• Terug

Waardeloosheid en vergankelijkheid van aardse goederen

Het grootste probleem van de tegenwoordige tijd is het zich meester maken van aardse goederen. Het probleem neemt ontzettend toe en er zullen eindeloze tijden voorbijgaan, voordat de gevolgen van zulke voornemens weer tenietgedaan zijn.

Op het openbare leven is slechts in beperkte mate ingrijpen mogelijk, want dit zouden weer talloze aanhangers van de Mammon kunnen gebruiken, doordat ze zich wederrechtelijk zouden proberen toe te eigenen wat de goedheid van God de mens tot zijn zielenheil zou willen ontnemen. Want het aardse goed moet beschikbaar zijn om de kracht van de mensen te testen en hun wil en verlangen ernaar af te wenden, want alleen een vrijwillig opgeven van zulke lokkende bekoorlijkheden kan de scheiding van de ziel en de materie bewerkstellingen.

Wanneer de arm van God zich nu uit zou willen strekken over al degenen, die bezit hebben, hen met geweld hun bezit afneemt of het vernietigt, dan zou nooit een zich met volledige wil vrijwillig afkeren van bezit hen die geestelijke trede laten bereiken en daarom moeten alle verleidingen voor de ziel op de aarde blijven bestaan, opdat de mens zichzelf overwint en zich bevrijdt van het verlangen naar alles, wat de wereld maar biedt.

Wanneer de mensen nu op zo’n verschrikkelijke manier naar geld en goederen streven, zodat ze alleen daaraan, maar nooit aan hun zielenheil denken, dan bestaat er in zo’n tijd ook een enorm gevaar voor de mensheid. En dit gevaar kan alleen maar voorkomen worden van de zijde van de Heer, doordat de nietigheid van al het aardse bezit de mensen voor ogen gebracht wordt door natuurrampen, ziekten en andere gebeurtenissen, die alle bezit verminderen en het geheel laten verdwijnen zonder door de andere hand gegrepen te worden, opdat de prikkel tot de zonde klein wordt en de mensen gemakkelijk de veroorzaker van hun vermeende schade herkennen.

Want er moet in zekere zin goed over nagedacht worden, wanneer heel duidelijk het ingrijpen van een hogere macht op te merken is. Steeds opnieuw moet er weer geschud worden aan dat, wat de mens maar al te zeker gelooft te bezitten en angstig zou willen beschermen tegen de wereld en de medemensen. Want dit alleen willen bezitten, is het, wat voor God verfoeilijk is.

De goederen van degene, die have en goed bereidwillig deelt met de naasten, van wie het bezit maar gering is, die van zijn overvloed de armen ondersteunt, vervullen het ware doel en zullen voor de mensen behouden, zelfs vermeerderd worden. En de mens zal nooit hoeven te vrezen om in grote nood te geraken, wanneer hij zich steeds inspant om de nood van de armen te verminderen. Want zoals je toemeet, zul je ook toegemeten worden.

Degene, die eerst aan zichzelf en zijn welzijn denkt, moet verwachten, dat de Heer Zich aan hem doet gevoelen en hem juist daar te pakken neemt, waar hij het gevoeligst te pakken is. Dat zijn have en goed hem afgenomen en zijn vermeende leven in twijfel getrokken wordt. En pas dan moet de ziel zich waarmaken, zodat ze de uitweg uit de lichamelijke nood vindt en van haar kant nu alles doet om voor de Heer welgevallig te leven en naar geestelijke goederen streeft.

Geld en goederen betekenen op aarde wel macht, maar in de eeuwigheid niet. Daar zal alles zonder kracht zijn. De zielen van degenen, die op aarde macht en rijkdom voor hun God aanzagen, zullen in alle nederigheid leven, terwijl velen, die afkering waren van de goederen van de wereld en hun nietigheid beseften, boven hen geplaatst worden.

Amen

VRIJEDNOST I PROLAZNOST ZEMALJSKOG DOBRA....

Najveći problem današnjice je prikupljanje zemaljskog dobra.On doista strahovito raste, i proći će beskrajno vremena, prije nego posljedice takvih pobuda budu opet uklonjene.... U javni život je moguće umiješati se samo u ograničenoj mjeri, budući bi bezbrojni sljedbenici Mamona (novca,bogatstva), to mogli iznova iskoristiti, pokušavajući nezakonito prisvojiti ono što bi Božja dobrota htjela ukloniti čovjeku zbog spasenja njegove duše. Jer, zemaljsko dobro mora postojati da iskuša snagu ljudi, i njihovu volju i žudnju od toga odvrati,budući jedino dobrovoljno odustajanje od takvih podražaja privlačenja, može rezultirati razdvajanjem duše od materije. Ako bi se sada Božja ruka željela protegnuti nad svim posjednicima, prisilno im oduzimajući ili uništavajući posjed, onda nikada ne bi mogla biti dosegnuta duhovna razina slobodnog odvraćanja s punom voljom, i stoga sve kušnje za dušu u svijetu moraju i dalje postojati, tako da čovjek nadvlada sebe samoga i odvoji se od žudnje za svim što svijet stalno nudi. Ako sada ljudi streme novcu i imetku na tako zastrašujući način, da misle jedino na to, a nikada na spasenje njihove duše, onda u takvom vremenu također leži ogromna opasnost za čovječanstvo, a ova opasnost može biti prepriječena jedino od strane Gospoda, tako da propadljivost (prolaznost) sveg zemaljskog posjeda bude postavljena ljudima pred oči, kroz prirodne katastrofe, bolesti i druge događaje koji umanjuju svu imovinu, i omogućuju im da skoro potpuno propadne, bez da drugom rukom bude zgrabljena, tako da poticaj na grijeh bude manji, i da ljudi lako prepoznaju Tvorca njihovog navodnog gubitka. Budući je na određeni način baš za promisliti, kada se sasvim jasno prepoznatljivo može osjetiti intervencija više sile. Treba se opet i opet uzdrmati (poljuljati) ono što čovjek još previše sigurno vjeruje da posjeduje, i što bi bojažljivo želio čuvati od svijeta i od bližnjih. Budući ova želja za isključivim posjedovanjem, je ono što je odvratno pred Bogom.... Tko svoja dobra i imovinu rado dijeli s bližnjim čiji posjed je tek oskudan.... tko od svoga obilja potpomaže siromahe, njegova dobra ispunjavaju istinsku svrhu, i također će biti sačuvana, pa čak i povećana.... Čovjek se nikada ne treba bojati da će zapasti u veliku bijedu, ako se on uvijek trudi ublažiti bijedu siromaha.... Jer, kako ti mjeriš, tako će i tebi biti izmjereno.... Tko uvijek najprije misli samo na sebe i na svoj ugodan (lagodan) život, treba očekivatida mu Gospod Sebe učini vidljivim, i dohvati ga upravo tamo gdje je najosjetljiviji za dohvatiti.... da mu oduzme njegovu imovinu i dobra, te njegov lagodni život bude doveden u pitanje, i tek tada se duša mora iskazati, da pronađe izlaz iz tjelesne nevolje, i sa svoje strane sada učini sve, kako bi živjela Bogu ugodno, i težila duhovnim dobrima. Na Zemlji je doduše značajna moć novca i imovine, ali ne u vječnosti....Tamo će sve biti bezvrijedno, sasvim nisko će živjeti duše onih koji su na Zemlji gledali moć i bogatstvo kao njihovog boga, namjesto toga će nad mnogim biti postavljeni oni koji su bili nenaklonjeni dobrima svijeta, i prepoznali njihovu ništavnost.

AMEN