De gehele mensheid zal op de jongste dag gericht worden en een ieder, goed of slecht, zal zijn loon ontvangen. En zodoende zal er een scheiding komen tussen de goeden en de slechten, tussen de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen, tussen de gelovigen en de ongelovigen. En God Zelf zal de rechter zijn en een ieder belonen of straffen naar zijn verdienste.
Dit gericht is onafwendbaar en besluit een betekenisvolle periode, een tijd van genade, die de niet-verlosten op aarde verleend werd door Gods enorme liefde. Dit was een tijd van een onophoudelijk worstelen van het lichtvolle geestelijke met de duisternis. Het was een tijd van strijd van al het wezenlijke, dat naar de hoogte streefde en in deze tijd had het wezenlijke de mogelijkheid om zich tot lichtwezens te ontwikkelen, als ze het maar wilden.
Maar er werd door God ook een grens aan het wezenlijke gesteld, doordat de tijdsperiode, die het wezenlijke voor de verlossing ter beschikking stond, sinds eeuwigheid voorbestemd was. En deze tijd was waarlijk zo vastgesteld, dat het volop voldoende was voor de totale verlossing, maar ze werd niet in die mate gebruikt, zoals ze gebruikt had kunnen worden en er werd aan talloze mogelijkheden geen aandacht geschonken, omdat het wezenlijke zijn vrije wil niet gebruikte of deze misbruikte en zich opnieuw bond aan die macht, waarvan het zich had moeten bevrijden.
Het wezen moet zich nu op de dag van het gericht verantwoorden voor diens vrije wil en het gebruik hiervan en het zal al naar gelang zijn wil, zich naar de hemel of de hel wenden. Naar het licht of de duisternis. Zijn lot zal niet anders zijn, dan wat het door zijn wil voor zichzelf geschapen heeft. Het zal geest in alle vrijheid zijn, als het hier op aarde naar gestreefd heeft of weer gebonden worden in de vaste materie, waar het op aarde met al zijn zinnen naar verlangd heeft. Het eerste zal een toestand van gelukzaligheid zijn. Het laatste een toestand van kwellingen en een onvoorstelbaar lijden. Hernieuwde gevangenschap gedurende eindeloze tijden in het meest kwellende berouw en hulpeloosheid.
Maar God is rechtvaardig, want in Zijn liefde spande Hij zich gedurende eeuwigheden in om dit wezenlijke naar de vrijheid te leiden. Er stond dit wezenlijke allerlei hulpmiddelen ten dienste. Hij verwierf voor hen de genade van het verlossingswerk door Zijn menswording en Zijn dood aan het kruis. Hij was eindeloos lankmoedig en geduldig, maar Hij moest één ding bij hen laten: de vrije wil. En overeenkomstig hiermee moet Hij nu ook de mensen richten, als de dag gekomen is, die deze tijd van genade beëindigt. Want deze vrije wil is ontaard. Het wordt alleen nog maar gebruikt voor een werkzaam zijn voor de tegenstander van God en zodoende moet hij weer voor eindeloze tijden gebonden worden.
Het jongste gericht is het begin en het einde. Een nieuwe tijdperiode begint en de oude is voorbij. Het aardse leven heeft zijn einde genomen voor al het wezenlijke, dat op aarde belichaamd was. Deels in de scheppingswerken, deels in het vlees. Maar er ontstaat een nieuwe schepping, die weer het geestelijke in zich bevat, dat zijn aardse gang nog niet tot het einde gegaan was, maar dicht bij de laatste belichamingen stond. Want dit geestelijke heeft zijn vrije wil nog niet gekregen. Het kan dus ook niet ter verantwoording geroepen worden op de dag van het gericht.
Maar de hele mensheid zal zich op de jongste dag voor God moeten verantwoorden en haar zondigheid zal duidelijk worden en slechts een klein aantal rechtvaardigen zal voor de ogen van God bestaan kunnen blijven en binnen kunnen gaan in het rijk van de vrede.
Amen
VertalerToda a humanidade será julgada no último dia, e cada um, seja bom ou mau, receberá a sua recompensa. E assim haverá uma separação entre o bem e o mal, o justo e o injusto, o crente e o descrente, e o próprio Deus se sentará em julgamento e recompensará ou castigará cada um segundo o seu mérito. Este julgamento é inevitável e conclui um período significativo de tempo, um tempo de graça, que foi concedido aos não redimidos na terra através do grande amor de Deus. Este tempo foi um tempo de luta incessante entre os seres espirituais de luz e escuridão, foi um tempo de luta entre todos os seres que lutam para ascender, e durante este tempo os seres tiveram a oportunidade de se desenvolverem em seres de luz, se apenas eles quisessem. Mas Deus também estabeleceu um limite para a beingness, predeterminando o período de tempo desde a eternidade que estava disponível para a beingness para a redenção.... E este tempo foi realmente tão medido que foi totalmente suficiente para a redenção completa, mas não foi usado ao ponto de poder ser usado, e inúmeras possibilidades permaneceram despercebidas porque a vontade não usou o seu livre arbítrio ou abusou dele e se acorrentou de novo ao poder do qual se supunha que se libertasse. O ser deve agora responder por este livre arbítrio e seu uso no dia do julgamento, e de acordo com sua vontade se voltará para o céu ou para o inferno.... para a luz ou para a escuridão.... o seu destino não será nada mais do que aquilo que criou para si próprio através da sua vontade.... Será espírito em toda a liberdade, se se esforçou por isso na Terra, ou será novamente banido em matéria sólida, o que desejava na Terra com todos os seus sentidos. O primeiro é um estado de êxtase, o segundo um estado de tormento e sofrimento inimaginável.... cativeiro renovado através de idades intermináveis na maioria dos arrependimentos agonizantes e desamparo.... Mas Deus é justo.... porque em Seu amor Ele se esforçou por toda a eternidade para liderar esta disposição para a liberdade. Ele tinha todos os meios à Sua disposição, Ele adquiriu as bênçãos do ato de Salvação para os seres através de Sua encarnação e Sua morte na cruz, Ele era infinitamente sofredor e paciente, mas Ele tinha que deixá-los uma coisa.... livre arbítrio.... E de acordo com isso Ele agora também deve julgar as pessoas quando chegar o dia que termina este tempo de graça. Porque este livre arbítrio degenerou, só é usado para trabalhar para o adversário de Deus, e assim tem que ser ligado novamente por um tempo infinito. O Juízo Final é o início e o fim.... Uma nova era começa e a velha terminou, a vida terrena chegou ao fim para todos os seres que foram encarnados na Terra, em parte nas obras da criação, em parte na carne. Mas surge uma nova criação, que novamente mantém o espiritual dentro de si, que ainda não terminou o seu caminho terreno, mas que estava perto das últimas encarnações. Pois este ser espiritual ainda não tinha recuperado o seu livre arbítrio e, portanto, não pode ser considerado responsável no dia do julgamento. Mas toda a humanidade terá de responder a Deus no último dia e a sua pecaminosidade será revelada, e apenas um pequeno número de pessoas justas será capaz de estar diante dos olhos de Deus e entrar no reino da paz...._>Amém
Vertaler