• Terug

Gebrek aan zelfkennis - Eigenliefde - Stijfkoppigheid

Let op de woorden, die je heden worden toegestuurd: De bitterste toestand van het leven wordt veroorzaakt door de mensen zelf, die met zichzelf in altijddurende onvrede leven en voor zich de genade Gods niet afsmeken, waardoor ze bevrijd zouden worden van de druk die hen bezwaart. Steeds houden deze mensen hun eigen toestand voor zo beklagenswaardig en lopen ze steeds meer vast in sombere gevoelens. En hun hele bestaan is uiteindelijk alleen nog een grenzenloos verbitterd zijn en dat zonder echte reden. Hun eigenliefde is te sterk ontwikkeld om zichzelf te overwinnen en in het lot van andere mensen zien ze veel eerder de vervulling van het leven. En zo blijft een rechtvaardige beoordeling altijd iets vreemds voor deze mensen. Ze wijzen alle redelijke overwegingen af en hebben zo een veel moeilijker leven door eigen stijfkoppigheid, want de goede wil zou hen het leven veel gemakkelijker laten overwinnen. Het leven zelf is zo leerzaam en geeft zo veelvuldig houvast, wanneer het maar juist wordt benut en toevlucht wordt genomen tot het werkzaam zijn in liefde in alle geestelijke neerslachtigheid. Er is dan als het ware een vereffening tot stand gebracht en het hart wordt blij. En wanneer de eigen persoon wordt achtergesteld, valt vanzelf al het zware van de mens af en vindt hij de vervulling van het leven in het werkzaam zijn voor anderen.

Het doel van het leven is toch altijd alleen het rijpworden van zichzelf, afstand te doen van de vervulling van eigen wensen en een voortdurende bereidwilligheid om dienstbaar te zijn. Hoe meer de mens zich kan achterstellen, des te vrijer zal zijn geestestoestand worden en hoe vaker hij zich oefent in zelfoverwinning, des te sterker wordt zijn wil en dit werken aan zichzelf brengt een veredeling van het gehele wezen tot stand. Steeds zal dan alleen rekening worden gehouden met het welzijn van de medemens en de pijnlijke toestand die de mens kwelt is opgeheven en dit wekt de wil op om in aktie te komen. Het is heel wat gemakkelijker om de wereld te overwinnen dan zichzelf. De mens wil niet toegeven, dat hij de veroorzaker van zijn toestand is. Steeds zoekt hij de oorzaak overal elders dan bij zichzelf en dat is zijn fout.

Waar zelfkennis ontbreekt kan moeilijk hulp worden gebracht, want waar moet dan de hefboom worden aangebracht? Wie alleen maar op anderen kritiek wil uitoefenen, maar nooit op zichzelf, zal moeilijk de hoofdzonde inzien. Hij zal zichzelf steeds alleen maar beklagenswaardig vinden en de wil niet opbrengen, de beëindiging van zijn toestand, die hem nog terneerdrukt, tot stand te brengen. En zo is er maar één ding met de juiste uitwerking op zo’n gemoed: het in alle liefde opmerkzaam te maken op zijn verkeerde instelling tegenover het leven. Het leven, dat de mens zelf de baas moet worden en waardoor hij zich niet moet laten overheersen, wat echter telkens het geval is, wanneer hij onder de druk van zijn stemming lijdt en zich geen uitweg verschaft. Waar de wil is, is ook de daad en eerst deze bevrijdt de mens van elk kwaad.

Amen

자신에 대한 깨달음의 부족... 자기 사랑... 고집...

오늘 너에게 주는 말씀에 주의를 기울이라. 계속되는 자멸 속에 있는 사람들이 그들을 짓누르는 억압으로부터 구원해줄 수 있는 하나님의 은혜를 간청하지 않음으로 스스로 인생의 가장 쓰라린 상태를 만든다. 사람들은 항상 자신들의 상황을 아주 비참하게 바라보고, 점점 더 우울한 감정에 빠져 길을 잃고, 그들의 전체 상태는 결국에 가서는 여전히 끝없이 이유가 없이도 단지 괴로워하는 상태에 있게 된다.

그들이 자신을 극복하기 에는 그들의 자기사랑이 너무 강하게 발전되었고, 그들은 다른 사람의 삶의 성취에서 자신들의 삶의 성취를 더 많이 찾는다. 그러므로 이런 사람들은 항상 공정한 판단을 하지 못한다. 그들은 모든 이성적인 이유로 거부하고, 자신의 완고함으로 훨씬 더 힘든 삶을 산다. 왜냐하면 그들이 선한 의지를 가졌다면 그들의 삶을 더 쉽게 꾸려 나갈 수 있었기 때문이다.

인생을 단지 올바르게 사랑을 하기 위해 사용하고, 혼의 억압으로부터 도피한다면, 인생 자체에 아주 많은 가르침이 있고, 많은 기회가 있다. 그러면 인생은 동시에 균형이 잡히고 심장은 기뻐하게 될 것이다. 그러나 인생의 목적은 항상 단지 자신이 성장하는 데 있고, 자신의 욕망을 성취시키는 일의 포기하는 떼 있고, 그리고 항상 계속하여 자원하여 섬기는 데 있다.

사람이 더 많이 자신을 낮출 수 있을수록 그의 영의 상태는 더 자유로워진다. 그가 자신을 극복하기 위해 더 자주 연습할수록 그의 의지는 더 강해진다. 이런 일은 모든 성품을 고귀하게 만든다. 그러면 이웃사람의 행복에 신경을 쓰게 되고 인간을 괴롭히는 고통스러운 상태가 사라진다. 이런 일은 행동하려는 의지를 통해 이뤄진다. 자신을 다스리는 일보다 세상을 정복하는 일이 훨씬 더 쉽다.

인간은 자신의 상태를 자신이 만들었다는 것을 인정하기를 원하지 않는다. 그는 항상 자신이 아닌 다른 곳에서 원인을 찾는다. 이것이 그의 잘못이다. 자신에 대한 깨달음이 부족한 사람에게 도움을 주는 일은 어렵다. 왜냐하면 어디서부터 그를 돕기 위한 일을 해야 할지를 모르기 때문이다. 다른 사람을 비판하기를 원하고, 그러나 절대로 자신을 비판하지 않은 사람은 자신의 근본적인 악을 거의 깨닫지 못할 것이다. 그는 항상 단지 자신에 대한 연민을 가지고, 그를 아직 짓누르는 그의 상태를 끝내려는 의지를 갖지 못하게 될 것이다.

따라서 그런 마음에 단 한가지의 일이 올바른 효과를 준다. 이 일은 그의 삶에 대한 잘못된 태도에 주의를 기울이게 하는 일이다. 그는 스스로 그의 잘못된 태도를 극복해야 하고, 정복을 당해서는 안된다. 만약에 그가 자신의 기분에 고통을 당하고 빠져나올 길을 찾지 못한다면, 그는 정복을 당한다. 의지가 있는 곳에 행동이 나타나고, 행동이 비로서 사람을 모든 악에서 해방시킨다.

아멘