• Terug

Geestelijke verbondenheid – Uitwisseling van de gedachten is bevorderlijk

De geestelijke verbondenheid van de mensen met elkaar kan werkelijk niet hoog genoeg gewaardeerd worden. Ze bevordert toch de opwaartse ontwikkeling enorm door de wederkerige uitwisseling en de drang tot het goede. De mens kan alleen maar rijpen door voortdurend te streven, door voortdurend aan zichzelf te werken en door vurig gebed. De wil, de daad en de genade moeten samenwerken.

Waar nu geestelijk strevende mensen elkaar vinden, daar vindt een uitwisseling van gedachten plaats, waarvan het gevolg is, dat de wil in de mensen naar de vereniging met God buitengewoon actief wordt. Dat ze de verbinding met God ernstig nastreven en ze daarom ook ernstig hun best doen om aan de eisen te voldoen, die voorwaarde voor deze innige verbinding met God is.

Zodoende begint het werk aan zichzelf. De wil wordt in de daad omgezet. De mens probeert zich goed te ontwikkelen en omdat hij zich van zijn zwakte bewust is, vraag hij God om kracht en genade. En zodoende streeft hij opwaarts. De mens zou moe worden van dit werk aan de ziel, als hij zich af zou willen zonderen van de medemensen. Het zou hem aan aansporing ontbreken, aan de mogelijkheid om te vergelijken en niet in de laatste plaats aan de gelegenheid om te dienen, want steeds waar mensen samenkomen met goede bedoelingen, daar dient de één de ander bewust of onbewust.

De wetende probeert te geven. Hij probeert de anderen eveneens wetend te maken. De rijpere probeert de onrijpe aan te sporen om aan zichzelf te werken. De sterke geeft van zijn kracht aan de zwakke. De één zal de ander behulpzaam terzijde staan en dit alles leidt tot rijpheid van de ziel, want de onbaatzuchtige naastenliefde is het bindmiddel tussen hen en altijd zal de liefde opwaarts leiden. En de genade van God zal steeds weer naar deze mensen stromen, die zich verenigen om tot God te geraken. De wil tot God is doorslaggevend, of en in welke mate de mens de genade van God gegeven wordt.

Door een onderlinge geestelijke uitwisseling van gedachten wordt de wil tot God in de mensen tot de grootste ontplooiing gebracht en bijgevolg kan hem nu ook in een grote hoeveelheid genade toestromen en deze brengt teweeg, dat de mens zijn wil in de daad om kan zetten en zodoende succesvol aan zichzelf werkt. Dat zijn kennis toeneemt. Dat hij de goddelijke wil vervult en een steeds inniger verbinding met God aangaat en daardoor nu ook in staat is om nieuwe verbindingen aan te knopen en zijn medemensen te dienen, doordat hij hen eveneens helpt opwaarts te gaan.

Door werkelijk opwaarts strevende mensen komt de goddelijke stem, en dus God Zelf, tot uiting en daarom zullen geestelijke verbindingen tussen de mensen altijd gezegend worden. Het is toch de wil van God, dat de mensen met elkaar en voor elkaar werken. Dat ze de liefde beoefenen en door de liefde Hem naderen. Want enkel zo kan hun ziel rijp worden en kunnen ze zich tot kinderen van God ontwikkelen.

Amen

L’unione spirituale - E’ necessario lo scambio di pensieri

L’unione spirituale fra gli uomini non può essere valutata abbastanza alta, dato che promuove immensamente lo sviluppo verso l’Alto attraverso il reciproco scambio e spinta verso il Bene. L’uomo può maturare solo attraverso un continuo tendere, attraverso un costante lavoro su di sé e l’intima preghiera. Devono agire insieme la volontà, l’azione e la Grazia. Dove ora si trovano insieme degli uomini che tendono spiritualmente, là ha luogo uno scambio di pensieri la cui conseguenza è che la volontà nell’uomo dopo l’unificazione con Dio diventa straordinariamente viva, che aspira seriamente al collegamento con Dio e perciò si sforza anche seriamente di adempiere la pretesa che è la premessa per questo intimo collegamento con Dio. Quindi il lavoro inizia su sé stesso. La volontà viene trasformata in azione, l’uomo cerca di formarsi nel modo giusto e dato che si rende conto della sua debolezza, chiede a Dio la Forza e la Grazia e quindi aspira verso l’Alto. L’uomo si stancherebbe in questo lavoro sull’anima se volesse isolarsi dai prossimi, gli mancherebbe la spinta, la possibilità di confrontarsi ed infine l’occasione di servire, perché ovunque gli uomini vengono insieme nella buona intenzione, là uno serve l’altro consciamente o inconsciamente. Il sapiente cerca di dare, cerca di rendere sapiente anche l’altro, il più maturo cerca di spronare l’immaturo al lavoro su sé stesso. Il forte dà della sua forza al debole, uno assisterà l’altro e tutto questo conduce alla maturità dell’anima, perché l’amore disinteressato per il prossimo è il legame fra loro e l’amore conduce sempre in Alto. Ed a questi uomini che si uniscono, affluirà sempre la Grazia di Dio. E’ decisiva la volontà per Dio se ed in quale misura viene trasmessa la Grazia di Dio agli uomini. Attraverso il reciproco scambio spirituale di pensieri la volontà per Dio nell’uomo viene portata al più alto sviluppo e di conseguenza gli può ora anche affluire la Grazia in grande misura e questo comporta che l’uomo può trasformare la sua volontà in azione e quindi lavorare con successo su di sé, che il suo sapere aumenta, che adempie la Volontà divina ed entra in un collegamento con Dio sempre più intimo e da questo è anche in grado di allacciare nuovi collegamenti e di servire i suoi prossimi mentre aiuta pure loro a salire in Alto. La Voce divina e quindi Dio Stesso Si manifesta attraverso uomini che aspirano davvero verso l’Alto e perciò dei legami spirituale fra gli uomini saranno sempre benedetti, dato che è appunto la Volontà di Dio che gli uomini agiscano insieme e reciprocamente, che curino l’amore ed attraverso l’amore si avvicinino a Lui, perché solo così possono maturare nella loro anima e formarsi in figli di Dio.

Amen