• Terug

Geestelijke verbondenheid met God tegengif voor de wereld

Er bestaat geen beter tegengif voor de wereld en haar vreugden dan de geestelijke verbondenheid met God. Het verlangen van degene die het laatste nastreeft, betreft niet meer de wereld, want hij heeft nu iets gevonden, wat nastrevenswaardig is en hem onvergankelijke goederen oplevert.

De geestelijke verbondenheid met God bevalt het lichaam weinig, want er wordt geen aandacht geschonken aan enig lichamelijk verlangen, omdat het hinderlijk is voor een innig contact met God. Want het lichaam behoort tot de wereld. Het lichaam moet zich dus eveneens overgeven en voortaan dat doen, wat God welgevallig is, als hij zich zo wil vormen, dat God bezit van hem neemt om door hem werkzaam te zijn. God beschouwt zo’n werkzaam zijn als noodzakelijk. God weet dat het geloof in het grootste gevaar verkeert verdelgd te worden en Hij moet door een buitengewoon werkzaam zijn dit weer op laten leven. Want een buitengewoon werkzaam zijn moet tot God leiden.

De grootste zegen is de verbondenheid met God, zoals het veraf staan van God, dat door het ongeloof zichtbaar wordt, het grootste nadeel is voor de menselijke ziel. Want dan overheerst het lichaam de ziel. Deze eist onbeperkt levensgenot en vindt vervulling en de mens leeft in zekere zin zijn aardse leven zonder God. En zijn geest is gekneveld en dit betekent geestelijke stilstand of zelfs een achteruitgang in zijn ontwikkeling.

Het scheiden van aardse vreugden en genoegens en het opgeven van aardse verlangens vereist zelfoverwinning, maar heeft aan de andere kant het grootste geestelijke succes, want in dezelfde mate als de mens opoffert, ontvangt hij ook, maar iets wat veel kostbaarder is, omdat het aardse goederen inruilt voor onvergankelijk goed. En wat dat betekent, beseft hij pas bij zijn sterven, als hij dit goed mee kan nemen naar de eeuwigheid, waar al het aardse achterblijft.

Geestelijke verbondenheid met God is het begin van de gelukkig makende toestand, die de aardse wereld overleeft, want het einddoel van al het geestelijk streven is de vereniging met God en voor degene die deze verbinding al op aarde nastreeft, heeft de wereld aan bekoorlijkheid verloren en dit betekent hetzelfde als aan de macht van de tegenstander ontrukt te zijn.

Het is het streven van de tegenstander om de mensen tot een geestelijk laag peil te brengen en het lukt hem, als de menselijke wil te zwak is om het verlangen van het lichaam te weerstaan. De mens moet de geestelijke verbondenheid met God nastreven. Dan zal hem ook de kracht gegeven worden om de verlangens van het lichaam meester te worden. En zijn wil zal beloond worden met het grootste geestelijke succes. Wat het lichaam opgeeft, zal de ziel ontvangen en dit zal al het aardse overleven.

Amen

Spiritual connection with God antidote for the world....

There is no better antidote to the world and its pleasures than spiritual union with God. Whoever strives for the latter no longer desires the world, for he has now found something that is worth striving for and brings him everlasting good. Spiritual union with God has little to do with the body, for every physical desire is disregarded because it is an obstacle to intimate contact with God. For the body belongs to the world. The body must therefore also surrender itself and now do what pleases God if it wants to mould itself in such a way that God takes possession of it in order to work through it. God deems such activity necessary; God knows that faith is in great danger of being wiped out and He must revive it through extraordinary activity. For extraordinary work should lead to God. The greatest blessing is the closeness to God, just as the distance from God, which becomes apparent through faithlessness, is the greatest disadvantage for the human soul. For then the body dominates the soul, it demands unrestricted enjoyment of life and finds fulfilment, and the human being lives his earthly life without God, so to speak. And his spirit is gagged and this means spiritual stagnation, if not a decline in his development. The separation from earthly pleasures and comforts and the giving up of earthly desires requires self-conquest, but on the other hand has the greatest spiritual success, for to the same extent as the human being sacrifices, he also receives, but something far more precious, because it is imperishable good which he exchanges for earthly goods. And he only realizes what this means when he dies, when he can take this good into eternity, where everything earthly remains behind. Spiritual union with God is the beginning of the blissful state which outlasts the earthly world, for the ultimate goal of all spiritual endeavour is union with God, and for anyone who already strives for this union on earth the world has lost its appeal, and this has the same significance as having escaped the adversary's power. Letting the human being fall into a spiritual low is his incessant endeavour, and if the human will is too weak he will succeed in resisting the body's desire. The human being has to strive for spiritual union with God, then he will also receive the strength to become master of his body's desires. And supreme spiritual success will reward his will. What the body gives, the soul will receive, and this will outlast all earthly....

Amen