• Terug

Erupties - Verscheidenheid van hemellichamen

Voor het universum geldt één natuurwet: de onverwoestbaarheid van datgene wat bestaat. Niets kan er vergaan, maar alleen maar veranderen volgens de Wil van GOD. En deze verandering gebeurt weer zo, dat er iets onzichtbaar wordt om ergens anders weer zichtbaar tevoorschijn te komen. Elk nog zo klein scheppingswerk draagt deze wet in zich, zodat dus het schijnbare verval alleen maar een omvorming betekent van datgeen wat er eerst was. Derhalve kunnen ook grote scheppingswerken, zoals hemellichamen, een andere vorm aannemen; dit is echter een proces dat zich over een ontzaglijk grote tijdsruimte uitstrekt, dat, naar aardse tijdrekening, duizenden jaren vergt en dus nooit door mensen kan worden gadegeslagen inzover het gaat om fundamentele veranderingen van een scheppingswerk. Meestal zijn het de erupties van afzonderlijke scheppingswerken die aanleiding zijn om opnieuw dezelfde scheppingen van kleinere afmeting te vormen.

Deze nieuwe scheppingen vertonen dezelfde aard en gesteldheid als het scheppingswerk waaruit ze tevoorschijn zijn gekomen. Dus zullen zich in de omtrek van een zon steeds zulke hemellichamen bevinden waar dezelfde samenstellende (opbouw) stoffen en dezelfde natuurwetten laten zien dat ze juist bij deze zon horen. Aards gezien kan nu de zon niets anders zijn dan een oneindig vergroot bouwwerk met dezelfde gesteldheid als de haar omringende planeten, daar deze uit haar voortgekomen scheppingswerken zijn. Bijgevolg zouden ook al deze hemellichamen met dezelfde wezens bevolkt moeten zijn. Maar hier vertonen zich nu de meest enorme verschillen.

Geen enkel scheppingswerk wordt bewoond door levende wezens die hetzelfde zijn als die van andere scheppingswerken en bijgevolg is ook de uiterlijke gesteldheid van elk hemellichaam een andere en wel steeds aangepast aan de levende wezens die er op leven. En dat schakelt nu ook weer een zelfde samenstelling in stoffelijk opzicht uit. Het is dus alleen maar de kern van elk hemellichaam die uit dezelfde grondstof bestaat, de uiterlijke vorm echter is in overeenstemming met de hem toegewezen levende wezens. Alles wat zich in de omgeving van een zon bevindt, is voortgekomen uit deze zon, d.w.z. door deze uitgestoten, maar heeft vanaf het moment van zijn zelfstandigheid de gesteldheid aangenomen die past bij de levende wezens die dit scheppingswerk als verblijfplaats zullen krijgen. De oneindig veel verschillende graden van rijpheid van het nog onvolmaakte geestelijke vereisen ook oneindig veel scheppingen van 'n verschillende gesteldheid, zodat daarin al de reden ligt voor de verscheidenheid van de hemellichamen.

Amen

화산 폭발. 별의 다양성.

존재하는 것이 불멸하다는 자연의 법칙이 우주에 적용된다. 어떤 것도 소멸될 수 없고, 단지 하나님의 뜻에 따라 변할 수 있다. 이런 변화는 다른 곳에서 눈에 띄게 다시 나타나기 위해, 보이지 않게 되는 방식으로 일어난다. 아무리 작을지라도 모든 창조물은 그 안에 이런 법칙을 가지고 있다. 이로써 겉으로 보이게 사라지는 일은 이전에 존재하던 것을 단지 재구성하는 것을 의미한다.

따라서 별과 같은 큰 창조물도 또한 별들처럼 다른 형태를 취할 수 있다. 그러나 이런 일은 이 땅의 시간 계산법에 따라 수천 년이 필요한 엄청난 시간에 걸쳐 일어나는 과정이다. 그러므로 창조 작품의 근본적인 변화에 관한 한, 사람이 이를 결코 관찰할 수 없다. 대부분의 경우 각각의 창조물의 화산 폭발이 같은 창조물을 더 작은 규모로 재 형성하게 만드는 원인이 된다.

새로운 창조물은 자신이 생성되게 한 창조물과 동일한 유형과 성격을 가지고 있다. 따라서 태양 근처에는 항상 동일한 재료와 동일한 자연 법칙이 태양에 속해 있음을 보여주는 별들이 있게 될 것이다. 세상적으로 볼 때 태양은 이제 태양을 둘러싼 행성과 동일한 성격을 가진, 무한하게 확대된 구조일 수 있다. 왜냐하면 생성들이 태양으로부터 나온 창조물이기 때문이다.

결과적으로, 이 모든 별들에 같은 존재가 살고 있어야만 한다. 그러나 이 점에서 가장 큰 차이점이 눈에 띄게 된다. 창조 작품이 다른 작품과 동일한 생명체를 포함하고 있지 않다. 그러므로 별의 외적인 상태도 다르고, 항상 그 행성에 거주하는 생명체에 적응하고, 이제 또한 물질적 관점에서 동일한 구성을 가지고 있지 않는다.

그러므로 단지 각 행성의 핵심만이 기본물질이지만, 그러나 겉형체는 할당된 생물체에 합당하게 형성이 된다. 태양 근처에 있는 모든 행성들은 태양에서 나왔다. 다시 말해 태양에서 발산되었다. 그러나 발산된 순간부터 그 행성에 거주해야 할 창조물에 합당한 특성을 갖게 된다. 아직 온전하지 못한 영적인 존재의 무한히 서로 다른 성숙도가 또한 다른 상태를 가진 무한히 많은 수의 창조물을 필요로 하고, 이 점이 행성들이 다양한 이유이다.

아멘