• Terug

Scheidsmuur – Geestelijke strijd – Verleidingen

Het is als een scheidsmuur, die het goede rondom zich opbouwt, als zijn verlangen op God gericht is. Het kwaad probeert deze scheidsmuur weliswaar af te breken en het bedient zich daartoe van onzuivere middelen. Het strijdt in het verborgene en vaak onder de dekmantel van goedheid en vroomheid. En dan gaat het erom dubbel waakzaam te zijn, opdat het herkend wordt als het kwaad.

Van God afgekeerde krachten blijven in de nabijheid van de naar God strevende mens en nemen de minste onverschilligheid van hem waar om zijn denken naar zaken te leiden, die ver van het goddelijke af liggen. En nu hoeft de mens maar zwak te zijn en dan neemt hij de gedachten op, die hem toegefluisterd worden en zijn denken beweegt zich niet meer uitsluitend op geestelijke wegen. En dan moet de mens weer strijden met zichzelf, zodat hij deze gedachten overwint. Pas dan brengt zijn hart hem krachtiger naar God, want de ziel wordt de afvalligheid gewaar als iets wat haar bedrukt en probeert daar weer vrij van te komen.

Maar elke geestelijke strijd komt immers overeenkomstig de winnaar tot uiting. Als de tegenstander de overmacht heeft, dan zal de mens naar uiterlijke dingen streven en zich voor aards succes inzetten. Hij zal het geestelijke streven onderbreken en zodoende waardering op kunnen brengen voor de wereld. Maar als de kracht van de geest werkzaam in hem is, dan kunnen aardse verleidingen hem niet doen veranderen in zijn wil. Hij is innerlijk rustig en doelbewust. Hij veracht wat op hem afkomt en hem aanleiding zou kunnen geven tot aards denken. Hij blijft God trouw en zodoende bestaan er voor hem geen afleidingen. Zijn wil betreft te allen tijde de vereniging met God.

En het betekent geestelijke vooruitgang om tegen de verleidingen standgehouden te hebben en een toegenomen verlangen naar God te hebben. Deze heeft dus een scheidsmuur opgericht, die het boze ervan weerhoudt om tot hem te geraken. Hij is immuun voor verleidingen en herkent ook de krachten, die hem onder het masker van het goede proberen te kwellen. Want hij is heel gevoelig. Hij zal steeds het onzuivere gewaarworden en zich daartegen verweren. Maar degene die zich daardoor gevangen laat nemen, is zelf nog onrein. In zijn hart is het verlangen naar de wereld nog te groot en hij wordt zich niet bewust van het slechte en onware van wat hem met mooie woorden en vooruitzichten nadert en zo heeft de tegenstander gemakkelijk spel.

Maar als de mens waakzaam is en God om hulp vraagt, wordt zijn blik scherper en hij zal overeenkomstig de goddelijke wil handelen. Het blijft voor hem een voortdurende strijd, en niet zo voelbaar, als zijn verlangen God betreft. Maar de strijd wordt door God toegelaten, opdat de mens daar zelf zijn kracht aan test, opdat hij om de ontbrekende kracht vraagt, dus tot Hem zijn toevlucht neemt. En zo zal zijn standpunt ten aanzien van God altijd doorslaggevend zijn voor wat betreft wie de overwinnaar wordt: het goede of het kwade.

Amen

Partición.... Lucha espiritual.... Tentaciones....

Es como una partición que lo bueno construye a su alrededor cuando su deseo se dirige hacia Dios. El mal busca derribar esta partición y utiliza medios injustos para hacerlo.... Lucha en secreto y a menudo baja la apariencia de bondad y piedad. Y entonces hay que estar doblemente atento para que sea reconocido como malo.

Las fuerzas alejadas de Dios permanecen cerca del ser humano que aspira a Dios y perciben la más mínima tibieza al dirigir sus pensamientos hacia cosas que están alejadas de lo divino. Y ahora el ser humano sólo le falta volverse débil para absorber los pensamientos que le susurran y su pensamiento ya no se mueve exclusivamente por un camino espiritual.

Y entonces el ser humano tiene que volver a luchar consigo mismo para poder superar estos pensamientos. Sólo entonces su corazón lo impulsa con más fuerza hacia Dios, porque el alma siente la apostasía como una carga y busca librarse de ella nuevamente.

Pero cada lucha espiritual se expresa dependiendo del vencedor.... Si el adversario tiene la ventaja, entonces el humano se esforzará por las cosas externas y esforzarse por el éxito terrenal.... Interrumpirá el esfuerzo espiritual y, por tanto, rendir homenaje al mundo....

Pero si la fuerza del espíritu actúa en él, las tentaciones terrenales no pueden cambiar su voluntad.... Está interiormente tranquillo y consciente de su objetivo, desprecia todo lo que se le acerca y trata de hacerle pensar en cosas terrenales; permanece leal a Dios, y por eso no hay distracciones para él, su voluntad es siempre y constantemente dirigida hacia la unificación con Dios....

Y haber resistido a las tentaciones y tener un mayor deseo de Dios significa un progreso espiritual. Por eso ha erigido la partición que impide que el mal llegue hasta él. Es inmune a las tentaciones y también reconoce las fuerzas que intentan oprimirlo bajo la máscara del bien.

Debido a que su sentimiento es como el de una mimosa.... siempre sentirá lo que es impuro y se defenderá contra ello; Pero aquellos que se dejan capturar al respecto todavía son impuros, el deseo por el mundo es aún demasiado grande en sus corazones y lo que se les acerca con bellas palabras y expresiones no es algo que ellos consideren malo e incorrecto, y por eso el adversario tiene juego fácil.

Pero cuando el hombre está vigilante y pide ayuda a Dios, su visión se agudizará y actuará según la voluntad divina. Sigue siendo para él una lucha constante, sólo que menos notable, si su deseo es por Dios.... Pero la lucha es permitida por Dios para que el hombre mismo pueda probar en ella sus fuerzas, para que pida a Dios la fuerza que le falta, y por eso se refugia en Él.... Y por eso su actitud hacia Dios será siempre decisiva para decidir quién sale vencedor, el bien o el mal....

amén