Stel je de grootte en verhevenheid van de goddelijke schepping voor en bekijk dan nauwkeuriger de innerlijke natuur van een zaadje, dat het, zo klein als het is, de schepping in een eindeloze verkleining in zich bergt. Voor jullie mensen is dit onbegrijpelijk, want jullie begrijpen in de verste verte niet, hoe wonderlijk de samenstelling van alle scheppingswonderen weer aansluit bij het grootste scheppingswerk. Hoe steeds weer hetzelfde tevoorschijn treedt, alleen in andere verhoudingen wat grootte betreft, die echter weer met elkaar in overeenstemming zijn.
Kijkend met lichamelijke ogen, kunnen jullie al in het plantenleven vaststellen, hoe vaak de kleinste scheppingen overeenkomsten vertonen met de scheppingen in de natuur. Hoeveel meer zouden jullie met geestelijke ogen dezelfde wet ook herkennen in alle nietige scheppingen, beginnend bij het zandkorreltje tot aan de dierenwereld. Dat alles steeds weer duidelijk herkenbaar een zeker opbouwwerk bevestigt, steeds weer in dezelfde verhouding met elkaar en zich talloze malen herhalend.
In elk scheppingswerk is de almacht en wijsheid van God zichtbaar in werking getreden. Het bekijken van zo’n kunstwerk laat in de gedachten van de mens slechts opkomen, dat hij op aarde in de verste verte niet in staat is om een blik te werpen in de totale schepping, maar dat hem slechts in een hele kleine mate deze blik toegestaan is. En dat hij dan ook alleen met lichamelijke ogen slechts het uiterlijke omhulsel mag zien, maar niet de uitermate fijne constructie, die pas het wonder van elk scheppingswerk aanschouwelijk maakt. Vaak is een sneeuwvlok al aanleiding tot nadenken. Ze is toch al een zo kunstig samengevoegd iets, dat het een nadere beschouwing waard is en een structuurvorm, die in weinige ogenblikken weer verandert.
Degene, die met geopende ogen even in de natuur om zich heen kijkt, zal niet moe worden om de menigvuldige wonderen van de goddelijke schepping te bekijken, maar pas met geestelijke ogen zal hij de logische samenstelling van het geheel herkennen en dan voor nog grotere wonderen staan. Het is vergeefse moeite en derhalve leidt het niet tot een volledig succes om langs puur wetenschappelijke weg al deze wonderwerken te willen analyseren. Het lukt de mensen steeds slechts binnen bepaalde grenzen. Maar het is alleen via de geestelijke weg mogelijk om deze grenzen te overschrijden en dit zal door de mensen noch bewezen, noch erkend worden. Want uiteindelijk is al het geestelijke juist ook alleen met geestelijke ogen te herkennen.
En de goddelijke Schepper heeft de mensen slechts de gave gegeven om met de lichamelijke ogen de grove materie te zien en dat zichtbare moet zodanig op hun geest inwerken, dat het hen tot nadenken aanspoort. En dan ligt het alleen aan hemzelf, zich zo te ontwikkelen, dat hij de materie doordringen kan en, om zo te zeggen, door het uiterlijke omhulsel heen ook de innerlijke bestanddelen in haar samenstelling, vorm en aard kan bekijken om dan overweldigd door Gods liefde, wijsheid en almacht Hem lief te hebben en te prijzen tot in alle eeuwigheid.
Amen
VertalerImagínate la grandeza y la sublimidad de la creación divina y luego mra más detalladamente la estructura interior de una semilla que, tan pequeña como es, contiene la creación en miniaturización infinita.... Esto es incomprensible para vosotros los humanos, porque no comprendéis ni remotamente qué extraña se basa la composición de todas las maravillas en la obra más grande de la creación.... Cómo una misma cosa sale a la luz, solo en diferentes proporciones, que, sin embargo, vuelven estar en armonía unos con otros.
Observado con ojos corporales ya podéis comprobar en la vida vegetal, con qué frecuencia las estructuras más pequeñas demuestran similitudes con las demás creaciones de la naturaleza. ¿Cuánto más reconoceríais la misma ley con el ojo espiritual también en todas las pequeñas creaciones, desde el grano de arena hasta el mundo animal.... que todo confirma claramente una cierta obra de construcción una y otra vez en la misma relación entre sí y repitiéndose innumerables veces.
En cada obra de la creación, la omnipotencia y la sabiduría de Dios ha entrado en función visiblemente.... mirando tal obra de arte solo permita que surja en el hombre el pensamiento de que no es ni remotamente capaz para echar un vistazo a toda la creación, sino que solo se le permite esta percepción hasta un grado muy limitado y que entonces solo es capaz de ver la capa exterior con los ojos corporales, pero no la construcción extremadamente fina que primero ilustra el milagro de cada obra de creación.
Un copo de nieve es a menudo un motivo de reflexión, porque ya es algo tan ingeniosamente ensamblado que vale la pena mirarlo más de cerca, y una estructura de forma que se disuelve de nuevo en unos momentos.... Quienquiera que esté en la naturaleza con los ojos mirando a su alrededor, no se cansará de mirar los múltiples milagros de la creación divina, pero solo con los ojos espirituales reconocerá la composición apropiada del todo y luego se encontrará ante milagros aún más grandes.
Es un esfuerzo en vano y, por lo tanto, no conduce al éxito completo querer analizar todas estas maravillas de una manera puramente científica.... la gente solo tiene éxito dentro de un cierto límite, pero pasar este solo es posible a través del camino espiritual y no será humanamente probado ni reconocido, porque al final y al cabo todo lo espiritual solo se puede reconocer con el ojo espiritual, y el Creador divino solo le ha dado a las personas el don de ver la materia gruesa con los ojos corporales, para que lo visible para ellas lo estimule a pensar de una manera para que tenga un efecto sobre el espíritu....
Y entonces depende completamente del hombre mismo formarse de tal manera que puede penetrar la materia y, por así decirlo, a través de la capa exterior poder mirar los componentes interiores en su forma y tipo, para luego ser abrumado por del amor, la sabiduría y la omnipotencia de Dios y amarlo y alabarlo por toda la eternidad....
Amén
Vertaler