• Terug

Het jongste gericht – Einde van het tijdperk van de verlossing

De gehele mensheid zal op de jongste dag gericht worden en een ieder, goed of slecht, zal zijn loon ontvangen. En zodoende zal er een scheiding komen tussen de goeden en de slechten, tussen de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen, tussen de gelovigen en de ongelovigen. En God Zelf zal de rechter zijn en een ieder belonen of straffen naar zijn verdienste.

Dit gericht is onafwendbaar en besluit een betekenisvolle periode, een tijd van genade, die de niet-verlosten op aarde verleend werd door Gods enorme liefde. Dit was een tijd van een onophoudelijk worstelen van het lichtvolle geestelijke met de duisternis. Het was een tijd van strijd van al het wezenlijke, dat naar de hoogte streefde en in deze tijd had het wezenlijke de mogelijkheid om zich tot lichtwezens te ontwikkelen, als ze het maar wilden.

Maar er werd door God ook een grens aan het wezenlijke gesteld, doordat de tijdsperiode, die het wezenlijke voor de verlossing ter beschikking stond, sinds eeuwigheid voorbestemd was. En deze tijd was waarlijk zo vastgesteld, dat het volop voldoende was voor de totale verlossing, maar ze werd niet in die mate gebruikt, zoals ze gebruikt had kunnen worden en er werd aan talloze mogelijkheden geen aandacht geschonken, omdat het wezenlijke zijn vrije wil niet gebruikte of deze misbruikte en zich opnieuw bond aan die macht, waarvan het zich had moeten bevrijden.

Het wezen moet zich nu op de dag van het gericht verantwoorden voor diens vrije wil en het gebruik hiervan en het zal al naar gelang zijn wil, zich naar de hemel of de hel wenden. Naar het licht of de duisternis. Zijn lot zal niet anders zijn, dan wat het door zijn wil voor zichzelf geschapen heeft. Het zal geest in alle vrijheid zijn, als het hier op aarde naar gestreefd heeft of weer gebonden worden in de vaste materie, waar het op aarde met al zijn zinnen naar verlangd heeft. Het eerste zal een toestand van gelukzaligheid zijn. Het laatste een toestand van kwellingen en een onvoorstelbaar lijden. Hernieuwde gevangenschap gedurende eindeloze tijden in het meest kwellende berouw en hulpeloosheid.

Maar God is rechtvaardig, want in Zijn liefde spande Hij zich gedurende eeuwigheden in om dit wezenlijke naar de vrijheid te leiden. Er stond dit wezenlijke allerlei hulpmiddelen ten dienste. Hij verwierf voor hen de genade van het verlossingswerk door Zijn menswording en Zijn dood aan het kruis. Hij was eindeloos lankmoedig en geduldig, maar Hij moest één ding bij hen laten: de vrije wil. En overeenkomstig hiermee moet Hij nu ook de mensen richten, als de dag gekomen is, die deze tijd van genade beëindigt. Want deze vrije wil is ontaard. Het wordt alleen nog maar gebruikt voor een werkzaam zijn voor de tegenstander van God en zodoende moet hij weer voor eindeloze tijden gebonden worden.

Het jongste gericht is het begin en het einde. Een nieuwe tijdperiode begint en de oude is voorbij. Het aardse leven heeft zijn einde genomen voor al het wezenlijke, dat op aarde belichaamd was. Deels in de scheppingswerken, deels in het vlees. Maar er ontstaat een nieuwe schepping, die weer het geestelijke in zich bevat, dat zijn aardse gang nog niet tot het einde gegaan was, maar dicht bij de laatste belichamingen stond. Want dit geestelijke heeft zijn vrije wil nog niet gekregen. Het kan dus ook niet ter verantwoording geroepen worden op de dag van het gericht.

Maar de hele mensheid zal zich op de jongste dag voor God moeten verantwoorden en haar zondigheid zal duidelijk worden en slechts een klein aantal rechtvaardigen zal voor de ogen van God bestaan kunnen blijven en binnen kunnen gaan in het rijk van de vrede.

Amen

Ultime Jugement - la fin d'une époque de Libération

Lors de l’Ultime Jour toute l’humanité sera jugée et chacun, qu’il soit bon ou mauvais, recevra sa récompense. Et donc il y aura une séparation des bons et des mauvais, des justes et des injustes, des croyants et des mécréants et Dieu Lui-Même sera assis sur le siège du Juge et récompensera et punira chacun selon son mérite. Ce Jugement est inévitable et conclura une période significative, un temps de Grâce qui a été concédé aux non-rachetés sur la Terre au travers du très grand Amour de Dieu. Cela a été un temps de lutte inouïe du spirituel entre la Lumière et l'obscurité, cela a été un temps de bataille pour toute la substance animique qui tend vers le Haut, et durant ce temps elle a eu la possibilité de se développer en être de Lumière si seulement elle le voulait. Mais à la substance animique il a été posé une limite par Dieu, du fait que la période de temps qui était à sa disposition pour sa Libération était préétablie depuis l'Éternité. Et ce temps a été vraiment mesuré de sorte qu’il suffisait complètement pour la Libération définitive, mais il n'a pas été utilisé comme il aurait pu l’être et ainsi les innombrables possibilités sont restées inaperçues, parce que la substance animique n'a pas employé sa libre volonté ou bien en a abusé et elle s'est de nouveau enchaînée au pouvoir dont elle devait se libérer. Maintenant au Jour du Jugement l'être doit rendre compte pour cette libre volonté et pour son emploi et selon sa volonté il sera orienté vers le Ciel ou bien vers l'enfer, vers la Lumière ou bien vers l'obscurité, son sort ne sera rien d'autre que ce qu’il s’est créé lui-même à travers sa volonté. Il sera un esprit dans une totale liberté, s’il y a aspiré sur la Terre, ou bien il sera de nouveau relégué dans la matière solide s’il l’a désiré sur la Terre avec tous ses sens. Le premier est un état de Béatitude, le dernier un état de tourment et de souffrances inimaginables, dans une captivité renouvelée au travers de repentir et de désespoir atroces durant des temps infinis. Mais Dieu est juste, parce que dans Son Amour Il S'est efforcé pendant une Éternité de guider cette substance animique vers la liberté. Cette dernière avait à sa disposition tous les moyens possibles, Il a conquis les Grâces de l'Œuvre de Libération pour les êtres à travers Sa Venue en Homme et Sa mort sur la Croix, Il a été infiniment longanime et patient, mais une chose devait être laissée, c’est la libre volonté. Et selon celle-ci Il doit maintenant juger les hommes lorsque sera venu le Jour qui termine ce temps de Grâce. Parce que cette libre volonté a dégénéré, elle a été seulement utilisée pour agir pour l'adversaire de Dieu et donc elle doit de nouveau être liée pour des temps infinis. L’Ultime Jugement est le début et la fin, le commencement d’une nouvelle époque car la vieille est finie, la vie terrestre a trouvé sa conclusion pour toute la substance animique qui était incorporée sur la Terre, en partie dans les Œuvres de Création, en partie dans la chair. Mais il se lève une nouvelle Création qui reçoit de nouveau en elle du spirituel qui n'a pas encore terminé sa libération terrestre, qui était cependant près de sa dernière incorporation. Parce que ce spirituel n'avait pas encore récupéré sa libre volonté, donc il ne peut pas être appelé à en répondre au Jour du Jugement. Toute l’humanité cependant devra répondre devant Dieu lors de cet Ultime Jour et son impiété deviendra évidente et seulement un petit nombre de justes pourront subsister devant les Yeux de Dieu et entrer dans le Royaume de la Paix.

Amen