• Terug

Aardse en geestelijke gedachtenrichting

Elke gedachte, die zich op het geestelijke richt, is een overvloeien van goddelijke krachtstromen, die door talloze geestelijk rijpe wezens geleid worden en de mensen door deze wezens toegevoerd worden. Het is bovendien in zoverre een geestelijk werkzaam zijn, als de wezens in het hiernamaals hun liefdeswerken daarmee vullen, doordat ze licht en kennis doorgeven, ze zich zodoende inspannen de nog onwetende mens in de vorm van gedachten dat mee te delen, wat ze zelf in alle overvloed bezitten, maar wat de mens nog ontbreekt.

Deze krachtstromen worden de mensen niet willekeurig toegestuurd, maar steeds pas als gevolg van de menselijke wil om ze in ontvangst te nemen. Dat wil zeggen dat de wil van de mens de gedachtenrichting vormgeeft. Hij kan naar geestelijke kennis verlangen, maar zich net zo op aardse vragen instellen en overeenkomstig hiermee wordt de mens met geestelijke kracht bedeeld of hij geeft zichzelf het gewenste antwoord.

Dat zelf denken is enkel en alleen een functie van organen, die hiervoor bestemd zijn. Het is een gebruikmaking van de elk mens toegestuurde levenskracht, die hij gebruiken kan, zoals het hem goeddunkt, maar die niet nuttig voor hem is, als hij deze functie gebruikt voor waardeloze zaken. Voor zaken die waardeloos zijn voor de eeuwigheid.

Als hij nu deze kracht gebruikt om de rijkdom van zijn ziel te vergroten, om zodoende opheldering te krijgen over zijn geestelijke leven, zijn doel en zijn levenstaak, dan komt er ook geestelijke kracht bij en nu worden deze krachtstromen hem gegeven, waarvoor hij zelf door zijn wil actief moet zijn om deze te ontvangen. Maar dan is het resultaat onvoorstelbaar, want de mens wordt als het ware deze wereld binnen getrokken. Hij is, als hij aan deze gedachten toegeeft, ook zelf in het rijk van het geestelijke. Zijn gedachten zijn ver van het aardse verwijderd, want ze gaan naar daar terug, waar hun oorsprong was.

De aardsgezinde mens zal deze kracht nooit gegeven worden, want dit zou betekenen dat hij tegen zijn wil wetend zou worden. De kracht uit God heeft dezelfde betekenis als licht en kennis. Bij degene die deze kracht ontvangt, moet ook de kennis toenemen. Maar als de mens deze kennis tegen zijn wil gegeven zou worden, dan zou hij niet in staat zijn deze kennis te begrijpen. Dan is het ook verklaarbaar dat zelfs het van boven ontvangen woord, dat de mens over elke vraag opheldering geeft, onbegrijpelijk blijft voor de mens die niet naar kennis verlangt en het daarom ook afgewezen wordt, omdat het alleen maar als kaal woord tot hem komt, maar niet als goddelijke openbaring en hij hoort dit woord alleen maar met de oren, maar niet met het hart.

Zodoende is zijn gedachtegang alleen maar op aardse zaken gericht. Hij is dus puur verstandsmatig actief. Dat wil zeggen dat in hem enkel de kracht werkt die hem tot bestaan, tot leven, gegeven werd, maar die niet toereikend is om de goddelijke wijsheid te begrijpen. Als deze goddelijke krachten begrijpelijk voor hem moeten worden, dan moet hij zich bewust of onbewust met geestelijke krachten in verbinding stellen. Hij moet ze om hulp vragen of willen dat andere, dat wil zeggen geestelijke, gebieden voor hem ontsloten worden. Deze wil is het onbewust een beroep doen op geestelijke krachten en hier zal aan voldaan worden, doordat zijn gedachten nu deze richting nemen, die naar de waarheid leidt.

Amen

Dirección de pensamiento terrenal y espiritual....

Todo pensamiento que se dirige a lo espiritual es un desbordamiento de la divina corriente de fuerza sobre el ser humano, la cual es guiada por innumerables seres espiritualmente maduros y alimentados por ellos al ser humano. Es además una obra espiritual en la medida en que los seres en el más allá cumplen con su actividad amorosa transmitiendo luz y conocimiento, por lo que se esfuerzan por comunicar al hombre todavía ignorante en forma de pensamientos lo que ellos mismos poseen en abundancia, pero de lo que aún carece el hombre.

Estas corrientes de fuerza no llegan a las personas arbitrariamente, sino que siempre es el resultado de la voluntad humana de recibirlas, es decir.... la voluntad humana forma la dirección de pensamiento, por lo tanto puede desear el conocimiento espiritual, pero también solo ajustarse a cuestiones terrenales, y en consecuencia , el ser humano será considerado por la fuerza espiritual o se dará a sí mismo la respuesta deseada.

El auto pensar es simplemente un función de los órganos destinados a este fin, es un haciendo uso de la fuerza vital que va a cada persona, que puede usar como le plazca, que simplemente no le trae ningún beneficio si la usa por cosas sin valor para la eternidad. Si ahora usa la fuerza para aumentar la riqueza de su alma, es decir, para obtener información sobre su vida espiritual, su destino y su tarea en la vida, entonces ahora interviene la fuerza espiritual, y ahora se le imparten estas corrientes de fuerza, que él mismo tenía que estar activo para recibirlas a través de su voluntad.

Pero entonces el éxito es inimaginable, porque el ser humano es como arrastrado a ese mundo. Si cede a esos pensamientos, también está en el ámbito de lo espiritual él mismo; sus pensamientos están muy alejados de lo terrenal porque vuelven a donde comenzaron. Al hombre de mente terrenal nunca se le dará esta fuerza porque esto significaría hacerle saber en contra de su voluntad.... El poder de Dios es sinónimo de luz y conocimiento. Quien los reciba también debe aumentar en conocimiento. Pero si el conocimiento fuera impartido al hombre en contra de su voluntad, no sería capaz de captarlo, y por eso también se explica que incluso la Palabra recibida de lo alto, que da al hombre información sobre cualquier cuestión permanece incomprensible para el hombre que no desea el conocimiento, y por lo tanto también es rechazada porque solo le llega como una mera palabra, pero no como una revelación divina, y él solo escucha esta palabra con el oído, pero no con el corazón.

Entonces su tren de pensamiento solo se dirige hacia las cosas terrenales. Por lo tanto, es puramente intelectualmente activo, es decir, solo la fuerza que le fue dado para existir, para vivir, actúa en él, pero que no es suficiente para captar la sabiduría divina. Para comprender esta, debe ponerse en contacto con las fuerzas espirituales, consciente o inconscientemente.... Debe pedirles su ayuda o querer que se le abran otras, es decir, áreas espirituales.... Esta voluntad es una petición inconsciente de poder espiritual, y le será concedida por sus pensamientos tomando ahora la dirección que conduce a la verdad....

amén