• Terug

De innerlijke stem - Stem van het geweten - Hoorbare stem

De innerlijke stem maakt de mens bekend met de wil van God. En daartoe moet er op deze eerst acht worden geslagen. Want zo hij deze nakomt, gaat hij ook de juiste weg. Om nu de stem in zich te vernemen, moet de mens bereid zijn de wil van God te vervullen. Hij moet als het ware de goddelijke instructies vragen om aan deze gevolg te kunnen geven. En als hij deze wil te kennen geeft, zal God Zich ook aan hem openbaren en wel al naar gelang hij dit waardig is, op verschillende manieren. Meestal door de stem van het geweten. Deze is voor ieder mens verneembaar die in zijn binnenste luistert. Ze is de aanmaning om het goede te doen en de waarschuwing om het kwade te laten. Ze is de zekerste wegwijzer, de manende stem en het waarschuwingssignaal van boven.

Wie aandacht schenkt aan zijn gedachten, zal beseffen dat deze in hem stromen, gewenst of niet gewenst. Er duiken zo vaak gedachten op die hinderlijk voor hem zijn, die hem tot iets willen overhalen of hem willen verhinderen iets uit te voeren. En steeds zijn zulke gedachten de voor de mens verneembare innerlijke stem, de stem van het geweten. Laat de mens zich nu door zulke gedachten leiden, steeds met het oog op God en met de wil het juiste te doen, dan zal hij waarlijk juist geleid zijn. Doch het niet navolgen van deze stem laat de roep van boven steeds zwakker worden, tot hij tenslotte geheel verstomt. Want de wil voor het goede, de voorwaarde om de innerlijke stem te vernemen, is niet aanwezig.

Brengt de mens echter door het ijverig opvolgen van de goddelijke wil een innige verhouding tot de Vader in de hemel tot stand, dan klinkt de stem des te luider. Want waar de wil van het mensenkind zich geheel aan de goddelijke wil onderwerpt, daar zal de Heer Zijn stem verneembaar laten klinken en ruimt Hij alle barrières op die tussen Hem en het mensenkind waren opgericht. Daar is werkelijk geen bijzondere gave voor nodig, maar daartoe voldoet een hart dat God waarachtig liefheeft en innige overgave. Want in zo’n hart kan de Heer en Heiland Zelf Zijn intrek nemen en nu duidelijk verneembaar met Zijn kind spreken. En dit brengt alle verrukkingen van de hemel teweeg in het zo gelukkig gemaakte mensenkind.

Het mag alleen maar de goddelijke stem begeren en zal nu nooit een vergeefs verzoek doen. En de goddelijke Heiland Zelf onderwijst het op de meest liefdevolle manier en maakt het Zijn wil bekend. En deze buitengewone genade komt ieder mens toe en toch wordt ze niet gewaardeerd. In rechtstreekse verbinding te staan met God, de welwillende woorden van de Vader te mogen vernemen en daar genade, troost en kracht uit te mogen putten in ongekende overvloed, is waarlijk het grootste geschenk van Gods genade. En toch wordt dit zo weinig geacht. En in tijden van nood lijdt de mensheid gebrek en wel door eigen schuld.

Amen

UNUTARNJI GLAS.... GLAS SAVJESTI.... ZVUČNA RIJEČ....

Unutarnji glas daje čovjeku nagovještaj volje Božje, i zbog toga prije svega treba obratiti pažnju na njega, jer kada ga slijedi, također hoda ispravnim putem. Da bi čuo glas u sebi, čovjek mora biti spreman vršiti volju Božju, treba zatražiti Božanske upute da bi ih mogao ispuniti i ako pokaže ovu voljnost, Bog mu se obraća doduše s obzirom na to koliko ga je dostojan [[(na različite načine)]] i to gotovo uvijek putem glasa savjesti. Svaka osoba koja sluša na unutra, može ga čuti, to je upozorenje za činjenjem dobra, opomena da se ne čini zlo, to je najsigurniji putokaz života, poziv upozorenja i znak opominjanja s visina. Tko obraća pažnju na svoje misli prepoznat će da ovi [[(prethodno navedeni-upozorenja i opominjanja)]] pritječu k njemu, bilo da su poželjni, bilo da nisu. Proizlaze često iz misli koje mu dosađuju, koje ga žele odrediti i spriječiti da učini nešto i takve misli su uvijek unutarnji glas zamjetan čovjeku, glas savjesti. I ako se sada čovjek prepusti vođenju od tih misli uvijek imajući u vidu Boga i u volji da učini pravu stvar, onda će on doista biti ispravno vođen. Ali ne-praćenje toga glasa čini uvijek sve slabijim zov odozgor, sve dok on potpuno ne zanijemi, jer izostaje volja za dobrim koja je uvjet da bi se čuo unutarnji glas. No, ako čovjek uspostavi intiman odnos s Ocem na Nebu kroz revno izvršavanje Božanske volje, onda glas odzvanja sve jače, jer gdje se volja zemaljskog djeteta u potpunosti podredi Božanskoj volji, tu Gospod odjekuje Svojim glasom i otklanja prepreke koje su bile podignute između Njega i zemaljskog djeteta. Za ovo nije zaista potreban nikakav poseban vanjski dar, već je dovoljno jedno srce koje istinski ljubi Boga i najunutarnija posvećenost, jer u takvom srcu Gospod i Sâm Spasitelj može se nastaniti i onda govoriti na jasno primjetan način sa Svojim djetetom. Ovo oslobađa nebeske užitke u sinu koji ga čine toliko sretnim. Mora samo žudjeti Božanski glas i onda neće nikada pogrešno tražiti i Božanski Spasitelj Osobno podučava ga na najljubavniji način i nagovještava mu Svoju volju. Ovaj izvanredan dar je svakom čovjeku na raspolaganju i unatoč tomu ne obaziru se na njega. Biti u direktnom kontaktu s Bogom da bi se moglo čuti Njegove dobre Riječi Oca da dostignete milost, utjehu i snagu u neospornoj punini, doista je najveći dar milosti od Boga i unatoč tome tako malo mu se pridaje pažnje, i u trenucima nevolje čovječanstvo malakše i to zbog vlastite krivice.

AMEN