• Terug

Scheidsmuur – Geestelijke strijd – Verleidingen

Het is als een scheidsmuur, die het goede rondom zich opbouwt, als zijn verlangen op God gericht is. Het kwaad probeert deze scheidsmuur weliswaar af te breken en het bedient zich daartoe van onzuivere middelen. Het strijdt in het verborgene en vaak onder de dekmantel van goedheid en vroomheid. En dan gaat het erom dubbel waakzaam te zijn, opdat het herkend wordt als het kwaad.

Van God afgekeerde krachten blijven in de nabijheid van de naar God strevende mens en nemen de minste onverschilligheid van hem waar om zijn denken naar zaken te leiden, die ver van het goddelijke af liggen. En nu hoeft de mens maar zwak te zijn en dan neemt hij de gedachten op, die hem toegefluisterd worden en zijn denken beweegt zich niet meer uitsluitend op geestelijke wegen. En dan moet de mens weer strijden met zichzelf, zodat hij deze gedachten overwint. Pas dan brengt zijn hart hem krachtiger naar God, want de ziel wordt de afvalligheid gewaar als iets wat haar bedrukt en probeert daar weer vrij van te komen.

Maar elke geestelijke strijd komt immers overeenkomstig de winnaar tot uiting. Als de tegenstander de overmacht heeft, dan zal de mens naar uiterlijke dingen streven en zich voor aards succes inzetten. Hij zal het geestelijke streven onderbreken en zodoende waardering op kunnen brengen voor de wereld. Maar als de kracht van de geest werkzaam in hem is, dan kunnen aardse verleidingen hem niet doen veranderen in zijn wil. Hij is innerlijk rustig en doelbewust. Hij veracht wat op hem afkomt en hem aanleiding zou kunnen geven tot aards denken. Hij blijft God trouw en zodoende bestaan er voor hem geen afleidingen. Zijn wil betreft te allen tijde de vereniging met God.

En het betekent geestelijke vooruitgang om tegen de verleidingen standgehouden te hebben en een toegenomen verlangen naar God te hebben. Deze heeft dus een scheidsmuur opgericht, die het boze ervan weerhoudt om tot hem te geraken. Hij is immuun voor verleidingen en herkent ook de krachten, die hem onder het masker van het goede proberen te kwellen. Want hij is heel gevoelig. Hij zal steeds het onzuivere gewaarworden en zich daartegen verweren. Maar degene die zich daardoor gevangen laat nemen, is zelf nog onrein. In zijn hart is het verlangen naar de wereld nog te groot en hij wordt zich niet bewust van het slechte en onware van wat hem met mooie woorden en vooruitzichten nadert en zo heeft de tegenstander gemakkelijk spel.

Maar als de mens waakzaam is en God om hulp vraagt, wordt zijn blik scherper en hij zal overeenkomstig de goddelijke wil handelen. Het blijft voor hem een voortdurende strijd, en niet zo voelbaar, als zijn verlangen God betreft. Maar de strijd wordt door God toegelaten, opdat de mens daar zelf zijn kracht aan test, opdat hij om de ontbrekende kracht vraagt, dus tot Hem zijn toevlucht neemt. En zo zal zijn standpunt ten aanzien van God altijd doorslaggevend zijn voor wat betreft wie de overwinnaar wordt: het goede of het kwade.

Amen

Le mur de séparation - la lutte spirituelle - les tentations

Le Bien édifie autour de lui comme un mur de séparation, lorsque son désir est tourné vers Dieu. Le malin cherche de toute façon à abattre ce mur de séparation et pour cela il se sert de moyens impurs, il lutte dans l’ombre et souvent sous le manteau de la bonté et de la religiosité. Et alors il faut être doublement vigilant, pour qu'il soit reconnu comme malin. Les forces loin de Dieu restent près de l'homme qui tend vers Dieu et exploitent sa moindre tiédeur pour guider ses pensées sur des choses qui sont loin de ce qui est Divin. Et maintenant l'homme doit seulement être faible, alors il accueille des pensées qui lui sont chuchotées et ses pensées ne se développent plus exclusivement sur la voie intellectuelle. Et alors l'homme doit nouveau de combattre contre lui-même pour vaincre ces pensées. Seulement alors son cœur le pousse plus fort vers Dieu, parce que l'âme perçoit la chute comme quelque chose qui la charge et elle cherche à s’en libérer. Chaque lutte spirituelle se manifeste selon le plus fort. Si l'adversaire a le dessus, alors l'homme tendra à des choses extérieures et il s'emploiera pour des succès terrestres. Il mettra fin à toute tendance spirituelle et donc il rendra hommage au monde. Mais si en lui la Force de l'esprit est efficace, alors les tentations terrestres ne pourront pas changer sa volonté. Intérieurement il est calme et conscient du but ; il méprise ce qui s'approche et qui voudrait le pousser à penser aux choses terrestres ; il maintient sa fidélité à Dieu et donc pour lui il n’existe pas de distractions, sa volonté est tournée toujours et continuellement vers l'unification avec Dieu. Cela signifie un progrès spirituel, que d’avoir résisté aux tentations et son désir pour Dieu est en augmentation. Il s’est donc érigé un mur de séparation qui ne permet pas au malin d’approcher et d'arriver à lui. Il est protégé contre les tentations et il reconnaît aussi les forces qui cherchent à se pousser vers lui sous le masque du bien. Parce que sa perception est très sensible, elle ressentira toujours l'impureté et elle s'en défendra ; mais ceux qui se laissent capturer, sont eux-mêmes impurs dans leurs cœurs et leur désir ardent pour le monde est encore trop grand et ils ne se rendent pas compte combien mauvais et faux est ce qui s'approche d’eux avec de belles paroles et de belles manières, et ainsi l'adversaire a jeu facile. Mais si l'homme est vigilant et demande l'Assistance à Dieu, son regard sera aiguisé et il agira selon la Volonté divine. Pour lui une lutte constante subsiste, seulement elle est toujours moins perceptible si son désir est tourné vers Dieu. Mais la lutte est permise par Dieu, pour que l'homme lui-même mette sa force à l'épreuve, pour qu'il demande la Force manquante à Dieu, donc se réfugie en Lui. Et ainsi sa prise de position envers Dieu sera toujours décisive pour que reste victorieux le Bien ou bien mal.

Amen