• Terug

De smalle weg en de brede weg

Kies de weg, die u naar het eeuwige vaderland leidt. Het is weliswaar smal en lastig en u moet uw volledige kracht gebruiken om niet af te dwalen naar de brede weg, die wel vreugden en genoegens biedt, maar u naar een ander doel leidt. En hoewel de weg ook smal en vol ontberingen is, u staat toch een Begeleider terzijde, Die u kracht geeft, u ondersteunt en u zeker over alle gevaren van het leven geleidt, als u Hem maar roept en naar Zijn hulp verlangt.

De brede gangbare weg biedt onophoudelijk genoegens en faciliteiten van allerlei aard. En daarom wordt hij betreden door degenen, die moeiten en lasten vermijden en het aardse leven aangenaam willen maken. Maar deze weg zal nooit naar de hoogte leiden. De mens, die over de brede weg gaat, zal voortdurend de aarde aanhangen en in het grootste gevaar verkeren, dat hij in de diepte eindigt. De vreugden van het leven nemen zijn gehele denken in beslag. Zijn denken en voelen worden oppervlakkig en hij heeft plezier in heel aardse, waardeloze rommel. Hij geeft zich over aan de verlangens van het lichaam en is de zonde met alle zinnen toegedaan. En zo’n levenswandel kan nooit naar de hoogte, maar moet tot het verderf leiden.

Alle kracht, die God de mens voor de instandhouding van zijn leven doet toekomen wordt verspild aan nutteloze ondernemingen. De ziel omkleedt zich met een steeds dichter omhulsel, in plaats van deze op te lossen en zich te bevrijden uit de boeien, die het aan de aarde vastketent. En dat kan alleen maar de achteruitgang voor de menselijke ziel betekenen, maar niet tot een opwaartse ontwikkeling leiden, terwijl de smalle weg zeker naar de hoogte leidt, hoewel het ook over doornen of onoverwinnelijk lijkend struikgewas voert.

Want de ziel herkent aan het einde van de weg Degene, Die haar vervulling is. Hij stuurt haar Zijn licht tegemoet, zodat ze niet door de duisternis gaat, maar alle gevaren herkent, die ze weet te omzeilen. Hij geeft haar kracht en versterking door Zijn lichtende gestalte. Hij strekt de handen uit naar degene, die worstelt en steunt hem, als hij dreigt te vallen. Maar aan het einde van de weg wacht de ziel de welverdiende rust en deze rust is onvoorstelbaar kostelijk, zodat geen moeite of tegenspoed te groot was, gemeten aan deze heerlijkheid, terwijl de wandelaar op de brede aardse weg zijn vreugde en ontspanning al genoten heeft en leeg eindigt, als hij bij het doel aanbelandt.

Want hij heeft een ander doel nagestreefd. Hij heeft nooit aan het einde van de weg gedacht, maar hij heeft alle genoegens aan het aardse leven ontlokt en moet nu in de grootste nood gebrek lijden, want de ontzeggingen, die nu zijn lot zijn, raken hem veel pijnlijker, omdat hij vol begerigheid aan zijn aardse leven denkt en hij zijn zonden en verlangens niet meer vervullen kan. Want hij heeft het aardse leven niet benut voor het welzijn van zijn ziel. Hij heeft zichzelf niet kunnen overwinnen om een klein offer te brengen, maar met volle teugen genoten. En de vervulling van het aardse leven betekent kwellende ontzeggingen in het hiernamaals, die niet eigenmachtig beëindigd kunnen worden.

Amen

El camino estrecho y el ancho....

Elegid el camino que os lleva hacia vuestra patria eterna. Es ciertamente estrecho y arduo, y tenéis que emplear todas vuestras fuerzas para no desviaros al camino ancho, que ciertamente ofrece alegrías y consuelos, pero os conduce a una meta diferente. Y aunque el camino sea estrecho y lleno de dificultades, todavía tenéis un compañero que está siempre a vuestro lado, Que os da fuerza, os apoya y os guía con seguridad a través de todos los peligros de la vida, si tan sólo lo invocáis y deseáis Su ayuda.

El camino ancho y viable ofrece constantemente comodidades y alivios de todo tipo y, por lo tanto, lo toman aquellos que evitan los problemas y esfuerzos y quieren hacerse la vida placentera la vida en la Tierra. Pero este camino nunca llevará a las alturas. El ser humano que camina por el camino ancho estará siempre y constantemente apegado a la Tierra y correrá el gran peligro de terminar en lo más profundo. Las alegrías de la vida ocupan todos sus pensamientos, sus pensamientos y sentimientos se vuelven superficiales, y se complace en las baratijas más terrenales y sin valor, se entrega a los deseos del cuerpo y se entrega a los vicios con todos sus sentidos. Y tal forma de vida nunca puede llevar a las alturas, sino que tiene que terminar en la ruina.

Toda la fuerza que Dios da al ser humano para preservar su vida se malgasta en comienzos completamente inútiles; el alma se cubre con una cubierta cada vez más densa en lugar de disolverla y liberarse de los grilletes que la encadenan en la Tierra. Y esto sólo puede significar decadencia para el alma humana, pero no puede llevar a un desarrollo superior, mientras que el camino estrecho lleva ciertamente a las alturas, aunque sea sobre espinas o arbustos que parecen insuperables. Porque al final del camino el alma reconoce a Aquel, Que es su realización....

Él le envía Su luz para que no camine en la oscuridad, sino que reconoce todos los peligros y sabe cómo evitarlos.... Él la da fuerza y fortalecimiento a través de Su figura luminosa, extiende Sus manos a luchador y lo sostiene si amenaza con hundirse. Pero al final del camino el alma espera el merecido descanso, y éste es inimaginablemente maravilloso, de modo que ningún esfuerzo o adversidad del camino fue demasiado grande comparado con la gloria, mientras el caminante en el ancho camino terrenal ya ha disfrutado de su alegrías y descansos en el camino, y se marcha con las manos vacías, una vez que ha llegado a su destino.

Porque se ha esforzado por otro objetivo y nunca se ha recordado del camino, sino que extrajo todas las comodidades de la vida terrenal, y ahora se muere de hambre en extrema angustia, porque las renuncias que ahora son su suerte le afectan mucha más dolorosamente, porque recuerda su vida terrenal lleno de avaricia y ya no puede cumplir con sus vicios y deseos. Porque no ha utilizado su vida terrenal para el bienestar de su alma, no ha podido superarse para hacer pequeños sacrificios, sino que disfruto la vida al máximo. Y el cumplimiento de la vida terrenal significa renuncias dolorosas en el más allá, a las que no se puede poner fin arbitrariamente....

amén