• Terug

Vermaning tot zachtmoedigheid, vredelievendheid en liefde

De ziel van de mens verkeert in het voortdurende gevaar zich te verliezen, zolang ze nog gevoelens koestert, die de liefde ontberen. Het is onmiskenbaar moeilijker om opwaarts te gaan, wanneer met de driften van de duisternis rekening gehouden wordt. Wanneer de liefde verdrongen wordt door haat. Wanneer door boze gevoelens al het goede in de mens gesmoord wordt en de mens zijn hart verhardt.

De mens moet er steeds naar streven om de zwakheden van de medemens met geduld te verdragen. Hij moet zich tot zachtmoedigheid en vredelievendheid opvoeden. Hij moet proberen onedele gevoelens in liefde te veranderen en steeds alleen maar aan zijn ziel te denken, die hij door liefdeloosheid in het grootste gevaar brengt en haar ontwikkelingsgang belemmert.

En weer is het geboden om een beroep te doen op de hulp van goede geestelijke wezens, want deze wezens staan de mens voortdurend ter zijde en wachten op de roep van de mens, die hen helpend in laat grijpen, als de mens niet alleen de kracht vindt om de verleidingen te weerstaan. De mens geraakt door zijn wankelmoedigheid heel vaak in situaties, die zijn weerstandsvermogen moeten stalen en hij faalt heel vaak. Want hij doet geen beroep op de kracht, die hem aangeboden wordt.

Hij heeft geen wilskracht om het goede te doen en zodoende nemen slechte krachten direct zijn wil in bezit en hun invloed is vaak verwoestend, want ze wekken in de mensen gevoelens op, waarop duidelijk de stempel van de onderwereld gedrukt is. Ze verwoesten wat de goede geestelijke wezens opgebouwd hebben. Ze maken de mensen onwillig en proberen hen ongeschikt te maken voor hun opdracht op aarde, doordat ze hen onwaardig voor de goddelijke genade proberen te maken.

En dit betekent voor de mensen een achteruitgang van een ongehoorde betekenis, die onder alle omstandigheden verhinderd moet worden, want het opstijgen uit de diepte is aanzienlijk moeilijker, als de mens zich eerst boven bevond. De weg omhoog wordt steeds makkelijker, maar als er vanuit de diepte begonnen moet worden, is er een uiterste krachtinspanning nodig en dit ontbreekt de ziel vaak, als ze eenmaal de kracht kwijtgeraakt is.

En daarom moet u zich hoeden voor de valstrikken van de satan, want hij legt u allemaal hindernissen in de weg, opdat u struikelt en van de juiste weg afwijkt. En zodoende brengt u de ziel in het grootste gevaar, want ze wordt het pijnlijk gewaar, als ze weer in de diepe regionen terechtkomt, waaruit ze zichzelf moeilijk kan bevrijden.

Amen

Admoestação à mansidão, pacificação e amor....

A alma humana está em constante perigo de se perder enquanto ainda nutrir impulsos dentro de si mesma, aos quais falta amor. É indiscutivelmente mais difícil ascender quando se leva em conta as trevas, quando o amor é deslocado pelo ódio, quando os impulsos do mal sufocam tudo de bom no ser humano e o ser humano endurece o seu coração. O ser humano deve sempre esforçar-se por suportar com paciência as fraquezas do seu semelhante, deve educar-se para ser gentil e pacífico, deve tentar transformar sentimentos ignóbeis em amor e só pensar na sua alma, que ele coloca em maior perigo através da indelicadeza e dificulta o seu curso de desenvolvimento. E mais uma vez é aconselhável fazer uso da ajuda de bons seres espirituais, pois eles estão constantemente ao lado do ser humano e aguardam o chamador que os deixará intervir com ajuda, se o ser humano não encontrar forças para resistir às tentações por si mesmo. O homem, em sua volubilidade, muitas vezes se mete em situações que devem fortalecer seu poder de resistência, e também muitas vezes falha. Pois ele não faz uso da força que lhe é oferecida. Ele não tem força de vontade para o bem e, portanto, as forças más se apoderam imediatamente da sua vontade, e a influência delas é muitas vezes tão devastadora, pois despertam sentimentos no ser humano que ostentam claramente a marca do submundo. Destruem o que os seres bons construíram, fazem o ser humano não querer e procuram torná-lo impróprio para a sua tarefa na Terra, tentando torná-lo indigno da graça divina. E isso significa um retrocesso de significado inaudito para as pessoas, que deveria ser evitado a todo custo, pois a ascensão do abismo é significativamente mais difícil se o ser humano já esteve anteriormente em terreno elevado. A ascensão será sempre mais fácil, mas para começar do abismo é necessário o máximo esforço, que muitas vezes falta na alma depois de ter perdido as suas próprias forças. E, portanto, você deve ter cuidado com as armadilhas de Satanás, pois ele coloca todos os obstáculos em seu caminho, para que você tropece e se desvie do caminho certo. E assim você coloca a alma em maior perigo, pois ela a sente dolorosamente se voltar a entrar em regiões profundas das quais dificilmente pode se libertar....

Amém