De kennis van de mens blijft steeds gebrekkig, zolang hij zich verzet tegen de beïnvloeding door wetende krachten in het hiernamaals. De mens heeft een innerlijke afwijzende houding tegen dat, wat niet tastbaar of zichtbaar voor hem is en deze afkeer weet hem vaak te bewegen tot een afkeer van al het geestelijke, zodat hij er ook niet toe kan besluiten iets te onderzoeken, omdat de oorsprong onverklaarbaar voor hem lijkt.
Maar deze instelling heeft tot gevolg, dat de waarheid nooit dichter bij hem gebracht kan worden. Dat hij in onwetendheid de aardse weg aflegt en dus ook na de lichamelijke dood in een gebrekkige staat van rijpheid het geestelijke rijk binnengaat. Ze heeft tot gevolg dat hem weinig geestelijke kennis gegeven kan worden. Hij blijft dus op dezelfde trede, wanneer hij niet buitengewoon veel in liefde werkzaam is.
Alleen dit laatste kan een verandering van het denken teweegbrengen. Toegenomen werkzaamheid in liefde kan hem een toename aan kennis opleveren, want dan werken deze geestelijke krachten eveneens op de mens in, zonder dat deze dat weet. Een actieve werkzaamheid in liefde levert hem de goddelijke liefdesuitstraling op en dit betekent een schenken van goddelijke kracht door Hem dienende volmaakte wezens, die als licht- en krachtdragers eveneens in liefde actief zijn en de goddelijke krachtstroom op de dus in de liefde staande mensen overdragen. Toegenomen liefde zal daarom het bewuste vragen om geestelijke kracht vervangen en plotseling zal de mens wetend en ziende worden en alles beseffen en aanvaarden wat hij eerst af wilde wijzen.
Maar als de mens niet uit eigen beweging in liefde werkzaam is en weert hij hardnekkig geestelijke invloed af, doordat hij elk onderricht of elke overdracht door de medemensen ontvlucht, dan is het moeilijk en vaak geheel onmogelijk om hem de kennis binnen te leiden en dan heeft zijn levensloop weinig geestelijk succes opgeleverd. Zo’n mens heeft vaak een grote ontsteltenis van de ziel nodig, opdat hij tot nadenken aangespoord wordt en nu onbewust een beroep doet op de hulp van wezens in het hiernamaals en nu is het er weer van afhankelijk, hoe zijn instelling ten opzichte van God is. Dienovereenkomstig werken goede of slechte geestelijke krachten op hem in.
En daarom is het uiterst belangrijk om deze mensen kennis te laten nemen van het goddelijke werkzaam zijn. Hen vertrouwd te maken met de eeuwige Godheid, opdat ze zelf de verbinding met haar zoeken en nu via de gedachten door God onderwezen kunnen worden. Wie God erkent, kan nooit verloren gaan, want hij neemt geestelijke overdrachten in ontvangst, omdat hij God erkent en hij wordt zonder het te weten, begeleid door gevende krachten en zo kan het ook in hem licht worden, als hij geen duidelijk verzet biedt.
Amen
VertalerZnanje čovjeka uvijek ostaje manjkavo, dokle god se on opire utjecaju onostranih sila koje su u znanju. Čovjek ima unutarnji otpor protiv svega što nije opipljivo ili vidljivo, a taj otpor često ga uvjetuje za otpor protiv svega duhovnoga, tako da se ne može niti odlučiti za to da preispita nešto pošto mu se izvor čini neobjašnjiv.
No taj stav ima za posljedicu to da mu Istina nikada ne može biti približena, da on u neznanju prevaljuje zemaljski put te isto tako u manjkavom stanju zrelosti nakon tjelesne smrti ulazi u duhovno područje. On (taj stav) za posljedicu ima to da mu se može prenijeti jako malo duhovnog znanja, radi čega on dakle uvijek ostaje na istom stupnju, ako nije iznimno Ljubav-no aktivan.
Samo ovo potonje može dovesti do promjene u razmišljanju. Umnožena Ljubav-na aktivnost može mu dati umnoženo znanje i Istinu, jer onda one duhovne snage isto tako utječu na čovjeka bez njegovog znanja....
Živa Ljubav-na aktivnost donosi mu Božansko zračenje Ljubavi, a to znači dostavu Božanske snage.... putem savršenih bića koja Mu služe, koja su kao nositelji svjetla i snage isto tako Ljubav-no aktivna i Božanski tok snage prenose na te ljude koji se tako nalaze u Ljubavi. Umnožena Ljubav stoga će zamijeniti svjesno traženje duhovne snage, i čovjek će iznenada znati i vidjeti te spozna(va)ti i utvrditi sve ono što je ranije htio odbijati.
No ako čovjek nije iz vlastite pobude aktivan u Ljubavi i tvrdokorno se opire duhovnim utjecajima, time što izbjegava svaku poduku ili predaju kroz bližnjega, onda je teško a često skroz nemoguće uvesti ga u znanje, i tada njegov život donosi jako malo duhovnog uspjeha.
Takav jedan čovjek često treba velike duševne potrese kako bi bio potaknut na razmišljanje te onda nesvjesno prihvatio pomoć onostranih bića, pa onda opet zavisi od toga kakav je njegov stav prema Bogu.... U skladu s tim na njega utječu dobre ili loše duhovne sile.
I stoga je izvanredno bitno te ljude upoznati sa Božanskim djelovanjem, približiti im Vječno Božanstvo kako bi oni sami tražili vezu s Njim i onda od Boga misaonim putem mogli biti podučeni. Tko priznaje Boga nikada ne može biti izgubljen jer prihvaća duhovne predaje, pošto priznaje Boga, i on će biti pažen bez svoga znanja od sila koje daju, pa tako i njemu može biti dano svjetlo, ako ne pruža otvoreni otpor.
AMEN
Vertaler