• Terug

Moment van innerlijke beschouwing

De innerlijke beschouwing moet aan elke verandering van het wezen voorafgaan. De mens moet zichzelf en zijn handelen vaak aan een onderzoek onderwerpen. Hij moet zich bezighouden met al zijn taken en kritisch kijken in hoeverre hij aan de goddelijke eisen voldoet. Deze zelfbeschouwing zal hem ook de tekortkomingen laten herkennen en als hij het ernstig meent met de arbeid aan zijn ziel zal het hem aanzetten om zich steeds volmaakter te vormen.

De innerlijke controle is een bepaalde controle, die zowel zijn denken, als ook zijn handelen betreft. Hij zal, als hij niets ontziend kritiek op zichzelf uitoefent, ook zijn onwaardigheid beseffen en in nauwe verbinding met zijn Schepper treden en hij zal in deemoedig gebed God om erbarmen en genade vragen en dus krijgt hij nieuwe kracht voor de arbeid aan zichzelf. Want vanuit zichzelf zou de mens nooit tot volmaaktheid kunnen komen, omdat zijn kracht zonder de hulp van God te gering is. Maar het is hem verzekerd, dat God alleen van de mens eist, dat hij om de hem toekomende genade vraagt, waarmee de mens toegeeft, dat hij naar God verlangt.

Als de mens nu vaker zichzelf en zijn leven beschouwt met het oog op de opwaartse ontwikkeling van de ziel, dan zal hij ook de afstand tussen hem en God herkennen. Hij zal ernaar streven om deze afstand te verkleinen en, als hem daartoe de kracht ontbreekt, deze van God vragen. En alleen zo gaat hij voort op de weg van de opwaartse ontwikkeling. Slechts zo is het mogelijk om in een steeds nauwere verbinding met de hemelse Vader te komen, want hij zal spoedig geen weg meer gaan, zonder Hem om Zijn zegen en Zijn kracht gevraagd te hebben en hij zal nu waarachtig de verhouding tussen het kind en de Vader tot stand brengen, dat dan ook een buitengewone krachtschenking tot gevolg heeft.

En daarom eist God van jullie, dat jullie je altijd rekenschap geven van hoe jullie gang over de aarde is. Dat jullie niet gedachteloos en zonder verantwoordelijkheidsgevoel erop los leven, maar steeds aan jullie ziel denken. Hij wil, dat jullie bij alle aardse activiteiten Hem niet vergeten. Dat jullie steeds tijd vinden om het geestelijke in jullie te verzorgen. Hij wil, dat jullie niet enkel aan het lichaam denken, maar ook de ziel een vrij uurtje schenken, dat voor de vormgeving van jullie ziel nodig is. Een vrij uur, die jullie de verbinding met jullie Heer en Heiland oplevert, waarin jullie schatten voor de eeuwigheid verzamelen. Hij wil, dat jullie dan ernstig bij jezelf te rade gaan, wiens welzijn voor jullie belangrijker is. Het welzijn van het lichaam of van de ziel. En als jullie nog te ijverig aan het lichaam denken, moeten jullie om kracht vragen, overeenkomstig de goddelijke wil leven om jullie te kunnen ontwikkelen. En het uur van de innerlijke beschouwing zal bevorderlijk zijn voor jullie zielenheil, want jullie ontvangen kracht voor een nieuw streven.

Amen

Hora de reflexão interna....

A contemplação interior deve preceder cada transformação do ser. O ser humano deve frequentemente submeter-se a si mesmo e às suas acções ao escrutínio, deve confrontar-se com todas as suas tarefas e criticar até que ponto cumpre as exigências divinas. Esta auto-observação também lhe permitirá reconhecer os seus defeitos e, se levar a sério o seu trabalho anímico, irá levá-lo a moldar-se cada vez mais perfeitamente. A contemplação interior é um certo controlo que se aplica tanto ao seu pensamento como às suas acções. Se ele se critica incessantemente, reconhecerá também a sua indignidade para entrar em contato íntimo com o seu Criador, e em humilde oração pedirá a Deus misericórdia e graça, e assim ganhará novas forças para trabalhar sobre si mesmo. Pois o ser humano nunca poderia alcançar a perfeição por si mesmo, pois sua força é muito pequena sem a ajuda de Deus. Mas isto lhe é assegurado, de modo que Deus só requer que o ser humano peça a graça a que tem direito como uma concessão que o ser humano deseja a Deus. Se o ser humano muitas vezes olha para si mesmo e sua vida no sentido do desenvolvimento superior da alma, ele também reconhecerá a distância entre ele e Deus. Ele se esforçará para reduzi-la e, se lhe faltar força para fazê-lo, pedi-la-á a Deus. E só assim ele progredirá no caminho do desenvolvimento superior. Só assim é possível entrar em contato cada vez mais próximo com o Pai celestial, pois em breve não mais tomará um caminho sem ter apelado a Ele por Sua bênção e Sua força, e agora verdadeiramente estabelecerá a relação de filho para Pai, o que então também resultará em uma extraordinária alocação de forças. E por isso Deus exige que prestem sempre contas a vocês mesmos de como é a sua vida na Terra.... que não andem sem pensar e sem sentido de responsabilidade, mas que pensem sempre na sua alma. Ele quer que você não O esqueça em toda sua atividade terrena, que você sempre encontre tempo para nutrir o espiritual em você.... Ele quer que você não só pense no seu corpo, mas também que dê à sua alma uma hora de lazer que pertence à modelagem da sua alma.... uma hora de lazer que te leva ao contacto com o teu Senhor e Salvador, na qual recolhes tesouros para a eternidade. Ele quer que você considere seriamente cujo bem-estar é mais importante para você, o bem-estar do corpo ou o bem-estar da alma. E, se ainda pensais demasiado avidamente no corpo, deveis pedir forças para poderdes viver e moldar-vos de acordo com a vontade divina. E a hora da contemplação interior será benéfica para a salvação da tua alma, pois receberás forças para novos esforços....

Amém