• Terug

Een definitief vrij komen of een gebonden toestand in de eeuwigheid

Een volledig loskomen uit de vorm vereist ook een volledig opgeven van het verzet tegen God, want ofschoon de ziel ook schijnbaar elke uitwendige keten bij de lichamelijke dood aan het einde van haar leven verliest, dan hoeft ze toch niet definitief van haar ketenen bevrijd te zijn, want ze kan het bewustzijn van haar geketende toestand meenemen naar de eeuwigheid, wat juist deze kwellende toestand voor haar betekent.

De omgeving van de ziel is dan nog dezelfde als die was op aarde. Dat wil zeggen dat ze zich eerst daar ophoudt, waar ze op aarde verbleef, omdat ze nog met al haar zinnen aan de aardse materie gebonden is. Maar dan zal ze altijd voor zichzelf haar omgeving scheppen, al naar gelang haar verlangens. Ze kan dus nog volledig door aardse materie omgeven zijn, ofschoon ook alleen maar in haar verbeelding. Ze is zodoende nog overeenkomstig haar gevoel aan aardse wetten onderworpen. Dat wil zeggen dat ze dezelfde verlangens heeft, dezelfde begeertes als op aarde, maar ook dezelfde weerstanden moet overwinnen, zodat ze net als op aarde haar machteloosheid en gebondenheid beseft, terwijl de geheel vrije toestand ook een toestand van vervulling is, waar er geen hindernissen meer tegenovergesteld worden en het deze geestelijke vrijheid als uiterst gelukkig makend ervaart.

De ziel heeft met de lichamelijke dood wel de lichamelijke ketenen afgeschud, maar het bewustzijn van haar vrijheid heeft ze nog niet, totdat ze die graad van rijpheid bereikt heeft, die haar de geestelijke vrijheid oplevert. En daarom weet ze vaak niet van haar overlijden op aarde. Ze waant zich nog in haar lichaam en het duurt vaak een lange tijd, totdat ze het inziet, al naar gelang haar bereidwilligheid om te dienen, die echter nog heel zwak is, want meestal zijn zulke zielen gegrepen door de eigenliefde en zoeken ze voor zichzelf de bevrediging van hun wensen.

Maar omdat ze dit nooit vinden, begint het na lange tijd in hen te dagen, dat ze in werkelijkheid niets meer bezitten en steeds alleen maar schijngoederen nastreven en pas dan begint het proces van het zich volledig bevrijden van de aardse materie, dat echter nog heel tijdrovend is. En pas het zich bevrijden van de materie, het overwinnen ervan en er in de gedachten volledig afstand van doen, maakt het omhulsel van de ziel los en betekent het begin van haar definitieve vrij komen uit de vorm. Maar voordat het wezen zich kan verheugen in de vrijheid van de geest, kunnen er nog ondenkbaar lange tijden voorbijgaan.

Amen

Final liberation or bound state in eternity....

Complete detachment from the form also requires complete abandonment of the resistance against God, for even if the soul apparently loses every external constraint at the death of the body at the end of its life, it nevertheless does not need to be finally released from its constraint, for it can take the awareness of its bound state with it into eternity, which signifies precisely that state of torment for it. The environment of the soul is then still the same as on earth, i.e., once it stays where it has stayed on earth because it is still bound to earthly matter with all its senses; but then it will always create its environment itself according to its desire. It can therefore still be completely surrounded by earthly matter, even if only in its imagination, is therefore still subject to earthly laws according to its feelings, i.e., it has the same desire, the same cravings as on earth, but also the same resistance to overcome, so that it recognizes its powerlessness and constraint as on earth, while the completely free state is also a state of fulfilment, where no more obstacles are set against the being and it feels this spiritual freedom extremely blissfully. The soul has certainly cast off the physical shackle with the bodily death, but it does not yet have the awareness of its freedom until it has reached the degree of maturity which earns it spiritual freedom. And therefore it often does not know about its passing away from earth. It believes itself to still be in its body and it often takes a long time before it realizes it, depending on its willingness to serve.... which, however, is only very weak, for mostly such souls are only seized by selfish love and seek satisfaction of their desires for themselves. But since they never find such, it begins to dawn on them after a long time that in reality they no longer possess anything and only ever strive for illusory possessions, and only then does the process of complete detachment from earthly matter begin, although this is still very protracted. And only the detachment from matter, the overcoming of it and the complete mental detachment loosens the shell of the soul and signifies the beginning of its final liberation from form. However, an unthinkably long time can pass before the being can enjoy the freedom of the spirit....

amen