• Terug

Onvergankelijkheid - Eeuwigheid - Zelfmoord

Dus zullen de mensen die het voortleven bewust ontkennen er ook niet voor terugschrikken, zelf aan hun aardse leven een einde te maken. Want als ze zich van hun aardse leven ontdoen, geloven ze, daarmee aan alles een einde te maken. Maar zij denken er niet aan wat het gevolg van hun handelen is als hun opvatting verkeerd is.

Wat zij weggooien is alleen de buitenkant, niet echter het leven zelf. Dat gaat voor hen gewoon weer door, want dat is niet te vernietigen, noch op aarde, noch in het hiernamaals. Het is in de ware zin van het woord onvergankelijk, dus van eeuwigheidsduur. Een einde daarvan is onmogelijk omdat de Schepper Zelf dat wezen uit Zich heeft voortgebracht, en alles wat goddelijk is in zijn oersubstantie - kan onmogelijk ooit vergaan.

En zo heeft de Schepper in Zijn Wijsheid ook bepaald dat er voor het wezen geen beperking is gesteld, om de volmaakte staat te bereiken. Dat het wezen bezig kan zijn steeds hoger te komen en dus voortdurend werken en geven alsook ontvangen kan, zonder ooit uitgeput te raken of van de eeuwige GODHEID het uiterste gevergd te hebben. De mens op aarde kan zich het begrip „eeuwigheid“ heel moeilijk voorstellen, zoals hem ook de onvergankelijkheid niet helemaal kan worden duidelijk gemaakt - want op de aarde is er niets wat onvergankelijk zou zijn. En de onvergankelijkheid van de ziel kan hem ook niet bewezen worden, maar moet door hem geloofd worden.

Het tijdsbesef eeuwigheid is eveneens niet met het menselijke verstand te analyseren, want de poging daartoe kan onmogelijk tot een resultaat leiden als er niets aards is waar de mensen het mee kunnen vergelijken. Er wordt door de mens alleen dan iets als waarheid aangenomen als het door bewijzen gestaafd kan worden, en zodoende blijft ook hier weer alleen het geloof. De mens moet geloven wat hem niet bewezen kan worden, en hij moet daarom de onvergankelijkheid van het wezen tot in alle eeuwigheid vooropstellen bij al het overige denken.

Amen

Immortality.... Eternity.... Suicide....

Consequently, people who consciously deny life after death will not hesitate to end their earthly life themselves since they believe that by ending their earthly life they will dispose of everything, and fail to consider the consequences of their action if they are wrong. They only destroy the outer shell but not life itself and therefore they have to continue living it.... since it cannot be destroyed, neither on earth nor in the beyond.... it is, in the true sense of the word, immortal, i.e. of eternal duration. It is not possible to end it because the Creator has created the being out of Himself and everything of divine origin cannot possibly perish. For that reason the Creator, in His wisdom, has ordained that there shall be no limit for the being to reach its state of perfection.... that even in eternity it can steadily advance and thus be constantly active and give as well as receive.... without ever becoming exhausted or ever having received the ultimate from the eternal Deity. The earthly human being can barely conceive the concept of ‘eternity’, neither can immortality be completely explained to him since nothing on earth is everlasting, and since the immortality of soul cannot be proven to him he has to believe it. Likewise, human intellect cannot analyse the time concept of ‘eternity’ either. This attempt cannot possibly lead to a result as long as the human being cannot apply the same comparison to a physical medium. He only accepts something as true when he has conclusive evidence. And therefore there remains only faith again.... The human being has to believe what cannot be demonstrated to him, and thus the immortality of the being throughout eternity must precede all other reasoning....

Amen