• Terug

Overwinning van de tegenstand – Toevoer van kracht – Goed of kwaad

Elk succes berust op de overwinning van tegenstand en zo kan de ziel zich ook alleen maar opwaarts ontwikkelen, als ze de tegenstand, die haar door de tegenstander in de weg gelegd wordt, de baas wordt. Zonder tegenstand bestaat er geen ontwikkeling in de kracht en dus geen verdere ontwikkeling. Want dat laatste betekent hetzelfde als toegenomen kracht. Dat wil zeggen een toename van dat, wat de oersubstantie van al het geestelijke is.

Het geestelijke kan alleen maar in zichzelf rijpen door de vereniging met hetzelfde geestelijke, dus kracht moet door de toestroom van kracht toenemen. Maar dat laatste moet gevraagd worden. Dat wil zeggen door de wil om weerstand te bieden, moet het wezen zich tot ontvangen bereid verklaren voor deze toestroom, die haar nooit ontzegd wordt. Bereidheid om te ontvangen is ook het gelovige gebed, dat de mens vol vertrouwen naar God omhoog stuurt, want dan opent hij zijn hart voor elke genadeschenking, die steeds een toevoer van kracht voor hem betekent.

Het gebed is in dit opzicht de meest succesvolle tegenstand, als de mens kracht vraagt aan God om te kunnen strijden, zodat hij Hem in zekere zin de tegenstand laat overwinnen en zijn ziel daardoor toch rijpt door juist deze schenking van genade. Dit verwerft de mens door zijn wil, die naar God streeft en door Gods liefde aangenomen wordt. Het gebed wordt dus verhoord.

De mens zal op geen enkele manier hoeven te vrezen, dat zijn verzoek niet vervuld wordt, als hij in het volste geloof Hem zijn nood voorlegt. Als hij zijn gebrek aan kracht aan Hem toegeeft en om een vermeerdering hiervan vraagt, als hij bereid is om weerstand te bieden, maar zich daar alleen te zwak voor voelt. Dan zal God hem zeker Zijn hulp verlenen. Hij zal zich over zijn zwakte ontfermen en het succes voor de ziel zal niet uitblijven. Maar uit eigen kracht zal de mens de tegenstand, die hem gegeven is om te overwinnen, nooit de baas kunnen worden.

Hij kan echter ook door de vijandige kant geholpen worden, maar dan zal de wil tot God de mensen nooit overheersen, want de wil tot de tegenstander zal duidelijk te herkennen zijn aan de wereldse instelling van degenen, voor wie nu ook niets onoverwinnelijk lijkt te zijn. De tegenstander van God rust degene, die God ontrouw en duidelijk naar de tegenstander toegewend is, met kracht uit, omdat hij hem toebehoort en daarom is de mens vaak in staat om grote dingen tot stand te brengen of de grootste tegenstand te overwinnen, want diens kracht neemt eveneens toe, maar niet voor de vooruitgang van de ziel, maar tot een toename van dat, wat nuttig voor het lichaam is, hetgeen allemaal een geestelijke achteruitgang betekent.

Hij kan wel op schijnbaar grote, dat wil zeggen materiële, successen bogen, maar geestelijk wordt hij steeds krachtelozer, want hij keert zich af van de oerbron van de kracht en kan daarom ook niet door Hem doorstroomd worden. Maar zonder de krachttoevoer uit God is er geen vooruitgang, maar slechts een geestelijke achteruitgang, dus een steeds groter wordende verwijdering van God.

Amen

Superando a resistência.... Alimentação Forçada - Bom ou Mal....

Todo sucesso é baseado na superação da resistência, e assim a alma também só pode se desenvolver para cima se dominar a resistência que é colocada no seu caminho pelo poder oposto. Sem resistência não há desenvolvimento de poder e, portanto, também não há mais desenvolvimento. Pois este último é sinónimo de aumento de força, ou seja, de um aumento daquilo que é a substância original de todo o espiritual. O espiritual só pode amadurecer em si mesmo através da união com o mesmo espiritual, portanto a força deve ser aumentada através do influxo de força. Mas este último deve ser solicitado, ou seja, através da vontade de resistir, o ser deve manter-se pronto para receber este influxo, que nunca lhe é negado. A vontade de receber é também a oração crente que o ser humano envia a Deus cheio de confiança, pois então ele abre o seu coração a cada influxo de graça que significa sempre um influxo de força para ele. A oração é a resistência mais bem sucedida na medida em que o ser humano pede força a Deus para a sua luta, para que ele, por assim dizer, o deixe derrotar a resistência e ainda amadureça a sua alma através desta mesma concessão de graça. O ser humano adquire isto através da sua vontade, que luta por Deus e é aceite pelo amor de Deus, assim a oração é respondida. O ser humano não precisará de forma alguma temer que o seu pedido não seja atendido se lhe apresentar as suas dificuldades com a máxima fé, se lhe admitir a sua falta de força e pedir um aumento.... se estiver disposto a oferecer resistência e só se sentir demasiado fraco para o fazer..... Então Deus certamente lhe concederá Sua ajuda, Ele cuidará de sua fraqueza e o sucesso da alma não deixará de se materializar. No entanto, o ser humano nunca será capaz de superar a resistência que lhe foi dada por si mesmo. Mas ele certamente também pode ser apoiado pelo adversário, mas então a vontade de Deus nunca dominará as pessoas, em vez disso, a vontade de poder oposto será claramente reconhecível na atitude mundana daquele a quem nada parece ser intransponível. O adversário de Deus lhe dá força, porque está preso a ele, e por isso muitas vezes a pessoa é capaz de alcançar grandes coisas ou superar as maiores oposições, que é apóstata de Deus e obviamente voltada para o adversário, pois a sua força também aumenta, mas não para o progresso da alma, mas para o aumento daquilo que é benéfico ao corpo, o que significa sempre um retrocesso espiritual. Ele certamente tem sucesso aparente, ou seja, sucesso material, mas espiritualmente se torna cada vez mais impotente, pois ele se afasta da fonte original de força e, portanto, também não pode ser permeado por ela. Sem o fornecimento de força de Deus, porém, não há progresso, mas apenas declínio espiritual, ou seja, uma distância cada vez maior de Deus...._>Amém