De ziel van de mens verkeert in het voortdurende gevaar zich te verliezen, zolang ze nog gevoelens koestert, die de liefde ontberen. Het is onmiskenbaar moeilijker om opwaarts te gaan, wanneer met de driften van de duisternis rekening gehouden wordt. Wanneer de liefde verdrongen wordt door haat. Wanneer door boze gevoelens al het goede in de mens gesmoord wordt en de mens zijn hart verhardt.
De mens moet er steeds naar streven om de zwakheden van de medemens met geduld te verdragen. Hij moet zich tot zachtmoedigheid en vredelievendheid opvoeden. Hij moet proberen onedele gevoelens in liefde te veranderen en steeds alleen maar aan zijn ziel te denken, die hij door liefdeloosheid in het grootste gevaar brengt en haar ontwikkelingsgang belemmert.
En weer is het geboden om een beroep te doen op de hulp van goede geestelijke wezens, want deze wezens staan de mens voortdurend ter zijde en wachten op de roep van de mens, die hen helpend in laat grijpen, als de mens niet alleen de kracht vindt om de verleidingen te weerstaan. De mens geraakt door zijn wankelmoedigheid heel vaak in situaties, die zijn weerstandsvermogen moeten stalen en hij faalt heel vaak. Want hij doet geen beroep op de kracht, die hem aangeboden wordt.
Hij heeft geen wilskracht om het goede te doen en zodoende nemen slechte krachten direct zijn wil in bezit en hun invloed is vaak verwoestend, want ze wekken in de mensen gevoelens op, waarop duidelijk de stempel van de onderwereld gedrukt is. Ze verwoesten wat de goede geestelijke wezens opgebouwd hebben. Ze maken de mensen onwillig en proberen hen ongeschikt te maken voor hun opdracht op aarde, doordat ze hen onwaardig voor de goddelijke genade proberen te maken.
En dit betekent voor de mensen een achteruitgang van een ongehoorde betekenis, die onder alle omstandigheden verhinderd moet worden, want het opstijgen uit de diepte is aanzienlijk moeilijker, als de mens zich eerst boven bevond. De weg omhoog wordt steeds makkelijker, maar als er vanuit de diepte begonnen moet worden, is er een uiterste krachtinspanning nodig en dit ontbreekt de ziel vaak, als ze eenmaal de kracht kwijtgeraakt is.
En daarom moet u zich hoeden voor de valstrikken van de satan, want hij legt u allemaal hindernissen in de weg, opdat u struikelt en van de juiste weg afwijkt. En zodoende brengt u de ziel in het grootste gevaar, want ze wordt het pijnlijk gewaar, als ze weer in de diepe regionen terechtkomt, waaruit ze zichzelf moeilijk kan bevrijden.
Amen
VertalerLjudska duša visi u stalnoj opasnosti da se izgubi, toliko dugo dok vi još hranite emocije kojima nedostaje Ljubavi. Neosporno je teško stići u visine kada se još nosi ogroman račun tame, kada je Ljubav potisnuta mržnjom, kada je kroz zle emocije svako dobro u čovjeku ugušeno i kada njegovo srce otvrdnjuje. Čovjek treba uvijek stremiti da sa strpljivošću podnosi slabosti bližnjih, on se treba naučiti blagosti i miroljubivosti, on treba pretvoriti neplemenite osjećaje u Ljubav i uvijek jedino misliti na svoju dušu koju on kroz nedostatak Ljubavi [[(kroz neljubaznosti)]] dovodi u veliku opasnost i koči njen razvoj. I opet vam je ponuđeno uzeti pravo na pomoć dobrih svjetlosnih bića jer oni stalno stoje uz vas i čekaju da ih se pozove, dozvoli da oni pomoćno interveniraju, jer čovjek sam ne nalazi snagu da se odupre kušnjama. Čovjek se u svojoj nestalnosti često nađe u poziciji da mu otpor bude slomljen i on isto tako često zakaže, jer ne uzima pravo na snagu koja mu je ponuđena. On nema snagu volje za dobro i tada loše snage odmah uzmu pravo na njegovu volju i njihov utjecaj je često tako katastrofalan, jer oni u čovjeku bude osjećaj koji jasno nosi pečat podzemlja. Oni uništavaju ono dobro što je biće izgradilo, oni čine da čovjek nema volje i pokušavaju ga onesposobiti za njegov zadatak na Zemlji, time mu čine da se osjeća nedostojan Božanske Milosti. I to znači za čovjeka jedan korak unatrag, što bi u svakom slučaju trebalo spriječiti, jer je tada podizanje iz dubine značajno teže. Rast u visinu će uvijek biti lakši ako se čovjek počne vaditi iz dubine, ali za to je potreban krajnji napor, a baš to duši često nedostaje jer je ona jednom sama sebi oduzela snagu. Zbog toga se trebate zaštititi od zamke Sotone, jer vam on postavlja prepreke na putu preko kojih posrćete i na taj vas način skreće s pravog puta. Tada dovodite dušu u veliku opasnost jer ona osjeća bolno pad u dubine, iz koje se ona sama jedva može osloboditi.
AMEN
Vertaler