodig is opdat diens ziel rijp wordt, moet de ziel in deze nood geraken zodra ze door haar zwakke wil in gevaar is een prooi te worden van de slechte krachten.

De strijd tussen licht en duisternis die om een ziel wordt gevoerd, moet dus ook voor de mens een voelbare uitwerking hebben om hem werkzaam te laten worden, dat wil zeggen: hem aansporen om kracht te vragen, daar anders de ziel nooit vooruit zou gaan in haar ontwikkeling. Zielennood is dus onvermijdelijk zolang de mens nog niet door buitengewoon werkzaam te zijn in liefde de kracht van God in ontvangst neemt.

Een mens die onophoudelijk werkzaam is in liefde zal maar zelden in geestelijke nood komen, omdat de lichtwezens voortdurend op hem kunnen inwerken en niet meer gebonden zijn aan de goddelijke wet, want de in liefde werkzame mens heeft elke barrière doorbroken, zodat de kracht uit God voortdurend aan hem kan worden overgebracht. En daarom moet een mens die zich in geestelijke nood bevindt, zijn best doen liefde te geven. Hij doet daardoor de invloed van de slechte wezens teniet en samen met het gebed om kracht en bijstand zal hij zeer snel de zielennood opheffen, want de krachten van het licht zijn nu weer overwinnaar geworden en ze kunnen de ziel nu bedenken in overvloed. Werken van liefde en gebed heffen elke zwakheid op. De mens wordt overwinnaar van de krachten die hem willen schaden. Hij streeft uit vrije wil het licht tegemoet en ontvlucht de duisternis. Zijn wil is gestaald door de verzoeking, zodra hij haar heeft weerstaan.

En elke overwinning is een stap omhoog. De mens die serieus op God aanstuurt zal uit elke verzoeking zegevierend tevoorschijn komen. Maar ook hij zal door de duistere krachten in het nauw worden gedreven, zodra hij momenten van wilszwakte in zich boven laat komen. Maar steeds kan hij zeker zijn van de bijstand van de lichtwezens die zijn gebed om kracht vernemen en altijd bereid zijn hem te helpen.

Amen

Invoquer les êtres de Lumière dans la misère de l’âme

Les âmes qui se trouvent dans la misère spirituelle sont entourées de Forces bonnes et mauvaises et donc elles ne doivent pas se désespérer dans leur misère, comme elles ne doivent pas être indifférentes, sinon les forces mauvaises obtiennent le pouvoir sur elles. La lutte des Forces spirituelles pour l'âme ne cesse pas et dès que l'homme lui-même, à travers sa faiblesse de volonté favorise les forces mauvaises, tandis que l'âme dans son être aspire à la Lumière, il arrive maintenant dans une misère qui est en même temps un Avertissement et une mise en garde des Forces bonnes, parce que cette misère doit le pousser à se tourner vers les Forces bonnes pour l'aider, chose qu’il ne ferait jamais si la misère lui était épargnée. Parce que les êtres de Lumière peuvent assister l'âme seulement lorsqu’ils sont appelés. Cette Loi divine ne peut pas être retirée. L'amour de ces êtres de Lumière est si grand qu’ils sont toujours prêts à aider et ils aident chaque âme qui est dans la misère. La Force des êtres de Lumière est si puissante qu’ils vainquent toute force obscure, donc ils peuvent la rendre inoffensive, et donc il ne pourrait jamais exister un fils terrestre opprimé si Dieu n'avait pas donné cette Loi comme quoi l'aide des êtres de Lumière nécessite la demande de l'homme. Mais l’homme envoie une telle invocation en haut seulement lorsqu’il perçoit sensiblement la misère de l'âme. Et étant donné que la transmission de la Force du Royaume spirituel sur l'homme est nécessaire pour que son âme mûrisse, celui-ci doit arriver dans une misère telle qu'il soit en danger de tomber aux forces mauvaises à cause de sa faiblesse de volonté. Donc la lutte entre la Lumière et les ténèbres qui est menée pour son âme, doit avoir un effet sensible même pour l'homme pour le faire devenir actif, pour le stimuler à demander la Force, autrement l'âme ne pourrait jamais plus progresser dans son développement. La misère de l'âme est donc inévitable tant que l'homme reçoit encore la Force Dieu à travers une activité extraordinaire dans l'amour. Un homme qui est continuellement actif affectueusement arrive seulement rarement dans la misère de l'âme, parce que les êtres de Lumière peuvent continuellement agir sur lui et en plus ils ne sont pas liés à la Loi divine, parce que l'homme actif affectueusement a abattu les barrières de sorte que la Force de Dieu puisse lui être constamment transmise. Et donc un homme qui se trouve dans la misère animique, mais qui s’efforce de donner l’amour, rend avec cela inopérante l'influence des êtres mauvais et s’il ajoute la prière pour la force et l'Assistance il suspendra très vite la misère de l'âme, parce que les Forces de la Lumière seront maintenant de nouveau victorieuses et pourront pourvoir l'âme dans une grande mesure. Agir dans l'amour et prier suspend toute faiblesse, l'homme devient victorieux des forces qui veulent l'endommager, dans la libre volonté il aspire à la Lumière et fuit l'obscurité, sa volonté est devenue de fer à travers la tentation, dès qu’il lui a résisté. Et chaque victoire est un pas vers le Haut ; l'homme qui cherche sérieusement Dieu, sortira victorieux de chaque tentation, mais il sera opprimé par des forces obscures, dès qu’il laissera se lever en lui des instants de faiblesse de volonté. Mais il peut toujours être certain de l'assistance des êtres de Lumière qui entendent son invocation pour la Force et sont toujours prêts à l'aider.

Amen