• Terug

De innerlijke stem - Stem van het geweten - Hoorbare stem

De innerlijke stem maakt de mens bekend met de wil van God. En daartoe moet er op deze eerst acht worden geslagen. Want zo hij deze nakomt, gaat hij ook de juiste weg. Om nu de stem in zich te vernemen, moet de mens bereid zijn de wil van God te vervullen. Hij moet als het ware de goddelijke instructies vragen om aan deze gevolg te kunnen geven. En als hij deze wil te kennen geeft, zal God Zich ook aan hem openbaren en wel al naar gelang hij dit waardig is, op verschillende manieren. Meestal door de stem van het geweten. Deze is voor ieder mens verneembaar die in zijn binnenste luistert. Ze is de aanmaning om het goede te doen en de waarschuwing om het kwade te laten. Ze is de zekerste wegwijzer, de manende stem en het waarschuwingssignaal van boven.

Wie aandacht schenkt aan zijn gedachten, zal beseffen dat deze in hem stromen, gewenst of niet gewenst. Er duiken zo vaak gedachten op die hinderlijk voor hem zijn, die hem tot iets willen overhalen of hem willen verhinderen iets uit te voeren. En steeds zijn zulke gedachten de voor de mens verneembare innerlijke stem, de stem van het geweten. Laat de mens zich nu door zulke gedachten leiden, steeds met het oog op God en met de wil het juiste te doen, dan zal hij waarlijk juist geleid zijn. Doch het niet navolgen van deze stem laat de roep van boven steeds zwakker worden, tot hij tenslotte geheel verstomt. Want de wil voor het goede, de voorwaarde om de innerlijke stem te vernemen, is niet aanwezig.

Brengt de mens echter door het ijverig opvolgen van de goddelijke wil een innige verhouding tot de Vader in de hemel tot stand, dan klinkt de stem des te luider. Want waar de wil van het mensenkind zich geheel aan de goddelijke wil onderwerpt, daar zal de Heer Zijn stem verneembaar laten klinken en ruimt Hij alle barrières op die tussen Hem en het mensenkind waren opgericht. Daar is werkelijk geen bijzondere gave voor nodig, maar daartoe voldoet een hart dat God waarachtig liefheeft en innige overgave. Want in zo’n hart kan de Heer en Heiland Zelf Zijn intrek nemen en nu duidelijk verneembaar met Zijn kind spreken. En dit brengt alle verrukkingen van de hemel teweeg in het zo gelukkig gemaakte mensenkind.

Het mag alleen maar de goddelijke stem begeren en zal nu nooit een vergeefs verzoek doen. En de goddelijke Heiland Zelf onderwijst het op de meest liefdevolle manier en maakt het Zijn wil bekend. En deze buitengewone genade komt ieder mens toe en toch wordt ze niet gewaardeerd. In rechtstreekse verbinding te staan met God, de welwillende woorden van de Vader te mogen vernemen en daar genade, troost en kracht uit te mogen putten in ongekende overvloed, is waarlijk het grootste geschenk van Gods genade. En toch wordt dit zo weinig geacht. En in tijden van nood lijdt de mensheid gebrek en wel door eigen schuld.

Amen

Die innere Stimme.... Stimme des Gewissens.... Hörbare Stimme....

Die innere Stimme gibt dem Menschen Kunde vom Willen Gottes, und dazu soll dieser zuerst geachtet werden, denn so er diese befolget, wandelt er auch den rechten Weg. Um nun die Stimme in sich zu vernehmen, muß der Mensch bereit sein, dem Willen Gottes nachzukommen, er muß gleichsam die göttlichen Weisungen erbitten, um ihnen entsprechen zu können, und so er diesen Willen bezeiget, wird Sich Gott ihm auch kundtun, und zwar, je nach Würdigkeit, in verschiedener Weise. Zumeist durch die Stimme des Gewissens.... Diese ist jedem Menschen vernehmbar, der nach innen lauscht, sie ist die Mahnung, das Gute zu tun, und die Warnung, das Böse zu lassen, sie ist der sicherste Wegweiser, der Mahnruf und das Warnsignal aus der Höhe. Wer seine Gedanken beachtet, der wird erkennen, daß diese auf ihn einströmen erwünscht und unerwünscht. Es tauchen so oft Gedanken auf, die ihm lästig sind, die ihn zu etwas bestimmen wollen oder ihn hindern wollen, etwas auszuführen, und immer sind solche Gedanken die dem Menschen vernehmliche innere Stimme, die Stimme des Gewissens. Läßt sich nun der Mensch von solchen Gedanken lenken, immer im Hinblick auf Gott und im Willen, das Rechte zu tun, so wird er wahrlich recht geleitet sein. Doch das Nichtbefolgen dieser Stimme läßt den Ruf aus der Höhe immer schwächer werden, bis er zuletzt ganz verstummt, denn es ist der Wille zum Guten, die Vorbedingung zum Vernehmen der inneren Stimme, nicht vorhanden. Stellt jedoch der Mensch durch eifriges Befolgen des göttlichen Willens ein inniges Verhältnis zum Vater im Himmel her, so ertönet die Stimme desto lauter, denn wo der Wille des Erdenkindes sich gänzlich dem göttlichen Willen unterstellt, dort lässet der Herr vernehmlich Seine Stimme ertönen und beseitigt alle Schranken, die zwischen Ihm und dem Erdenkind errichtet waren. Es bedarf dazu wahrlich keiner besonderen äußeren Gabe, sondern es genügt dazu ein wahrhaft Gott-liebendes-Herz und innigste Hingabe, denn in einem solchen Herzen kann der Herr und Heiland Selbst Wohnung nehmen und nun deutlich vernehmlich mit Seinem Kinde sprechen. Und dies löset alle Wonnen des Himmels aus in dem so beglückten Erdenkind. Es darf nur der göttlichen Stimme begehren und wird nun niemals eine Fehlbitte tun, und der göttliche Heiland Selbst unterweiset es in liebreichster Weise und verkündet ihm Seinen Willen. Und diese außerordentliche Gnade steht einem jeden Menschen zu, und doch wird ihrer nicht geachtet.... In direkter Verbindung zu stehen mit Gott, Seine gütigen Vaterworte vernehmen zu dürfen und daraus Gnade, Trost und Kraft schöpfen zu dürfen in ungeahnter Fülle ist wahrlich das größte Gnadengeschenk Gottes.... und doch wird dessen so wenig geachtet, und in Zeiten der Not darbet die Menschheit, und dies durch eigene Schuld....

Amen