• Terug

Bekendmaking van een vriend in het hiernamaals

Als de dag ten einde loopt, zorgt de mens voor rust en zijn gedachten zwerven veel meer in het geestelijke rijk rond. En de vrienden in het hiernamaals wachten op dit moment om dan hun geliefden op aarde hulp te verlenen, om de gedachten aan te sporen en naar geestelijke gebieden te leiden. En er begint een actieve werkzaamheid en ijverige geestelijke arbeid.

Elke ziel op aarde heeft haar begeleider en geestelijke steun. En deze laten geen gelegenheid onbenut om hun opdracht aan deze zielen te vervullen. De liefde drijft hen onophoudelijk tot geestelijke arbeid. Het verlangen om hun staat van rijpheid te bevorderen, om hen groot leed in het hiernamaals te besparen, laat hen vastberaden werkzaam zijn. En de mens wordt nu de geestelijke invloed van deze wezens gewaar door het vaker vertoeven van de gedachten bij geliefde overledenen of bij vragen, die het leven na de dood betreffen.

Hoe intensiever de mens zich aan zulke gedachten overgeeft, des te meer en gemakkelijker zijn die geestelijke vrienden in staat om op hem in te werken. Zulke momenten van zich naar binnen keren zijn onnoemelijk zegenrijk, want de mens brengt dan de verbinding met het hiernamaals tot stand, zij het dan ook onbewust.

Maar voor de wezens in het hiernamaals is er eveneens een behoefte om zich tegenover de mens te uiten. Ze hebben nog steeds het verlangen zich te uiten. Ze kunnen dit echter niet meer op de manier, zoals tijdens het leven op aarde. Toch is daarom de drang om zich tegenover hun geliefden uit te spreken, niet verloren gegaan. En waar nu een bereidwillige gedachte aan een overledene, deze overledene in de aardse nabijheid van de mens trekt, is het wezen in het hiernamaals gelukkig. En er vindt nu een verbinding via gedachten plaats tussen hem en de mens, die net zo lang ononderbroken blijft, zolang de wil van de mens aan de vriend in het hiernamaals denkt.

Als het wezen in het hiernamaals nu volmaakt is, dan volstaat zijn kracht begrijpelijkerwijs ook om grote invloed op de mensen op aarde uit te oefenen en dus via gedachten op hen in te kunnen werken. Maar minder volmaakte wezens in het hiernamaals hebben van hun kant wel het verlangen om zich op één of andere manier te uiten, maar hun kracht volstaat niet om een verbinding tot stand te brengen en zich aan de wezens op aarde zo kenbaar te maken, zoals het hun verlangen is. En dit kan enkel plaatsvinden met medewerking van volmaakte geestelijke wezens, onder voorwaarde dat zo’n overdracht van voordeel geacht wordt voor de aardse mens.

Maar de liefde van de wezens voor elkaar laat hen elkaar ook helpen, opdat het verlangen van elke ziel bevredigd wordt. En zo zijn er voortdurend wezens, die zich in jouw nabijheid willen uiten. En ze wachten op het voorrecht van een bekendmaking, omdat ze daar deels zelf zegen van verwachten. Ze laten geen gelegenheid onbenut en blijven ook altijd bij je in de buurt, omdat het voor hen eindeloos troostrijk is om het zichtbare bewijs van de verbinding van het hiernamaals naar de aarde door jouw geestelijke arbeid gevonden te hebben.

En zo wil, door de liefdevolle toelating van de zijde van jouw beschermers, een vriend zich bekendmaken en jou de verklaring zelf geven, opdat jij hem herkent: Dit is mijn groet, die ik jou overbreng – Ne verum an dostitium – God is met je en sterkt je voor de opdracht, die je vervullen moet. Ongehuwd zijn op aarde heeft mij in een zekere armoede laten komen, want mij volgt geen liefdevol gebed. Ik ervaar het daarom als een bijzondere weldaad, wanneer jouw gedachten bij mij zijn, voor wie ik niets gedaan heb, om deze te verdienen. Dit ervaarde ik nog op aarde en daarom was ik in grote nood, toen de poorten van de aarde gesloten werden.

Nu denk ik in berouw aan de onbenutte tijd op aarde. Ik zie jouw arbeid, jouw streven en jouw liefde en ik had graag op dezelfde manier nog op aarde werkzaam willen zijn. De aardse last is van mij afgenomen, maar ik draag steeds de last, dat ik niet tijdig het wonder van de goddelijke liefde begrepen heb, met mij mee. Dat ik onderzocht, piekerde en twijfelde, waar ik de liefde van God had moeten voelen. Dat ik de proef niet heb doorstaan en het genadegeschenk met een dankbaar hart aannam. Er was mij een termijn gegeven, maar ik liet deze voorbijgaan.

O, zoek mij vaak met jouw gedachten, en roep mij in jouw nabijheid, opdat ik de eeuwige Godheid leer dienen en mijn opdracht nu goed vervul. En zo ben ik in staat om jou alleen maar te bedanken en je opnieuw toe te roepen: Verita table just vitum.

Amen

Announcement of an otherworldly friend....

When the day draws to a close the human being takes care of rest and his thoughts wander much more into the spiritual realm, and the friends in the beyond wait for this time in order to provide their loved ones on earth with support, to stimulate and direct their thoughts into the spiritual realm.... And a lively activity and busy spiritual work begins. Every soul on earth has its supervisor and spiritual support, and they leave no opportunity unused to fulfil their task for these souls. Love constantly drives them to spiritual activity. The desire to promote their state of maturity in order to spare them great suffering in the beyond keeps them constantly active, and the human being now senses the spiritual influence of these beings by the frequent lingering of thoughts on dearly departed loved ones or questions concerning life after death. The more intensively the human being devotes himself to such thoughts the more and easier the spiritual friends are able to influence him, such hours of inner contemplation are unspeakably beneficial, for the human being then establishes the connection with the beyond, even if unconsciously. But the beings in the beyond also feel the need to make themselves known to people. They still have the desire to express themselves but can no longer do so in the same way as in earthly life, yet the urge to communicate with their loved ones has not been lost. And where a willing thought of a deceased person draws him close to the human being on earth, the being in the beyond is delighted and a mental connection takes place between it and the human being which remains uninterrupted as long as the human being's will remembers the friend in the beyond. If the being in the beyond is perfect then its strength is understandably also sufficient to exert great influence on the earthly human being and thus to be able to mentally influence him. But less perfect beings in the beyond certainly have the desire to express themselves in some way, but their strength is not sufficient to establish a connection and to communicate with the earth beings as they desire. And this can only happen with the help of perfect spiritual beings on condition that they consider such communication to be advantageous for the earthly human being. But the beings' love for each other also lets them assist each other so that every soul's desire will be satisfied. And thus beings wanting to express themselves are constantly in your vicinity, and they wait for the favour of an announcement because they partly promise themselves blessings from it. They don't miss any opportunity and always stay around you because it is infinitely comforting for them to have found the visible evidence of the connection from the beyond to earth through your spiritual work. And so a friend wants to make himself known to you through the loving admission on the part of your protector and give you the explanation himself so that you recognize him: This is My greeting which I offer you.... Ne verum an dostitium.... God be with you and strengthen you for the task which you are to fulfil. Being single on earth has caused Me a certain poverty, for I am not followed by a loving prayer. I therefore feel it as a special blessing when your thoughts stay with me, for I have done nothing to earn them. I still felt this on earth and was therefore in great distress when the gates of earth closed.... Now I remember the unused earth time in remorse, I see your work, your striving and your love and would like to be able to be equally active still on earth. The burden of earth has been taken from me, but I still carry a burden with me, that I did not grasp the miracle of divine love.... that I researched, pondered and doubted where I had to feel God's love, that I did not prove Myself and accept the gift of grace with a grateful heart. I was given a time limit, but I let it pass.... O often seek Me with your thoughts, and call Me close to you, so that I may learn to serve the eternal deity and now fulfil My task properly. And so I can only thank you and call out to you again: Verita table just vitum....