• Terug

Luchtledige ruimte

Zo is er buiten de aarde een luchtledige ruimte waarvan de bestemming is de "geestelijke partikeltjes" tegen te houden, zodat ze terugverlangen naar de vorm die ze willen ontvluchten en zich dus in de onmiddellijke nabijheid van de aarde moeten ophouden. Deze ruimte is een scheiding tussen alles wat nog in de materie vertoeft plus de materie zelf - en het buiten de materie liggende geestelijke rijk, en zal derhalve reeds zuiver uiterlijk, de aarde volledig isoleren in het wereldruim van de gehele schepping, die weliswaar op dezelfde wijze als de aarde bevolkt is, maar onder totaal andere bindend opgelegde wetten verkeert dan die de bewoners op aarde begrijpelijk zijn. Bijgevolg is het op geen enkele wijze mogelijk deze luchtledige ruimte van menselijke kant te bedwingen en door uitvindingen van welke aard dan ook passeerbaar te maken, daar juist toch de taak ervan, geestelijk opgevat, is: al het van de aarde vluchtende, weer naar de aarde terug te dringen (om een vorm van welke aard dan ook te doen leven) - aards gezien echter deze ruimte niet het voor 't menselijk leven vereiste fluïdum bevat, dat voor het lichaam van de mens onontbeerlijk is.

Een poging om de door GOD's Wil getrokken grenzen te bedwingen zal onherroepelijk het aardse einde van hem die dit toch probeert, betekenen, daar nu eenmaal alles, levende wezens en materie, alleen maar zolang levensvatbaar kan blijven als het zich bevindt in het bereik van de aarde die een zodanig leven en materie in zich draagt, daarentegen buiten deze (aarde) de elementen ontbreken die voor dit leven vereist zijn, weer vanuit door de Schepper wijs overwogen zorg voor al het geestelijke dat zijn bestemming probeert te ontvluchten en daardoor zijn louteringsweg maar eindeloos zou verlengen.

De geestelijke wereld die de luchtledige ruimte beheerst is dus in een bepaalde staat van rijpheid, waarin haar de functie is opgedragen al dit aardse af te weren. Hoe verder de wezens zich ontwikkelen, des te verantwoordelijker wordt ook hun taak, waaraan echter steeds weer het welzijn van de hun toevertrouwde wezens ten grondslag ligt en die daarom ook met ijver en liefde wordt uitgevoerd. Nooit echter zal het de mens als zodanig lukken zich een gebied ten nutte te maken dat helemaal in strijd is met de gesteldheid van de aarde en dus ook niet de geringste mogelijkheid biedt om in te leven, en alle onderzoekingen van dit gebied zullen zonder succes blijven ofwel het lichamelijke einde van de onderzoeker tot gevolg hebben.

Amen

Luftleerer Raum....

So ist außerhalb der Erde ein luftleerer Raum, dessen Bestimmung ist, die geistigen Wesen zu bannen, so daß sie nach der Form, der sie entfliehen wollen, zurückverlangen und sich also in unmittelbarer Erdennähe aufhalten müssen. Es ist dieser Raum eine Trennung von allem, was noch in der Materie verharrt und von der Materie selbst.... und dem außerhalb der Materie liegenden geistigen Reich und wird sonach schon rein äußerlich die Erde völlig isolieren im Weltall von der gesamten Schöpfung, die zwar gleicherweise wie die Erde belebt ist, sich aber in völlig anderen Mußgesetzen bewegt, als sie den Erdenbewohnern verständlich sind. Es ist sonach in keiner Weise möglich, diesen luftleeren Raum menschlicherseits zu bezwingen und durch Erfindungen irgendwelcher Art passierbar zu machen, da eben doch dessen Aufgabe, geistig genommen, ist, alles von der Erde Ausgehende wieder zur Erde zurückzudrängen.... irdisch genommen aber dieser Raum nicht das zum menschlichen Leben erforderliche Fluidum birgt, das dem Körper des Menschen unentbehrlich ist. Ein Versuch der Bezwingung der durch Gottes Willen gezogenen Grenze wird unweigerlich auch das irdische Ende des Versuchenden bedeuten, da lebensfähig eben alles, Lebewesen und Materie, nur so lange bleiben kann, als es in dem Bereich der solches Leben und Materie bergenden Erde sich befindet, außerhalb dieser aber die dieses Leben bedingenden Elemente fehlen, aus wieder vom Schöpfer weise bedachter Fürsorge um alles Geistige, das seiner Bestimmung zu entfliehen sucht und seinen Läuterungsweg nur endlos verlängern würde. Die den Luft-leeren Raum beherrschende geistige Welt ist wieder in einem gewissen Reifezustand, in dem ihr die Funktion zu solcher Abwehr alles Irdischen obliegt. Je weiter sich die Wesen entwickeln, desto verantwortungsreicher wird auch ihre Aufgabe, der jedoch immer wieder das Wohl der zu betreuenden Wesen zugrunde liegt und die deshalb auch mit Eifer und Liebe ausgeführt wird. Niemals aber wird es dem Menschen als solchen gelingen, sich ein Gebiet nutzbar zu machen, das völlig der Beschaffenheit der Erde widerspricht und also auch nicht die geringste Lebensmöglichkeit bietet, und es werden alle Forschungen dieses Gebietes erfolglos bleiben resp. das leibliche Ende des Forschenden zur Folge haben....

Amen