• Terug

Opwaartse ontwikkeling en mislukking – Beëindigen van een verlossingsperiode

God heeft het wezenlijke een buitengewoon lange tijd en hem iedere mogelijkheid gegeven om rijp te kunnen worden. Maar de mogelijkheden worden niet meer benut en zodoende is het aardse leven doelloos, omdat het zonder resultaat blijft. Geestelijke stromingen blijven onopgemerkt en het onvermijdelijke gevolg daarvan is, dat de materie, die eigenlijk af moet nemen, toeneemt. Dat de honger naar materie de mensen in de ban houdt. Dat ze weer streven naar dat, wat ze overwonnen hebben en waarvan ze zich uiteindelijk moeten bevrijden.

God hindert de mens niet en geeft hem, waar hij naar verlangt. De geringste wil naar geestelijke kracht is voldoende om deze onbeperkt te mogen ontvangen. Maar net zo is de wil naar het onrijpe geestelijke, het verlangen naar vereniging met de materie voldoende om ook deze wil vervuld te laten worden. God deelt naar verdienste uit. Zodra de mens zich dus van het geestelijke afkeert naar wat nog aan de aarde gebonden is, streeft hij geen opwaartse ontwikkeling van de ziel meer na en heeft hij de aarde ook niet meer nodig als ontwikkelingsstation van de geest.

Nochtans moet de aarde als zodanig blijven bestaan, omdat dit van eeuwigheid af het plan van God is. Die de aarde daar voor de eeuwigheid voor bestemd heeft. En derhalve zal de aarde opnieuw ontstaan. Ze zal weer het geestelijke in zich bevatten, dat zijn aardse doel niet besefte. Dat niet het verlangen had om zich opwaarts te ontwikkelen. Dat van alle liefde gespeend was en alleen maar wilde heersen, maar niet wilde dienen. Opnieuw moet het geestelijke voor eindeloze tijden de dwang rondom zich dulden, voordat het de vaste vorm weer kan verlaten en het onder makkelijkere voorwaarden weer opwaarts kan streven.

Er zal een transformatie plaatsvinden, die geen menselijk begrip zich voor kan stellen. De aarde zal openbarsten en alles verzwelgen wat op haar leeft, met uitzondering van de kleine schare van gelovigen, die God Zelf verzorgt en beschermt tegen de ondergang. Er is nu een einde gekomen aan een aardse periode en een nieuwe begint. Een verlossingsperiode wordt afgesloten en het uiteindelijke gericht vindt plaats, dat elk mens brengen zal wat hij nagestreefd heeft: eeuwig leven of een martelende dood in een hernieuwde verbanning. Dat wil zeggen een staat van volledige levenloosheid, die het wezenlijke als een kwelling ervaart en moet ervaren, omdat het de toestand van de vrije wil niet gebruikt heeft om uiteindelijk vrij te komen uit de vorm.

Amen

Desenvolvimento Superior e Falha.... Terminando a época de redenção....

Deus concedeu-lhe um tempo excessivamente longo e deu-lhe todas as oportunidades para poder amadurecer.... Mas as possibilidades não são mais utilizadas, e assim a vida terrena é inútil porque não tem sucesso. As correntes espirituais continuam a ser ignoradas, e o resultado inevitável disso é que a matéria aumenta, o que na verdade se destina a ser reduzido.... que a fome de matéria coloca as pessoas sob o seu feitiço, que elas se esforçam novamente por aquilo que superaram e do qual devem se libertar para o bem. Deus não atrapalha o homem e lhe dá o que ele deseja. A menor vontade de força espiritual é suficiente para poder recebê-la desmedidamente. Mas também a vontade para o espiritual imaturo, o desejo de união com a matéria, é suficiente para que essa vontade seja cumprida. Deus distribui de acordo com o mérito e a vontade.... Assim que o ser humano se afasta do espiritual e se dirige para a Terra, não mais se esforça pelo desenvolvimento superior da alma e não precisa mais da Terra como estação educativa para o espírito. No entanto, a Terra deve continuar a existir como tal, porque isto está no plano de Deus desde a eternidade.... Que destinou a terra para os tempos eternos. E assim a Terra surgirá de novo, conterá em si mesma a substância espiritual que não reconheceu o seu propósito na Terra, que não tem desejo de se desenvolver para cima, que era desprovida de todo o amor e só queria governar mas não servir.... Mais uma vez, o ser espiritual tem de suportar intermináveis períodos de compulsão antes de poder deixar novamente a forma sólida e lutar novamente para cima em condições mais fáceis.... Um acto de transformação terá lugar que nenhuma mente humana pode imaginar, a terra rebentará e engolirá tudo o que nela vive, excepto o pequeno rebanho de crentes de quem o próprio Deus cuida e protege da destruição.... Um período terrestre chegou ao fim e um novo período começa.... uma época de redenção será concluída e o Juízo final terá lugar, o que trará a cada ser humano aquilo por que ele se esforçou.... a vida eterna ou a morte agonizante no banimento renovado...., ou seja, um estado de completa falta de vida, que a disposição sente e deve sentir como agonia porque não usou o estado de livre arbítrio para finalmente se libertar da forma...._>Amém