• Terug

Scheppingswonder – Gelijkvormige schepselen – Herhaling

Stel je de grootte en verhevenheid van de goddelijke schepping voor en bekijk dan nauwkeuriger de innerlijke natuur van een zaadje, dat het, zo klein als het is, de schepping in een eindeloze verkleining in zich bergt. Voor jullie mensen is dit onbegrijpelijk, want jullie begrijpen in de verste verte niet, hoe wonderlijk de samenstelling van alle scheppingswonderen weer aansluit bij het grootste scheppingswerk. Hoe steeds weer hetzelfde tevoorschijn treedt, alleen in andere verhoudingen wat grootte betreft, die echter weer met elkaar in overeenstemming zijn.

Kijkend met lichamelijke ogen, kunnen jullie al in het plantenleven vaststellen, hoe vaak de kleinste scheppingen overeenkomsten vertonen met de scheppingen in de natuur. Hoeveel meer zouden jullie met geestelijke ogen dezelfde wet ook herkennen in alle nietige scheppingen, beginnend bij het zandkorreltje tot aan de dierenwereld. Dat alles steeds weer duidelijk herkenbaar een zeker opbouwwerk bevestigt, steeds weer in dezelfde verhouding met elkaar en zich talloze malen herhalend.

In elk scheppingswerk is de almacht en wijsheid van God zichtbaar in werking getreden. Het bekijken van zo’n kunstwerk laat in de gedachten van de mens slechts opkomen, dat hij op aarde in de verste verte niet in staat is om een blik te werpen in de totale schepping, maar dat hem slechts in een hele kleine mate deze blik toegestaan is. En dat hij dan ook alleen met lichamelijke ogen slechts het uiterlijke omhulsel mag zien, maar niet de uitermate fijne constructie, die pas het wonder van elk scheppingswerk aanschouwelijk maakt. Vaak is een sneeuwvlok al aanleiding tot nadenken. Ze is toch al een zo kunstig samengevoegd iets, dat het een nadere beschouwing waard is en een structuurvorm, die in weinige ogenblikken weer verandert.

Degene, die met geopende ogen even in de natuur om zich heen kijkt, zal niet moe worden om de menigvuldige wonderen van de goddelijke schepping te bekijken, maar pas met geestelijke ogen zal hij de logische samenstelling van het geheel herkennen en dan voor nog grotere wonderen staan. Het is vergeefse moeite en derhalve leidt het niet tot een volledig succes om langs puur wetenschappelijke weg al deze wonderwerken te willen analyseren. Het lukt de mensen steeds slechts binnen bepaalde grenzen. Maar het is alleen via de geestelijke weg mogelijk om deze grenzen te overschrijden en dit zal door de mensen noch bewezen, noch erkend worden. Want uiteindelijk is al het geestelijke juist ook alleen met geestelijke ogen te herkennen.

En de goddelijke Schepper heeft de mensen slechts de gave gegeven om met de lichamelijke ogen de grove materie te zien en dat zichtbare moet zodanig op hun geest inwerken, dat het hen tot nadenken aanspoort. En dan ligt het alleen aan hemzelf, zich zo te ontwikkelen, dat hij de materie doordringen kan en, om zo te zeggen, door het uiterlijke omhulsel heen ook de innerlijke bestanddelen in haar samenstelling, vorm en aard kan bekijken om dan overweldigd door Gods liefde, wijsheid en almacht Hem lief te hebben en te prijzen tot in alle eeuwigheid.

Amen

Miracle of creation.... similar formations.... repetition....

Visualise the greatness and majesty of divine creation, and then look more closely at the inner composition of a seed which, as tiny as it is, contains creation in infinite miniaturization.... This is incomprehensible to you humans, for you cannot even remotely grasp how strangely the composition of all miracles of creation again leans on the greatest work of creation.... how the same thing appears again and again, only in different proportions which, however, are again in harmony with each other. With physical eyes you can already see in plant life how often the smallest forms have similarities with the creations of nature. How much more would you recognize with the spiritual eye the same law in all tiny creations, from the grain of sand to the animal world.... that everything again and again clearly recognizably confirms a certain building work, again and again in the same relationship to each other and repeating itself innumerable times. In every work of creation God's omnipotence and wisdom has visibly come into operation.... Looking at such a work of art only gives rise to the thought in the human being that he is not remotely capable on earth of gaining an insight into the whole of creation, but that he is only allowed this insight to a very small extent and that he is then only able to see the outer shell with bodily eyes, but not the extremely fine construction which only illustrates the miracle of every work of creation. A snowflake is often a cause for reflection, for it is already such an artfully assembled thing that it is worthy of closer observation, and a structure of form that dissolves again in a few moments.... Whoever looks around him with open eyes in nature will not tire of observing the manifold wonders of divine creation, but only with spiritual eyes will he recognize the meaningful composition of the whole and then stand before even greater wonders. It is futile effort and therefore does not lead to complete success to try to analyse all these miracles in a purely scientific way.... people only ever succeed within a certain limit, yet to exceed this limit is only possible in a spiritual way and will neither be humanly proven nor acknowledged, for ultimately everything spiritual can only be recognized with the spiritual eye, and the divine creator has only given people the gift of seeing rough matter with the physical eyes ans letting what is visible to them affect the spirit in such a way that it stimulates it to think.... And then it is solely up to him to educate himself in such a way that he can penetrate matter and, as it were, also see the inner components in their composition, form and nature through the outer shell in order to then, overwhelmed by God's love, wisdom and omnipotence, love and praise Him for all eternity....

Amen