Vergelijk Kundgabe met vertaling

Meer vertalingen:

Misbruik van de vrije wil – Afvalligheid van het geestelijke van God

De mensen wijzen vaak een wijze en rechtvaardige Schepper af, omdat het onuitsprekelijke leed op aarde hen niet in een veroorzaker hiervan, Die de liefde Zelf moet zijn, wil laten geloven. En ze denken er niet over na, in hoeverre de mensen zelf de veroorzakers van alle leed en kwellingen zijn. De aanleiding van dit alles is steeds in de eigenlijke oorzaak te zoeken en de mens moet hier ook eenmaal beseffen, dat zowel het leed, alsook haar uitwerkingen de gevolgen zijn van een geheel verkeerde richting van de wil.

Steeds moet de wilsvrijheid als eerste in aanmerking genomen worden. Zonder deze vrije wil zou de mens niet dat zijn, wat hij zijn moet: een wezen, dat vanuit zichzelf volmaakt kan worden om eens net als God te kunnen scheppen en werken. Hij zou een gericht wezen zijn, niets meer dan een dier, waarbij de wil van de Schepper de uitvoering van zijn activiteit bepaalt. Het wordt dus in de eerste plaats uitgesloten, dat de wezens volmaakt op de wereld gezet zouden kunnen worden, maar ze moeten zich eerst tot dat vormen, wat hun bestemming is. En daarom kan de vrije wil ook niet van het wezen afgenomen worden. Hij kan alleen maar beïnvloed worden om zo of zo te handelen.

Dat de mensen nu de vrije wil op een voor hen heel schadelijke manier misbruiken, dat ze de vrije wil gebruiken om zich steeds verder van God te verwijderen, in plaats van Hem te naderen, is doorslaggevend voor alle begeleidende verschijnselen van hun aardse leven. Ze zouden dit leven heel makkelijk tot een draaglijk, weinig smartelijk leven kunnen maken, wanneer ze hun wil goed zouden gebruiken. Want het is hun enige taak om de scheiding van God te overbruggen, de verwijdering van Hem te verminderen, God opnieuw te naderen, van Wie ze zich verwijderd hebben, toen de geest zich van de oorspronkelijke geest losmaakte.

Al het geestelijke, wat uit God voortgekomen is, had een vrije wil. Het had zich in het allereerste begin in verwaandheid van God gescheiden. Het moet zich echter weer met de Schepper van alle dingen, met de oorspronkelijke geest, de Oerkracht herenigen. En dit is, omdat hem de vrije wil gelaten moet blijven, niet anders mogelijk, dan via de weg van het lijden, de gebonden toestand, want alleen lijden vermindert de verwaandheid. Leed is onvrijheid en het besef van onvrijheid maakt deemoedig. Het wezen kan niet anders tot zijn voltooiing komen dan in de diepste deemoed. Dus moet het wezen, dat zich machtig en heersend waande en zich tegen God, als het uitgangspunt van al het licht, verzette, onderdrukt worden tot de diepste deemoed om dan de weg omhoog met gemak af te kunnen leggen.

En de wereld is minder deemoedig en minder verlangend naar de hulp van God dan ooit. Ze staat meer dan ooit in de macht van degene, die de afvalligheid van al het geestelijke van God veroorzaakt heeft. En al het geestelijke verzet zich in grote mate tegen God, doordat de mensen Hem bewust verloochenen en in liefdeloosheid alle eisen van de tegenstander vervullen, maar geen acht slaan op het gebod van de liefde, dat weer vervuld moet worden, als de vergeestelijking, die het wezen pas dat maakt, wat het volgens de goddelijke beschikking moet zijn, van de mensen zich moet voltrekken.

En dus werd de wil misleid en deze verkeerde wil moet nu goed gevormd worden en dit is alleen nog maar mogelijk door lijden, omdat alle andere pogingen tot een verandering zonder resultaat bleven. Maar Gods liefde en barmhartigheid wil de mensen niet aan hun zelfgekozen lot overlaten. Want Zijn wijsheid herkent werkelijk wat nuttig is voor de voltooiing van de ziel van de mens.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Peter Schelling

Abuso del libre albedrío.... Apostasía de lo espiritual de Dios....

Los hombres a menudo rechazan a un Creador sabio y justo porque el sufrimiento indescriptible en la tierra no los quiere dejar creer en un Creador de todo eso, Que se supone que es el Amor Mismo. Y no piensan hasta qué punto los hombres mismos son los autores de todos los sufrimiento y tribulaciones. La razón de todo siempre se encuentra en la causa misma, y aquí también el ser humano debe darse cuenta de que tanto el sufrimiento como sus efectos son el resultado de una dirección de la voluntad completamente equivocada.

Siempre hay que tener en cuenta en primer lugar la libertad de la voluntad. Sin este libre albedrío el ser humano no sería lo que debería ser.... un ser que puede llegar a ser perfecto por sí mismo para poder algún día crear y obrar como Dios.... El hombre sería un ser juzgado y ya no como un animal que la voluntad del Creador determina para realizar su actividad. Por lo tanto, en primer lugar se descarta que los seres pudieran ser puestos perfectamente en el mundo.... sino que primero tienen que formarse a cuál es su destino.

Y por tanto el libre albedrío no se le puede quitar al ser. Sólo puede ser influenciado para tal o cual actividad. El hecho de que ahora los seres humanos abusen de su libre albedrío de una manera que no les beneficia, que lo utilicen para alejarse cada vez más de Dios en lugar de acercarse a Él, es decisivo para todo los fenómenos que acompañan su vida en la tierra. Muy fácilmente podrían convertirla en una vida tolerable y menos dolorosa para ellos mismos si usaran su voluntad correctamente, porque su única tarea es salvar la separación de Dios, reducir la distancia de Él, acercarse nuevamente a Dios de Quien se habían distanciado cuando el espíritu se separa del Espíritu original.

Todo lo espiritual que surgió de Dios tenía libre albedrío.... inicialmente se separó de Dios por arrogancia, pero se supone que debe reunificarse con el Creador de todas las cosas, con el Espíritu primordial, y esto no es posible más que a través del sufrimiento, ya que debe conservar el libre albedrío.... del estado desterrado.... porque sólo el sufrimiento reduce la arrogancia.... El sufrimiento es falta de libertad, y reconocer la falta de libertad hace humilde. El ser no puede alcanzar su perfección de otra manera que en la más profunda humildad.... Así, que el ser que se creía poderoso y dominante se rebeló contra Dios como salida de toda luz, debe ser luchado a la más profunda humildad para luego recorrer el camino hasta la cima con facilidad.

Y el mundo es menos humilde que nunca y menos deseoso de la ayuda de Dios.... está más que nunca en el poder de aquel que provocó la apostasía de todo lo espiritual de Dios, y todo lo espiritual ahora se rebela contra Dios al máximo. Hasta qué punto los seres humanos lo niegan conscientemente y en falta de amor cumplen todas las exigencias del oponente, ya que no respetan el mandamiento del amor, que a su vez debe cumplirse, si debe producirse la espiritualización del hombre, que primero convierte el ser en lo que debe ser según la determinación divina.

Y así la voluntad está equivocada, y esta voluntad equivocada ahora debe ser formada correctamente, y esto sólo es posible a través del sufrimiento, ya que todos los demás intentos de transformación no tuvieron éxito, pero el amor y la misericordia de Dios no quieren abandonar a los seres humanos a su propia suerte. Porque Su sabiduría reconoce verdaderamente lo que es útil al alma humana para su perfección....

amén

Vertaler
Vertaald door: Hans-Dieter Heise