• Terug

Aardse en geestelijke gedachtenrichting

Elke gedachte, die zich op het geestelijke richt, is een overvloeien van goddelijke krachtstromen, die door talloze geestelijk rijpe wezens geleid worden en de mensen door deze wezens toegevoerd worden. Het is bovendien in zoverre een geestelijk werkzaam zijn, als de wezens in het hiernamaals hun liefdeswerken daarmee vullen, doordat ze licht en kennis doorgeven, ze zich zodoende inspannen de nog onwetende mens in de vorm van gedachten dat mee te delen, wat ze zelf in alle overvloed bezitten, maar wat de mens nog ontbreekt.

Deze krachtstromen worden de mensen niet willekeurig toegestuurd, maar steeds pas als gevolg van de menselijke wil om ze in ontvangst te nemen. Dat wil zeggen dat de wil van de mens de gedachtenrichting vormgeeft. Hij kan naar geestelijke kennis verlangen, maar zich net zo op aardse vragen instellen en overeenkomstig hiermee wordt de mens met geestelijke kracht bedeeld of hij geeft zichzelf het gewenste antwoord.

Dat zelf denken is enkel en alleen een functie van organen, die hiervoor bestemd zijn. Het is een gebruikmaking van de elk mens toegestuurde levenskracht, die hij gebruiken kan, zoals het hem goeddunkt, maar die niet nuttig voor hem is, als hij deze functie gebruikt voor waardeloze zaken. Voor zaken die waardeloos zijn voor de eeuwigheid.

Als hij nu deze kracht gebruikt om de rijkdom van zijn ziel te vergroten, om zodoende opheldering te krijgen over zijn geestelijke leven, zijn doel en zijn levenstaak, dan komt er ook geestelijke kracht bij en nu worden deze krachtstromen hem gegeven, waarvoor hij zelf door zijn wil actief moet zijn om deze te ontvangen. Maar dan is het resultaat onvoorstelbaar, want de mens wordt als het ware deze wereld binnen getrokken. Hij is, als hij aan deze gedachten toegeeft, ook zelf in het rijk van het geestelijke. Zijn gedachten zijn ver van het aardse verwijderd, want ze gaan naar daar terug, waar hun oorsprong was.

De aardsgezinde mens zal deze kracht nooit gegeven worden, want dit zou betekenen dat hij tegen zijn wil wetend zou worden. De kracht uit God heeft dezelfde betekenis als licht en kennis. Bij degene die deze kracht ontvangt, moet ook de kennis toenemen. Maar als de mens deze kennis tegen zijn wil gegeven zou worden, dan zou hij niet in staat zijn deze kennis te begrijpen. Dan is het ook verklaarbaar dat zelfs het van boven ontvangen woord, dat de mens over elke vraag opheldering geeft, onbegrijpelijk blijft voor de mens die niet naar kennis verlangt en het daarom ook afgewezen wordt, omdat het alleen maar als kaal woord tot hem komt, maar niet als goddelijke openbaring en hij hoort dit woord alleen maar met de oren, maar niet met het hart.

Zodoende is zijn gedachtegang alleen maar op aardse zaken gericht. Hij is dus puur verstandsmatig actief. Dat wil zeggen dat in hem enkel de kracht werkt die hem tot bestaan, tot leven, gegeven werd, maar die niet toereikend is om de goddelijke wijsheid te begrijpen. Als deze goddelijke krachten begrijpelijk voor hem moeten worden, dan moet hij zich bewust of onbewust met geestelijke krachten in verbinding stellen. Hij moet ze om hulp vragen of willen dat andere, dat wil zeggen geestelijke, gebieden voor hem ontsloten worden. Deze wil is het onbewust een beroep doen op geestelijke krachten en hier zal aan voldaan worden, doordat zijn gedachten nu deze richting nemen, die naar de waarheid leidt.

Amen

Direção terrestre e espiritual do pensamento....

Cada pensamento que se volta para o espiritual é um transbordamento de força divina para o ser humano, que é guiado através de inúmeras entidades espiritualmente maduras e fornecido às pessoas por elas. Além disso, é atividade espiritual, na medida em que os seres do além realizam sua atividade de amor, transmitindo luz e conhecimento, que eles se esforçam, portanto, para comunicar ao ser humano ainda ignorante, sob a forma de pensamentos, o que eles próprios possuem em abundância, mas que o ser humano ainda carece. Essas correntes de força não alcançam as pessoas arbitrariamente, mas apenas como resultado da vontade humana de recebê-las, ou seja, a vontade do ser humano molda a direção do pensamento, assim ele pode desejar o conhecimento espiritual, mas também só responder a perguntas terrenas, e, portanto, o ser humano será agora considerado pela força espiritual ou dar a si mesmo a resposta desejada. O auto-pensamento é apenas uma função dos órgãos destinados a este fim, é um uso da força vital disponível para cada ser humano, que ele pode usar como quiser, mas que não lhe serve de nada se ele a usar para coisas inúteis.... por coisas que não valem nada para a eternidade. Se ele agora usa a força para aumentar a riqueza da sua alma, assim para receber informações sobre sua vida espiritual, seu destino e sua tarefa na vida, então a força espiritual também entrará em jogo e essas correntes de força lhe serão transmitidas, as quais ele mesmo teve de trabalhar para receber através da sua vontade. Mas então o sucesso é inimaginável, pois o ser humano é, por assim dizer, atraído para esse mundo. Se ele cede a esses pensamentos, ele próprio também está no reino espiritual, seus pensamentos estão longe do terreno, pois eles retornam ao lugar de sua origem. A pessoa de espírito terreno nunca receberá essa força porque isso significaria que ela saberia contra a sua vontade.... A força de Deus é sinônimo de luz e conhecimento. Quem o recebe também deve aumentar o conhecimento. Mas se o conhecimento fosse transmitido ao ser humano contra a sua vontade ele não seria capaz de compreendê-lo, e isso explica porque até a Palavra recebida de cima, que informa o ser humano de cada pergunta, permanece incompreensível para o ser humano que não deseja o conhecimento e, portanto, também é rejeitado, pois só chega a ele como uma mera Palavra, mas não como revelação divina, e ele só ouve essa Palavra com seus ouvidos, mas não com seu coração. Assim, a sua linha de pensamento é dirigida apenas para as coisas terrenas. Ele é, portanto, puramente intelectualmente ativo, ou seja, somente a força que lhe foi dada para existir, para viver, mas que não é suficiente para captar a sabedoria divina. Para que isto se torne compreensível para ele, ele deve, consciente ou inconscientemente, fazer contato com as forças espirituais..... Ele tem que pedir-lhes a ajuda deles ou querer que outras áreas espirituais se abram a ele..... Esta vontade é um pedido inconsciente de força espiritual, e será satisfeita pelos seus pensamentos que agora tomam a direcção que leva à verdade....

Amém