• Terug

Voor het hemelrijk is geweld nodig

Alleen degene die geweld gebruikt, zal in het hemelrijk ingaan. En dus wordt jou verteld dat in jou nog twee gevoelens om de opperheerschappij strijden. Het verlangen naar de wereld laat de innerlijke stem soms zwijgen en door dit verlangen verwijder jij je van de Heer. Maar anderzijds laat jouw ziel die scheiding niet toe, in het bewustzijn van haar verbondenheid met God en probeert je spoedig weer terug te leiden. Als jij dan de verbinding met de goddelijke Heiland moeilijk tot stand kunt brengen, dan moet dat voor jou altijd een waarschuwing zijn, want dan moet je geweld gebruiken om in de geestelijke sfeer terug te keren, terwijl deze vroeger de eigenlijke verblijfplaats van de ziel was.

En zo is het afwijken naar het pad van de wereldse vreugden steeds een gevaar voor de ziel, die onnoemelijk lijdt onder de scheiding van de hemelse Vader en vreest voor een vervlakking van jouw gevoel. Daarom kunnen de mensen, die niet met de wereld en haar vreugden kunnen breken, nooit tot inzicht komen. Want steeds wordt de beginnende verlichting teniet gedaan en kan het licht niet opvlammen en een helder schijnsel verspreiden, waar de glans van de wereld dit licht voor de ziel buiten werking stelt. De mens kan zich niet ernstig bezighouden met datgene wat alleen deel van de ziel is, als zijn grotere zorg het welzijn en het genot van het lichaam betreft.

Alle wereldse vreugden moeten de mensen alleen maar de gelegenheden bieden om de weerstand te beproeven en te versterken. Maar als aan het verlangen van het lichaam toegegeven wordt, moet aan het mensenkind een des te grotere proef aangeboden worden. Denk daar heel goed aan wanneer de wereld jullie aantrekt en jullie onbekwaam voor het geestelijk beleven wil maken. Altijd weer moeten zulke verlokkingen jullie toegestuurd worden opdat jullie niet nalatig en onverschillig worden tot schade voor jullie ziel.

Elke nog zo geringe wereldse vreugde is een verlies op geestelijk gebied, want in dezelfde mate als jullie het eerste toegedaan zijn, komen jullie in de ban van de materie, die jullie opnieuw de weg naar het zuiver geestelijke verspert, want het ene kan niet naast het andere bestaan. Steeds wordt het ene ten koste van het andere bereikt en kies daarom steeds het juiste. Kies voor de vrienden van de ziel, de geestelijke verbinding met de Heer en laat het verschaalde wereldse genot, die jullie ziel niet het geringste voordeel kan brengen, achter. Want zowel het ene als ook het andere zal door het vervullen van de verlangens sterker in zichzelf worden.

Degene die de wereldse vreugden nastreeft, zal deze in steeds grotere mate begeren. En de geestelijk strevende zal door de verzadiging, daar eveneens een steeds groter verlangen naar krijgen. Doe daarom geen concessies, maar vecht tegen het verlangen in jullie, dat nooit nuttig voor jullie is, maar voor de ziel buitengewoon schadelijk kan zijn. De vreugde van de ziel is aanzienlijk groter dan de vreugden van de wereld ooit voor de mensen kunnen zijn. En een overwinnen van zichzelf levert het mooiste resultaat op. Stralend licht, waarin de ziel zich baadt en een helder schijnsel verspreidt over de donkere weg van het leven op aarde.

Amen

«Le Ciel a besoin de violence....»

Seul celui qui emploie la violence entrera dans le Royaume des Cieux. Et ainsi qu’il te soit dit, qu’en toi se disputent encore deux types de sentiments qui cherchent à avoir la suprématie; le désir pour le monde fait parfois taire la voix intérieure, et tu t'éloignes du Seigneur à travers ce désir. Mais d'autre part ton âme ne permet pas la séparation dans ta conscience de son appartenance à Dieu et vite elle cherche à t’y reconduire de nouveau. Si alors il t'est difficile de rétablir la liaison avec le Divin Sauveur, cela doit t’être toujours un signal d'avertissement, parce qu'alors tu dois employer la violence, pour revenir dans la sphère spirituelle, parce que là est le vrai lieu de séjour de ton âme. Et ainsi faire un détour par le sentier des joies mondaines est toujours un danger pour l'âme qui souffre indiciblement de la séparation du Père céleste et craint un appauvrissement de ton sentiment. Donc les hommes qui ne peuvent pas se détacher du monde et de ses joies ne peuvent jamais être dans la connaissance, parce que celles-ci anéantissent toujours de nouveau les éclairages initiaux et la Lumière ne peut pas éclater et répandre une claire lueur là où la splendeur du monde enlève la Force à cette Lumière de l'âme. L'homme ne peut pas s'occuper avec sérieux de ce qui est uniquement une partie de l'âme, lorsque sa plus grande préoccupation est tournée vers des biens et vers la jouissance du corps. Toutes les joies mondaines doivent seulement offrir à l'homme les possibilités de mettre à l'épreuve sa résistance et de la fortifier, mais s'il cède au désir du corps, au fils terrestre il doit être offerte une épreuve pénible pour sa résistance. Réfléchissez bien sur cela, lorsque le monde vous séduit et veut vous rendre inapte pour votre expérience spirituelle. Vous devez toujours de nouveau vaincre de telles séductions, pour que vous ne cédiez pas et ne devenez pas indifférent aux dommages de votre âme. Chaque joie mondaine, pour combien minime, est une perte sur le champ spirituel, parce que dans la même mesure que vous flattez la première, vous tombez sous le charme de la matière qui vous barre de nouveau la voie pour le pur spirituel, parce qu'une chose ne peut pas subsister auprès de l'autre, on obtient toujours une chose aux dépends de l'autre, et donc choisissez toujours la chose juste, choisissez les joies de l'âme, la liaison spirituelle avec le Seigneur, et laissez l'insipide jouissance terrestre, qui ne peut pas apporter le moindre avantage à votre âme. Parce que l’une ou l’autre chose deviendra en soi plus forte à travers la satisfaction du désir qui tend aux joies mondaines et il la désirera toujours plus, et qui y aspire spirituellement aura toujours un désir plus grand pour cela au travers justement de la satisfaction. Donc ne faites pas de concessions, mais combattez contre les désirs en vous qui ne vous sont pas utiles mais peuvent endommager outre mesure l'âme. La joie de l'âme est considérablement plus grande que ne peuvent l’être les joies du monde. Et un dépassement de soi-même procurera le plus beau succès, une Lumière rayonnante, dans laquelle l'âme se baigne et qui répand une claire lueur sur le coté sombre de la vie terrestre.

Amen