• Terug

Een via de gedachten onderrichtende werkzaamheid van de lichtwezens

Het vereist een onvermoeibaar geduld van de kant van de lichtwezens om de mensen naar het juiste denken te leiden. De mens is door de vrije wil in staat om ook zijn gedachten overeenkomstig deze wil te ontwikkelen. Dat betekent dat het van zijn wil afhangt, welke gedachten hij grijpt of laat vallen. En nu is het het streven van de lichtwezens om de wil van de mens te leiden om de juiste gedachten te accepteren en door bij deze gedachten te blijven, deze in het bewustzijn te roepen. Zodoende worden de gedachten in zekere zin gecontroleerd en als deze als goed bevonden worden, worden ze steeds weer nader tot de mens gebracht tot deze zich met deze gedachten vertrouwd gemaakt heeft en zich nu zelfs positief ten opzichte van deze gedachten opstelt.

Maar vaak stuiten de lichtwezens in zoverre op tegenstand, dat de mens zich gevangen laat nemen door de wereld en haar bekoringen, zodat zijn denken uitsluitend op het aardse betrekking heeft en elke geestelijke gedachte, die in het hart opstijgt en van het hart naar de hersenen geleid moet worden, direct verworpen wordt, zodat de mens afwijzend staat ten opzichte van het geestelijke. En dan moeten de lichtwezens met onvermoeibare liefde en geduld hem steeds weer deze gedachten naderbij brengen, tot de mens eindelijk opmerkzaam is, zich verwondert en nadenkend wordt.

En de lichtwezens moeten zo werkzaam zijn, omdat het hun taak is om licht, dat wil zeggen kennis, onder de mensen te verspreiden. Omdat ze al in de liefde staan, die immers hun werkzaamheid in het hiernamaals bepaalt, zijn ze onvermoeibaar actief, want ze kennen zowel het geluk van de wetende, alsook de treurige toestand van de onwetende wezens en omdat ze verlossend werkzaam zijn in het hiernamaals, zijn ze steeds bereid om licht en kennis over te dragen.

Als het hen niet meteen lukt, proberen ze het telkens weer. Alleen mag de mens er geen openlijk verzet tegen bieden, doordat hij alle opduikende gedachten snel verdringt. Ook als deze hem acceptabel lijken. En dit is dan het geval, als de wereld een te sterke invloed op de mens uitoefent. De tegenstander strijdt dan eveneens om de gedachten van de mens. Dat wil zeggen om diens wil. En hij komt als overwinnaar uit de strijd, als de mens niet over zichzelf nadenkt en de gedachten niet uit vrije beweging naar het geestelijke rijk laat zweven. Dan zal het voor de lichtwezens niet gemakkelijk zijn om hun invloed te laten gelden en de mens wordt nu door hen niet via de gedachten onderwezen en de gedachten zullen niet met de waarheid overeenstemmen.

Amen

Gedankliches Belehren Tätigkeit der Lichtwesen....

Eine unermüdliche Geduld von seiten der Lichtwesen erfordert es, die Menschen ins rechte Denken zu leiten. Der Mensch ist durch den freien Willen fähig, auch seine Gedanken diesem Willen entsprechend entstehen zu lassen. Das heißt von seinem Willen hängt es ab, welche Gedanken er ergreift oder fallen läßt, und nun geht das Bestreben der Lichtwesen dahin, den Willen des Menschen zu lenken, die rechten Gedanken anzunehmen und durch Verweilen bei diesen sich ins Bewußtsein zu rufen. Also werden die Gedanken gewissermaßen kontrolliert, und so sie für recht befunden werden, immer wieder dem Menschen nahegebracht, bis dieser sich vertraut gemacht hat mit ihnen und nun sich selbst bejahend zu ihnen einstellt. Oft aber stoßen die Lichtwesen auf Widerstand insofern, als der Mensch sich gedanklich gefangennehmen läßt von der Welt und ihren Reizen.... daß sein Denken sich ausschließlich auf das Irdische bezieht und jeder geistige Gedanke, der im Herzen aufsteigt und vom Herzen zum Gehirn geleitet werden soll, sofort verworfen wird, daß also der Mensch sich ablehnend verhält gegen das Geistige, und dann müssen die Lichtwesen in nimmermüder Liebe und Geduld ihm immer wieder den Gedanken nahebringen, bis der Mensch endlich aufmerket, sich verwundert und nachdenklich wird. Die Lichtwesen müssen so wirken, weil ihre Aufgabe ist, Licht, d.h. Wissen, unter den Menschen zu verbreiten. Da sie schon in der Liebe stehen, die ja ihre Tätigkeit im Jenseits bestimmt, sind sie unermüdlich rührig, denn sie wissen sowohl um das Glück des wissenden als auch um den traurigen Zustand des unwissenden Wesens, und da sie erlösend tätig sind im Jenseits, sind sie immer bereit, Licht und Wissen zu vermitteln. So ihnen dies nicht gleich gelingt, versuchen sie es immer und immer wieder. Nur darf der Mensch keinen offenen Widerstand entgegensetzen, indem er alle auftauchenden Gedanken schnell verdrängt, auch wenn sie ihm annehmbar erscheinen. Und dies ist dann der Fall, wenn die Welt zu starken Einfluß ausübt auf den Menschen. Es kämpft dann der Widersacher gleichfalls um die Gedanken des Menschen, d.h. um dessen Willen, und er trägt auch den Sieg davon, wenn sich der Mensch nicht auf sich selbst besinnt und aus freiem Antrieb die Gedanken in das geistige Reich schweifen läßt. Dann ist es für die Lichtwesen ein leichtes, ihren Einfluß geltend zu machen, und es wird der Mensch nun von ihnen unterwiesen in Gedanken, und diese werden der Wahrheit entsprechen....

Amen