• Terug

Voor het hemelrijk is geweld nodig

Alleen degene die geweld gebruikt, zal in het hemelrijk ingaan. En dus wordt jou verteld dat in jou nog twee gevoelens om de opperheerschappij strijden. Het verlangen naar de wereld laat de innerlijke stem soms zwijgen en door dit verlangen verwijder jij je van de Heer. Maar anderzijds laat jouw ziel die scheiding niet toe, in het bewustzijn van haar verbondenheid met God en probeert je spoedig weer terug te leiden. Als jij dan de verbinding met de goddelijke Heiland moeilijk tot stand kunt brengen, dan moet dat voor jou altijd een waarschuwing zijn, want dan moet je geweld gebruiken om in de geestelijke sfeer terug te keren, terwijl deze vroeger de eigenlijke verblijfplaats van de ziel was.

En zo is het afwijken naar het pad van de wereldse vreugden steeds een gevaar voor de ziel, die onnoemelijk lijdt onder de scheiding van de hemelse Vader en vreest voor een vervlakking van jouw gevoel. Daarom kunnen de mensen, die niet met de wereld en haar vreugden kunnen breken, nooit tot inzicht komen. Want steeds wordt de beginnende verlichting teniet gedaan en kan het licht niet opvlammen en een helder schijnsel verspreiden, waar de glans van de wereld dit licht voor de ziel buiten werking stelt. De mens kan zich niet ernstig bezighouden met datgene wat alleen deel van de ziel is, als zijn grotere zorg het welzijn en het genot van het lichaam betreft.

Alle wereldse vreugden moeten de mensen alleen maar de gelegenheden bieden om de weerstand te beproeven en te versterken. Maar als aan het verlangen van het lichaam toegegeven wordt, moet aan het mensenkind een des te grotere proef aangeboden worden. Denk daar heel goed aan wanneer de wereld jullie aantrekt en jullie onbekwaam voor het geestelijk beleven wil maken. Altijd weer moeten zulke verlokkingen jullie toegestuurd worden opdat jullie niet nalatig en onverschillig worden tot schade voor jullie ziel.

Elke nog zo geringe wereldse vreugde is een verlies op geestelijk gebied, want in dezelfde mate als jullie het eerste toegedaan zijn, komen jullie in de ban van de materie, die jullie opnieuw de weg naar het zuiver geestelijke verspert, want het ene kan niet naast het andere bestaan. Steeds wordt het ene ten koste van het andere bereikt en kies daarom steeds het juiste. Kies voor de vrienden van de ziel, de geestelijke verbinding met de Heer en laat het verschaalde wereldse genot, die jullie ziel niet het geringste voordeel kan brengen, achter. Want zowel het ene als ook het andere zal door het vervullen van de verlangens sterker in zichzelf worden.

Degene die de wereldse vreugden nastreeft, zal deze in steeds grotere mate begeren. En de geestelijk strevende zal door de verzadiging, daar eveneens een steeds groter verlangen naar krijgen. Doe daarom geen concessies, maar vecht tegen het verlangen in jullie, dat nooit nuttig voor jullie is, maar voor de ziel buitengewoon schadelijk kan zijn. De vreugde van de ziel is aanzienlijk groter dan de vreugden van de wereld ooit voor de mensen kunnen zijn. En een overwinnen van zichzelf levert het mooiste resultaat op. Stralend licht, waarin de ziel zich baadt en een helder schijnsel verspreidt over de donkere weg van het leven op aarde.

Amen

“Il Cielo ha bisogno di violenza.... ”

Solo chi impiega violenza, entrerà nel Regno dei Cieli. E così ti sia detto, che in te contendono ancora due tipi di sentimenti per la supremazia; il desiderio per il mondo fa a volte tacere la voce interiore, e ti allontani dal Signore attraverso questo desiderio. Ma d’altra parte la tua anima non permette la separazione nella consapevolezza della sua appartenenza a Dio e presto cerca di ricondurti di nuovo. Se allora ti è difficile ristabilire il collegamento con il Divino Salvatore, questo ti deve essere sempre un segnale d’avvertimento, perché allora devi impiegare la violenza, per ritornare nella sfera spirituale, mentre diversamente questa è il vero luogo di soggiorno della tua anima. E così il deviare sul sentiero delle gioie mondane è sempre un pericolo per l’anima, che soffre indicibilmente sotto la separazione dal Padre celeste e teme un appiattimento del tuo sentimento. Perciò gli uomini che non possono staccarsi dal mondo e le sue gioie non possono mai stare nella conoscenza, perché queste annientano sempre di nuovo le iniziali illuminazioni e la Luce non può divampare e diffondere un chiaro bagliore, dove lo splendore del mondo toglie la Forza a questa Luce dell’anima. L’uomo non può occuparsi nella serietà con ciò che è unicamente parte dell’anima, quando la sua più grande preoccupazione è rivolta al bene ed al godimento del corpo. Tutte le gioie mondane devono solo offrire all’uomo le possibilità di mettere alla prova la resistenza e di fortificarla, ma se si cede al desiderio del corpo, al figlio terreno dev’essere offerta una maggior prova per la resistenza. Riflettete bene su questo, quando il mondo vi seduce e vuole rendervi incapaci per la vostra esperienza spirituale. Vi devono sempre di nuovo giungere tali seduzioni, affinché non cediate e non diventate indifferenti a danno della vostra anima. Ogni gioia mondana per quanto minima, è una perdita sul campo spirituale, perché nella stessa misura come adulate la prima, cadete nel fascino della materia, che vi sbarra di nuovo la via per il puro spirituale, perché una cosa non può sussistere accanto all’altra, si ottiene sempre una cosa a spese dell’altra, e perciò scegliete sempre la cosa giusta, scegliete le gioie dell’anima, il collegamento spirituale con il Signore, e lasciate l’insipido godimento terreno, che non può portare il minimo vantaggio alla vostra anima. Perché sia una o l’altra cosa diventerà in sé più forte attraverso l’esaudimento del desiderio- colui che tende alle gioie mondane, le desidererà in sempre maggior misura, e colui che aspira spiritualmente avrà sempre un maggior desiderio per questo attraverso appunto l’esaudimento. Perciò non fate delle concessioni, ma combattete contro il desiderio in voi che non vi serve mai, ma può danneggiare oltremodo l’anima. La gioia dell’anima è notevolmente più grande che possano mai essere le gioie del mondo. Ed un superamento di sé stesso procura il più bel successo, una Luce raggiante, nella quale l’anima si bagna e diffonde il chiaro bagliore sulla via buia della vita terrena.

Amen