Alleen degene die geweld gebruikt, zal in het hemelrijk ingaan. En dus wordt jou verteld dat in jou nog twee gevoelens om de opperheerschappij strijden. Het verlangen naar de wereld laat de innerlijke stem soms zwijgen en door dit verlangen verwijder jij je van de Heer. Maar anderzijds laat jouw ziel die scheiding niet toe, in het bewustzijn van haar verbondenheid met God en probeert je spoedig weer terug te leiden. Als jij dan de verbinding met de goddelijke Heiland moeilijk tot stand kunt brengen, dan moet dat voor jou altijd een waarschuwing zijn, want dan moet je geweld gebruiken om in de geestelijke sfeer terug te keren, terwijl deze vroeger de eigenlijke verblijfplaats van de ziel was.
En zo is het afwijken naar het pad van de wereldse vreugden steeds een gevaar voor de ziel, die onnoemelijk lijdt onder de scheiding van de hemelse Vader en vreest voor een vervlakking van jouw gevoel. Daarom kunnen de mensen, die niet met de wereld en haar vreugden kunnen breken, nooit tot inzicht komen. Want steeds wordt de beginnende verlichting teniet gedaan en kan het licht niet opvlammen en een helder schijnsel verspreiden, waar de glans van de wereld dit licht voor de ziel buiten werking stelt. De mens kan zich niet ernstig bezighouden met datgene wat alleen deel van de ziel is, als zijn grotere zorg het welzijn en het genot van het lichaam betreft.
Alle wereldse vreugden moeten de mensen alleen maar de gelegenheden bieden om de weerstand te beproeven en te versterken. Maar als aan het verlangen van het lichaam toegegeven wordt, moet aan het mensenkind een des te grotere proef aangeboden worden. Denk daar heel goed aan wanneer de wereld jullie aantrekt en jullie onbekwaam voor het geestelijk beleven wil maken. Altijd weer moeten zulke verlokkingen jullie toegestuurd worden opdat jullie niet nalatig en onverschillig worden tot schade voor jullie ziel.
Elke nog zo geringe wereldse vreugde is een verlies op geestelijk gebied, want in dezelfde mate als jullie het eerste toegedaan zijn, komen jullie in de ban van de materie, die jullie opnieuw de weg naar het zuiver geestelijke verspert, want het ene kan niet naast het andere bestaan. Steeds wordt het ene ten koste van het andere bereikt en kies daarom steeds het juiste. Kies voor de vrienden van de ziel, de geestelijke verbinding met de Heer en laat het verschaalde wereldse genot, die jullie ziel niet het geringste voordeel kan brengen, achter. Want zowel het ene als ook het andere zal door het vervullen van de verlangens sterker in zichzelf worden.
Degene die de wereldse vreugden nastreeft, zal deze in steeds grotere mate begeren. En de geestelijk strevende zal door de verzadiging, daar eveneens een steeds groter verlangen naar krijgen. Doe daarom geen concessies, maar vecht tegen het verlangen in jullie, dat nooit nuttig voor jullie is, maar voor de ziel buitengewoon schadelijk kan zijn. De vreugde van de ziel is aanzienlijk groter dan de vreugden van de wereld ooit voor de mensen kunnen zijn. En een overwinnen van zichzelf levert het mooiste resultaat op. Stralend licht, waarin de ziel zich baadt en een helder schijnsel verspreidt over de donkere weg van het leven op aarde.
Amen
VertalerSomente aquele que usa a violência entrará no Reino dos Céus.... E assim deve ser-vos dito que dois sentimentos diferentes ainda lutam dentro de vós pela supremacia; o desejo pelo mundo às vezes silencia a voz interior, e vós vos distanciais do Senhor através desse desejo. Mas, por outro lado, a vossa alma não permite a separação na consciência da sua pertença a Deus e logo procura guiar-vos de novo. Se então você achar difícil estabelecer a ligação com o Salvador divino, isso deve ser sempre um sinal de aviso para você, porque então você terá que usar a força para retornar à esfera espiritual, enquanto que de outra maneira esta é a morada real da sua alma. E assim o desvio para o caminho dos prazeres mundanos é sempre um perigo para a alma, que sofre indescritívelmente com a separação do Pai celeste e teme um achatamento do vosso sentimento. Portanto, as pessoas nunca podem ficar no conhecimento que não pode renunciar ao mundo e seus prazeres, pois estes destruirão sempre toda a iluminação incipiente, e a luz não pode se acender e espalhar brilho onde o glamour do mundo se sobrepõe a esta luz da alma.... O homem não pode preocupar-se seriamente com aquilo que só a alma tem, se a sua maior preocupação é com o bem-estar e o gozo do corpo. Todos os prazeres mundanos só devem oferecer ao ser humano oportunidades para testar e fortalecer sua resistência, mas se o desejo do corpo for satisfeito, deve ser oferecido à criança terrena um teste ainda maior de resistência. Considere isto muito bem quando o mundo o atrai e quer torná-lo incapaz da sua experiência espiritual. Tais aliciamentos devem ser enviados a vós de novo e de novo para que não vos torneis descuidados e indiferentes em detrimento da vossa alma. Cada prazer mundano, por menor que seja, é uma perda na esfera espiritual, pois na mesma medida em que se presta homenagem ao primeiro, cai-se sob o feitiço da matéria, que mais uma vez bloqueia o caminho para o puramente espiritual, pois um não pode existir ao lado do outro, um é sempre alcançado à custa do outro e, por isso, escolhe sempre o direito.... escolher as alegrias da alma, a união espiritual com o Senhor, e deixar o prazer terreno vencido, que não pode trazer a mínima vantagem à sua alma. Pois tanto um como o outro se tornarão mais fortes em si mesmos através da realização do desejo.... Qualquer um que se esforça pelos prazeres mundanos desejá-los-á cada vez mais, e a pessoa que se esforça espiritualmente também os desejará cada vez mais através da saciedade. Portanto, não faça nenhuma concessão, mas lute contra o desejo dentro de você, que nunca pode ser útil para você, mas extremamente prejudicial para a alma. A alegria da alma é consideravelmente maior do que os prazeres do mundo jamais podem ser para o ser humano. E superar a si mesmo resulta no mais belo sucesso.... luz radiante na qual a alma se banha e que espalha luz brilhante sobre o caminho escuro da vida terrestre....
Amém
Vertaler