• Terug

Moment van innerlijke beschouwing

De innerlijke beschouwing moet aan elke verandering van het wezen voorafgaan. De mens moet zichzelf en zijn handelen vaak aan een onderzoek onderwerpen. Hij moet zich bezighouden met al zijn taken en kritisch kijken in hoeverre hij aan de goddelijke eisen voldoet. Deze zelfbeschouwing zal hem ook de tekortkomingen laten herkennen en als hij het ernstig meent met de arbeid aan zijn ziel zal het hem aanzetten om zich steeds volmaakter te vormen.

De innerlijke controle is een bepaalde controle, die zowel zijn denken, als ook zijn handelen betreft. Hij zal, als hij niets ontziend kritiek op zichzelf uitoefent, ook zijn onwaardigheid beseffen en in nauwe verbinding met zijn Schepper treden en hij zal in deemoedig gebed God om erbarmen en genade vragen en dus krijgt hij nieuwe kracht voor de arbeid aan zichzelf. Want vanuit zichzelf zou de mens nooit tot volmaaktheid kunnen komen, omdat zijn kracht zonder de hulp van God te gering is. Maar het is hem verzekerd, dat God alleen van de mens eist, dat hij om de hem toekomende genade vraagt, waarmee de mens toegeeft, dat hij naar God verlangt.

Als de mens nu vaker zichzelf en zijn leven beschouwt met het oog op de opwaartse ontwikkeling van de ziel, dan zal hij ook de afstand tussen hem en God herkennen. Hij zal ernaar streven om deze afstand te verkleinen en, als hem daartoe de kracht ontbreekt, deze van God vragen. En alleen zo gaat hij voort op de weg van de opwaartse ontwikkeling. Slechts zo is het mogelijk om in een steeds nauwere verbinding met de hemelse Vader te komen, want hij zal spoedig geen weg meer gaan, zonder Hem om Zijn zegen en Zijn kracht gevraagd te hebben en hij zal nu waarachtig de verhouding tussen het kind en de Vader tot stand brengen, dat dan ook een buitengewone krachtschenking tot gevolg heeft.

En daarom eist God van jullie, dat jullie je altijd rekenschap geven van hoe jullie gang over de aarde is. Dat jullie niet gedachteloos en zonder verantwoordelijkheidsgevoel erop los leven, maar steeds aan jullie ziel denken. Hij wil, dat jullie bij alle aardse activiteiten Hem niet vergeten. Dat jullie steeds tijd vinden om het geestelijke in jullie te verzorgen. Hij wil, dat jullie niet enkel aan het lichaam denken, maar ook de ziel een vrij uurtje schenken, dat voor de vormgeving van jullie ziel nodig is. Een vrij uur, die jullie de verbinding met jullie Heer en Heiland oplevert, waarin jullie schatten voor de eeuwigheid verzamelen. Hij wil, dat jullie dan ernstig bij jezelf te rade gaan, wiens welzijn voor jullie belangrijker is. Het welzijn van het lichaam of van de ziel. En als jullie nog te ijverig aan het lichaam denken, moeten jullie om kracht vragen, overeenkomstig de goddelijke wil leven om jullie te kunnen ontwikkelen. En het uur van de innerlijke beschouwing zal bevorderlijk zijn voor jullie zielenheil, want jullie ontvangen kracht voor een nieuw streven.

Amen

L'heure d'introspection

L'introspection doit précéder chaque transformation de l'être. L'homme doit se soumettre lui-même ainsi que ses actes plus souvent à un examen, il doit examiner toutes ses tâches et en faire la critique pour déterminer dans quelle mesure il exécute les Exhortations divines. Cette auto-observation doit aussi lui faire reconnaître ses manques, et si elle est couplée sérieusement avec le travail sur son âme, l’homme sera poussé à se former d’une manière toujours plus parfaite. L'introspection est un certain contrôle qui est tourné aussi bien vers ses pensées que vers ses actes. S'il exerce sans réserve la critique sur ceux-ci, il reconnaîtra aussi son indignité d'entrer en étroite liaison avec son Créateur, et dans une humble prière il demandera à Dieu Miséricorde et Grâce, et donc il conquerra de nouvelles Forces pour le travail sur lui-même. Parce que tout seul l'homme ne pourrait jamais arriver à la perfection, vu que sa force est insuffisante sans l'Aide de Dieu. Mais celle-ci lui est assurée, de sorte que Dieu exhorte l'homme seulement à demander que lui soit concédé la Grâce de désirer Dieu. Si maintenant l'homme observe davantage lui-même et sa vie dans le sens du développement vers le Haut de l'âme, il reconnaîtra aussi la distance de lui à Dieu. Il tendra à la diminuer et, s'il lui manque la Force, il la demandera à Dieu. Et seulement ainsi il marchera sur la voie du développement vers le Haut. Seulement ainsi il lui sera possible d’entrer dans une liaison toujours plus étroite avec le Père céleste, parce qu'il ne parcourra bientôt plus aucune voie sans avoir demandé Sa Bénédiction et Sa Force, et maintenant il établira vraiment le rapport du fils vers le Père, ce qui a ensuite pour conséquence un extraordinaire apport de Force. Et donc Dieu exige de vous que vous vous rendiez compte plus souvent comment est votre parcours sur la Terre, pour que vous ne marchiez pas insouciants et sans sentiment de responsabilité, mais que vous pensiez toujours à votre âme. Il veut que, malgré toute l'activité terrestre, vous ne L’oubliez pas, que vous trouviez toujours le temps pour soigner le spirituel en vous. Il veut que vous pensiez non seulement au corps, mais que vous preniez aussi une heure de réflexion pour l'âme, une heure qui serait dédiée à la formation de celle-ci, une heure de réflexion qui vous procurerait la liaison avec votre Seigneur et le Sauveur et durant laquelle vous ramasseriez des trésors pour l'Éternité. Il veut que vous vous demandiez sérieusement quel Bien est pour vous le plus important, celui du corps ou celui de l'âme. Et si vous pensez encore avec trop de ferveur au corps, vous devez demander la Force de vivre et de vous former selon la Volonté divine. Et l'heure de l'introspection sera une promotion pour le salut de votre âme, parce que vous recevrez la Force pour une nouvelle tendance.

Amen