• Terug

De genade van de laatste belichaming op aarde – Er wordt geen aandacht aan geschonken

De genade van de laatste belichaming op aarde wordt door de mensen niet herkend en daarom ook niet gewaardeerd. De eindeloos lange tijdsduur van de gang over de aarde komt na deze belichaming ten einde en deze tijd is werkelijk kort. Deze is wel voldoende voor de totale omvorming tot lichtwezen en stelt ook aan de wil van de mens geen al te hoge eisen, als deze zwak is en niet lang genoeg verzet zou kunnen bieden. Maar de mens gebruikt de tijd niet voor zijn vrij komen en laat deze laatste genade onbenut voorbijgaan, meestal uit onwetendheid over zijn lot. Want voor hem zijn alle verwijzingen, verklaringen en vermaningen ongeloofwaardig en daarom schenkt hij er geen aandacht aan.

Maar omdat hem als mens de vrije wil gegeven is, kan hij het aardse leven, de laatste belichaming als mens, ook dienovereenkomstig leven. Maar ooit moet hij zich verantwoorden, omdat hij nooit zonder enige kennis over hoe zijn gang over de aarde moet zijn, zal blijven. Want als de mens een hem verleende genade afwijst, dan moet hij ook volgens de goddelijke rechtvaardigheid de gevolgen dragen.

Er bestaat geen andere weg naar de laatste bevrijding. Deze moet in vrijheid van de wil en vrijheid van geloof afgelegd worden en om deze reden heeft God hem deze laatste belichaming toegestaan. Als deze tijd niet als genadegeschenk herkend wordt, dan ligt het alleen aan de wil van de mens, die zich tegen alles verzet, wat van hem geëist wordt om te geloven en hij zal bijgevolg ook niet volgens dit geloof handelen. De mogelijkheid om God te kunnen herkennen, is elk mens gegeven. Het staat hem vrij om Hem te willen herkennen. Dat wil zeggen dat hij daar niet onder dwang toe overgehaald wordt.

Zijn levenswandel hangt zodoende alleen maar van zijn vrije wil af. Hij kan het leven wel leven, maar de genaden van dit leven niet benutten en dan was de belichaming als mens op aarde zonder resultaat en tevergeefs. Hij komt weliswaar met zijn lichamelijke dood vrij van zijn omhulsel, maar neemt het bewustzijn van dit omhulsel mee naar de eeuwigheid en hij lijdt onder de gebonden toestand nog meer dan op aarde, terwijl een goed benutte tijd op aarde hem een volkomen vrij worden, dus volledige vrijheid, opgeleverd zou hebben.

Het geen aandacht schenken aan deze genade heeft een uiterst smartelijke uitwerking en op de aardse tijd in vrije wil volgt een tijd van volledige willoosheid, die het wezen als kwellend ervaart en toch niet op kan heffen, tenzij het vervult wat de mens op aarde had moeten vervullen: dat het in het hiernamaals werkzaam wil worden in liefde. Alleen deze wil levert de ziel weer de kracht op om aan haar vrij komen te werken. Maar nooit kan de ongebruikte genadetijd op aarde geheel goedgemaakt worden in het hiernamaals.

Maar voor degenen, die het aardse leven volgens de wil van God leven, heeft God onvoorstelbare zaligheden klaargemaakt. Ze zijn in waarheid Zijn kinderen, aan wie Hij de erfenis van de Vader beloofd heeft.

Amen

Grace of the last embodiment on earth.... paying no attention....

The grace of the last embodiment on earth is not recognized by people and therefore also not appreciated. The infinitely long duration of the earthly change comes to an end through this embodiment, and this time is truly short. It is sufficient for the complete transformation into a being of light and also does not place too high demands on the human being's will if it is weak and could not offer enough resistance for long enough. However, the human being does not use the time for his liberation and lets this last grace pass by unused, mostly out of ignorance of his destiny. However, all hints, explanations and admonitions are untrustworthy to him and he therefore pays no attention to them. However, since he is given free will as a human being, he can live his life on earth.... the last embodiment as a human being.... he will only have to answer for it one day because he will never remain without any knowledge about how his life on earth should be. For if the human being rejects a favour granted to him he must also bear the consequences according to divine justice. There is no other path to final redemption, it has to be travelled in freedom of will and faith, and for this purpose God has granted him this last embodiment as a human being. If this time is not recognized as a gift of grace then this is solely due to the human being's will, who resists everything that is demanded of him to believe and consequently also does not act according to this belief. The possibility of being able to recognize God is given to every human being; wanting to recognize Him is up to him, i.e. he cannot be forced to do so. His way of life therefore only depends on his free will; he can certainly live life but not utilize the graces of this life, and then the embodiment as a human being on earth was unsuccessful and in vain. With the death of his body he indeed gets rid of his outer shell, but he takes the consciousness of this shell with him into eternity and suffers far more under the bound state than on earth, while a properly utilized time on earth would have earned him complete liberation, therefore complete freedom. The disregard of this grace has an extremely painful effect, and the time on earth in free will is followed by a time of complete lack of will, which the being feels agonizingly and yet cannot remedy.... unless it fulfils what the human being should fulfil on earth.... it wants to become active in love in the beyond.... This will alone gives the soul the strength to work on its liberation. However, the unutilized time of grace on earth can never be completely compensated for in the beyond. Yet God has prepared incomprehensible bliss for those who live their earthly life according to God's will.... they are in truth His children, to whom He has promised the inheritance of the father....

amen