• Terug

Geestelijke gedachtenuitwisseling – Afstand van de wereld

Jullie moeten alles, wat jullie wijst op de opdracht, die jullie voor het aardse leven gesteld is, herkennen als een zuiver geestelijke gedachtenuitwisseling. En net zo moeten jullie in staat zijn om alle aardse verlangens te scheiden van dat, wat de ziel op aarde na moet streven. Alles wat de mensen tot plezier en vreugde dient, alles, wat het lichaam welbehagen verschaft en alles, wat op aarde een gelukstoestand teweegbrengt, is nooit tot voordeel voor de ziel en haar bevrijding.

En in dezelfde mate, waarin het aardse verlangen van het lichaam vervuld wordt, wordt de ziel de mogelijkheid tot uitrijpen ontnomen. Nu schuift er als het ware een muur voor het ene, zodra er met het andere rekening gehouden wordt. Het handelen van de mens zal pas dan nuttig voor de ziel zijn, als hij geen acht slaat op de verlangens van het lichaam en zich juist voornamelijk met geestelijke dingen bezighoudt. Elke zelfkastijding zal er steeds alleen maar toe bijdragen, dat de ziel zich vergeestelijkt. Er wordt voor haar een nieuw gebied ontsloten, wat het begrip ‘leven’ veel duidelijker maakt dan de vervulling van aardse genoegens.

Hoe eenzijdiger de mens verder leeft, des te meer zal hij zich verdiepen en weliswaar altijd in de richting, die bij hem de grootste belangstelling afdwingt. Zo zal de mens, die alleen zuiver geestelijk bezig is, spoedig in een kennis binnendringen, die zijn ziel onvoorstelbaar voordeel brengt. Het is dus geboden om van elke geestelijke schenking gebruik te maken, want het is allemaal tot voordeel voor de ziel, wanneer haar voedsel, wat elke geestelijke stimulering van de ziel beslist is, bezorgd wordt. Haar toestand wordt aanzienlijk vrijer en alle zorgen van de mensen zouden er daarom op gericht moeten zijn om zich in geestelijk opzicht zo veel mogelijk stimulansen te verschaffen.

En dit kan weer alleen maar gebeuren, wanneer afstand genomen wordt van de wereld en haar verlangens, want het afzien hiervan laat pas al het geestelijke tot de hoogste ontwikkeling komen. Waar men zelf graag en vrijwillig een offer brengt, zal men volledig schadeloos gesteld worden, zodat de ziel verzadigd wordt. Uiteindelijk zullen de vreugden van de wereld voor de mens toch smakeloos lijken en hij vindt er geen bevrediging meer in, terwijl het geestelijke verlangen groeit naarmate het vervulling vindt. En dit rijpen in zichzelf is alleen al het beste bewijs, dat aan de ziel nooit voldoende tegemoet gekomen kan worden, dat ze telkens geestelijk kan ontvangen of werkzaam kan zijn en toch nooit door het gevoel van oververzadiging de arbeid in zichzelf op laat houden of er moe van zou kunnen worden.

De mensen moeten daarom alles in het werk stellen om geestelijke goederen te verzamelen. Ze moeten steeds in een goede verstandhouding met hun vrienden en gidsen in het hiernamaals door het leven op aarde gaan en een actieve geestelijke gedachtenuitwisseling voeren op de manier van het willen ontvangen, om het even in welke vorm. Elk bereidwillig tegemoetkomen zal onmiddellijk beantwoord en aan elke ziel zal gegeven worden, waar ze ten zeerste naar verlangd heeft.

Als ze in het wereldse wil volharden, dan staat dat haar dat vrij. Maar onmiskenbaar zal het verzinken in het geestelijke haar grote kracht opleveren en haar tot steeds grotere arbeid aanzetten. En dit is dan de eigenlijke opdracht op aarde, waarop jullie mensen gewezen zouden moeten worden, opdat jullie de opdracht goed vervullen.

Amen

L'échange spirituel de pensées - la distance du monde

Vous devez considérer comme des pensées purement spirituelles tout ce qui vous indique la tâche imposée pour la vie terrestre et vous devez pouvoir discerner tout désir terrestre de ce à quoi vous devez aspirer pour l'âme sur la Terre. Tout ce qui sert pour le plaisir et la joie, tout ce qui procure du bien-être au corps, et tout ce qui provoque sur la Terre une condition de bonheur, n'est jamais à l'avantage de l'âme et de sa libération. Et dans la même mesure où le désir terrestre est satisfait pour le corps, la possibilité de mûrir est soustraite à l'âme. Ainsi on pousse pour ainsi dire un mur entre une chose et une autre dès que l’on tient compte de cette autre. L’Activité de l'homme sera utile pour l'âme seulement, lorsqu’elle ne s'occupe pas du désir du corps mais s'occupe justement principalement de choses spirituelles. Chaque auto-abnégation contribuera toujours plus seulement à spiritualiser l'âme. Il lui est ouvert un nouveau champ qui rend beaucoup plus clairement compréhensible le concept de la «Vie», que la satisfaction des jouissances terrestres. Plus l'homme vit au jour le jour, plus il s’approfondira, c'est-à-dire toujours dans la direction de ce qui lui procure le plus grand intérêt. Alors l'homme qui s'occupe seulement purement du spirituel pénétrera vite dans un savoir qui lui apportera un gain inimaginable pour son âme. Donc il est nécessaire d'employer chaque apport spirituel, parce que l'avantage de l'âme réside toujours là où il lui est apporté de la Nourriture qui est incontestablement une stimulation spirituelle pour l'âme. Son état devient considérablement plus libre, et toute la préoccupation de l'homme devrait donc être de se procurer autant que possible cette stimulation pour des relations spirituelles. Et ceci peut à nouveau se produire seulement lorsqu’on s’éloigne du monde et de ses désirs, parce que le renoncement à ceux-ci fait que tout le spirituel arrive au développement le plus haut possible. Là où on s’impose volontiers et librement quelque sacrifice, on trouvera pleinement la substitution pour rassasier l'âme. Les joies du monde apparaîtront finalement insipides à l'homme, et il n’y trouvera aucune satisfaction, tandis que s’accroîtra le désir spirituel ainsi que la satisfaction qui lui est inhérente et elle va murir en lui, cela est déjà en soi la meilleure démonstration qu'on ne peut jamais faire assez pour l'âme car celle-ci peut recevoir ou s'activer toujours et toujours de nouveau spirituellement et de toute façon elle ne pourra jamais avoir la sensation d'être complètement rassasiée dans le travail sur elle-même ou bien fatiguée par ce travail. Donc les hommes devraient se donner du mal pour ramasser du patrimoine spirituel, ils devraient toujours passer à travers la vie terrestre dans un bon rapport avec leurs amis et guides de l'au-delà et mener un vif échange de pensées sur la volonté de recevoir sous n'importe quelle forme. Tout de suite il sera concédé à chaque volontaire de venir à la rencontre d’une telle âme, et à chacune d’elle il sera accordé selon son désir le plus profond. Si elle veut rester dans ce qui est mondain, alors elle est libre, mais tout plongeon dans le spirituel lui procurera indubitablement une grande Force et la poussera à un travail toujours plus fervent, et cela sera ensuite sa vraie tâche terrestre qui doit vous être indiquée, à vous les hommes, pour que vous vous en acquittiez bien.

Amen