• Terug

Scheppingswerk – Vaste materie – Atmosfeer – Planten

In het zichtbare scheppingswerk van God gaat alle kracht in zekere zin in de materie over en werkt daar tot opwekking van al dat, wat door de Schepper voor de opwaartse ontwikkeling bestemd is. Zodoende heeft de schepping juist enkel dit doel, dat de zich in haar bergende wezens zich vervolmaken. Hoe veelzijdiger de schepping nu door Gods liefde en almacht gevormd werd, des te groter is ook het aantal van de in haar belichaamde wezens. En nu zal ook de verklaring voor de talloze variaties in het goddelijke scheppingswonder te vinden zijn.

Het zal nu begrijpelijk zijn, dat in zulke veelsoortige scheppingen in de goddelijke schepping het wezen ook elke mogelijkheid heeft om zich in alle richtingen te ontwikkelen, zodat hem een zeker vermogen om zich aan te passen eigen moet zijn, op grond waarvan hij elke opdracht in elke belichaming kan vervullen. Zo zijn de geschapen constructies er door de goddelijke Schepper in zekere zin voor bestemd om allerlei eisen te stellen aan het wezen, dat naar opwaartse ontwikkeling streeft. In elk wezen zit de drang om de huidige vorm spoedig te verlaten en het wezen vervult daarom met toegenomen drang om actief te zijn elke hem opgelegde taak.

Het verblijf in elke vorm is, wat de tijd betreft, begrensd, echter wel van heel verschillende tijdsduur. De wezens worden vaak ongelooflijk lange tijd in de vaste materie verbannen en ze moeten tot hun bevrijding vaak de meest kwellende toestand verdragen, zodat ze met vurig verlangen wachten op hun bevrijding en zich dan meestal net zo lang in ongebonden toestand in de atmosfeer ophouden tot in hen de drang sterker wordt om de weg door de planten- en dierenwereld te gaan, die hen een vrij worden van alle materie garandeert.

Het verlangen om in de nabijheid van de aarde te komen, uit zich door allerlei soorten neerslag en zo komem de zich tot nog toe in de atmosfeer ophoudende wezens in directe verbinding met de aardbodem en ze dringen door deze bodem grassen, planten en bloemen binnen en nu begint dus de gang door de plantenwereld, die weer eindeloze tijden duurt. Echter wordt door talloze hervormingen het verblijf in elke vorm verkort en het wezen, dat zich daardoor in belangrijke mate vergroot heeft en in een steeds grotere vorm overgaat, gaat bij een zekere rijpheid in het dierenleven dezelfde opwaartse ontwikkeling doormaken.

Dit is van zo’n zwaarwegend belang en de kennis daarvan laat de goddelijke wijsheid dan vooral goed herkennen. De mens is nu pas in staat, nu hij zijn voorleven aan deze beschouwing onderwerpt, de verantwoordelijkheid te beseffen, die hij in het aardse leven draagt. Zodat deze eindeloos lange weg van zijn eerdere vormgeving niet volledig nutteloos gegaan werd, wat echter wel het geval zou zijn, als de mens niet de laatste opdracht, waar hij nu in het aardse leven voor geplaats is, eveneens vervult.

Te weten, dat de gehele voorgaande tijd voor niets door de geestelijke wezens, die zich dan tot één geheel, zijn ziel, verenigd hebben, doorleefd zou zijn, zou de mens met een verantwoordelijkheidsgevoel moeten vervullen, zodat hij zijn hele wil en alle kracht aanwendt om zijn opdracht op aarde eveneens geheel en al te vervullen en zijn ziel de definitieve bevrijding uit de materie te brengen.

Amen

Trabalho de Criação.... Matéria Sólida.... Atmosfera.... Plantas....

Na obra visível de Deus da criação toda força passa para a matéria, por assim dizer, e trabalha lá para animar tudo o que é destinado pelo Criador para um desenvolvimento superior. A criação, portanto, só tem esse propósito, que os seres que nela se abrigam se aperfeiçoem a si mesmos. Quanto mais versátil a criação foi moldada pelo amor e onipotência de Deus, maior o número de seres encarnados nela, e a explicação para as incontáveis variações dos milagres divinos da criação pode agora ser encontrada. Agora será compreensível que, em formações tão diversas da criação divina, o ser tenha também toda a possibilidade de se desenvolver em todas as direções, que uma certa adaptabilidade deve ser inerente a ela, em virtude da qual ele possa cumprir todas as tarefas em cada encarnação. Assim, as formas da criação estão, por assim dizer, destinadas pelo Criador divino a fazer as mais diversas exigências sobre os seres que lutam por um desenvolvimento superior. Cada ser tem o impulso de deixar a sua forma actual o mais rapidamente possível e, por isso, prossegue cada tarefa com um maior impulso para a actividade. A estadia em todas as formas é limitada no tempo mas de duração muito diferente. Na matéria sólida os seres são muitas vezes banidos por um tempo incrivelmente longo e muitas vezes têm de suportar o estado mais agonizante até à sua libertação, para que esperem a sua libertação com saudade e depois permaneçam na atmosfera num estado sem limites até que o impulso se torne mais forte neles para percorrer o caminho através do mundo vegetal e animal, o que lhes garante uma libertação de toda a matéria. O desejo de se aproximar da terra se expressa através de todo tipo de precipitação atmosférica, e (it = d. Hg.Assim os seres que até agora residiram na atmosfera entram em contato direto com a terra e através dela penetram em gramíneas, plantas e flores, e assim começa o curso através do mundo vegetal, que novamente dura tempos intermináveis, mas encurta a permanência em todas as formas através de inúmeras transformações e assim o ser, que assim também aumentou consideravelmente dentro de si mesmo, passa a uma forma cada vez maior, a fim de passar pelo mesmo processo de desenvolvimento superior após uma certa maturidade na vida animal. Isto é de tão grande importância, e só através do conhecimento disto é que a sabedoria divina pode ser verdadeiramente reconhecida. Só quando o ser humano examinar a sua vida anterior é que poderá avaliar a responsabilidade que tem na vida terrena, que esse caminho infinitamente longo do seu desenvolvimento anterior não foi percorrido de forma totalmente inútil, o que, no entanto, seria o caso se o ser humano não cumprisse também a tarefa final que lhe é dada agora na vida terrena. Saber que todo o tempo anterior teria sido vivido em vão pelas entidades espirituais que depois se uniram num só todo, a sua alma.... deve preencher o ser humano com um sentido de responsabilidade que ele reunirá toda a sua vontade e força para também resolver completamente a sua tarefa na Terra e trazer a sua alma libertação final da matéria....

Amém