• Terug

Wil om te geloven – Inwerken van de goede geestelijke krachten

Onuitsprekelijk gelukzalig voor de ziel is het volharden in het geloof. Het bezorgt haar een gevoel van welbehagen, want ze ervaart de weldadige zegeningen van goddelijke kracht en genade, en het opstijgen naar hogere regionen wordt daardoor gemakkelijker voor haar. En zo kan een ziel juist alleen maar verlost worden als de mens in diep geloof alles volbrengt wat voor de ziel bevorderlijk is. Want op het geloof volgt de liefde en in de liefde zoekt de mens dan de werkzaamheid en werken van liefde vergroten weer de kracht, trekken de nabijheid van God aan en de ziel verlost zich geleidelijk uit haar banden en verenigt zich met de Geest uit God in haar. Want iedere vooruitgang kan pas dan plaatsvinden als de ziel zich scheidt van de haar tot nog toe bindende begeerte. Als ze niets anders verlangt dan bij God te zijn, dan zal ieder streven gemakkelijk voor haar zijn en met zekerheid tot het doel voeren.

Om nu in het bezit van een volwaardig geloof te komen, moet de mens zich vrij maken van iedere dwaalleer, van bijgeloof. Hij moet proberen zichzelf aan het hoogste Wezen toe te vertrouwen, Dat hij verstandsmatig niet ontkennen kan, en dit Wezen om geestelijke opheldering vragen. Het juiste geloof zal hem dan al in aantrekkelijke vorm aangeboden worden, want als de mens wil, dan is hij reeds op de juiste weg zodra hij zich uit vrije wil smekend tot het hoogste Wezen wendt. Alleen wie zo volledig zonder geloof is dat hij niets wil erkennen en het leven om en in zich onverschillig bekijkt en aanneemt, diens hart is zeer verhard en komt niet gemakkelijk nader tot het geloof. Ook aan hem zal kennis van het geloof en van de leer van Christus gegeven worden, maar hij zal alles afwijzen en aanmatigend zichzelf voor wetend en beseffend houden en daarentegen om de anderen lachen.

Als het diepe leed, dat de Heer hen stuurt, zulke mensen niet uit de droom helpt, dan ziet het er voor zo’n ziel heel treurig uit en alle inspanningen van de goede geestelijke wezens, aan wie de bescherming van zulke is toevertrouwd, is vergeefs. Het is een worsteling zonder weerga om zulke in ongeloof volhardende zielen, en de uiterste middelen moeten aangewend worden om ze van hun verblinde denken af te brengen, terwijl een gelovig mens van de aarde onbeschrijfelijke vreugde teweegbrengt in het rijk hierna en de goede geesten tot steeds grotere werkzaamheid in liefde aan de hen toevertrouwde zielen aansporen. De lichtste tegemoetkoming op aarde wordt benut om in te werken op de gedachtegang van de mens en zo zullen heel vaak ook ongelovige mensen zich uitgedaagd voelen na te denken over de onopgehelderde problemen. Ze wijzen wel alles af, maar hun gedachten, die de mensen vaak naar gebieden leiden waar ze de weg verder niet weten, kunnen ze niet weren, en zulk gepieker is steeds van waarde, zelfs als ze nog ver van de waarheid verwijderd zijn.

En is de mens de wereld nog zo zeer toegedaan, toch komen de uren waar voor hem zelfs het aardse niet aantrekkelijk is, waar hij over het begin en einde nadenkt, waar hem een lichte onrust besluipt, als hij aan zijn sterven denkt. Als niets in het leven hem kon veranderen, dan zal de gedachte aan de dood hem wakker schudden uit zijn starre gemoedstoestand. Weliswaar op een weinig aangename manier, maar daar kan daarna door de hem begeleidende geestelijke krachten op gebouwd worden. En gelukkig degene, die aan de waarschuwingen in hem toegeeft, die zich nog aan het einde van zijn dagen bezighoudt met alles wat hem tot geloof kan brengen en die nog in het leven op aarde ernstig berouwt wat hij verzuimd heeft en God om Zijn hulp en Zijn erbarmen smeekt. Hem zal de Vader nog in het laatste uur liefdevol tegemoetkomen en zegenen, en zijn strijd in het hiernamaals zal minder zwaar zijn.

Amen

Vontade de acreditar.... Influência das boas forças espirituais....

A perseverança na fé é inexprimivelmente feliz para a alma. Dá-lhe uma sensação de bem-estar, afinal de contas, sente beneficamente as bênçãos da força e da graça divina, e a subida às regiões superiores torna-se mais fácil paraele como resultado. E assim uma alma só pode receber a salvação se o ser humano alcançar tudo na fé profunda que é benéfica para a alma. Pois a fé é seguida de amor.... e no amor o ser humano procura então a afirmação.... e as obras de amor aumentam novamente a força, atraem a proximidade de Deus, e a alma gradualmente se liberta dos seus laços e se une com o espírito de Deus dentro dela. Pois todo progresso só pode acontecer quando a alma se separa do desejo que a tem cativado até agora.... quando não deseja outra coisa senão estar com Deus, então todo esforço será fácil para ela e certamente levará ao objetivo. Para entrar na posse da verdadeira fé, o ser humano deve libertar-se de toda falsa doutrina e superstição. Ele deve tentar confiar-se ao Ser superior, a quem não pode negar intelectualmente, e pedir a esse Ser a iluminação espiritual..... Então a fé correta já lhe será oferecida de uma forma palatável, pois se o ser humano a quiser, já estará no caminho certo, assim que se voltar voluntariamente para o Ser mais elevado, a pedido. Somente aqueles que são tão completamente infiéis que não querem reconhecer nada e olhar e aceitar a vida ao redor e dentro de si indiferentemente têm corações muito endurecidos e não podem facilmente se aproximar da fé. Ele também ouvirá falar da fé e dos ensinamentos de Cristo, mas rejeitará tudo e se considerará arrogantemente conhecedor e perspicaz, enquanto ridiculariza os outros. Se tais pessoas não forem ensinadas de outra forma pelo profundo sofrimento que lhes é enviado pelo Senhor, então tal alma parecerá muito triste e todos os esforços dos bons seres espirituais, a cuja proteção são confiados, serão em vão.... É uma luta inigualável por essas almas sem fé, e os meios mais extremos têm de ser usados para dissuadi-las do seu pensamento ilusório, enquanto que uma pessoa que crê na Terra desencadeia uma alegria indescritível no reino do além e inspira os bons Espíritos a uma actividade cada vez maior de amor pelas almas que lhe são confiadas. A menor concessão na terra é usada para influenciar o pensamento do ser humano, e assim até mesmo pessoas sem fé se sentirão muitas vezes motivadas a pensar sobre os problemas mais insolúveis. Eles certamente rejeitam tudo, mas nem sempre conseguem resistir aos seus pensamentos, que muitas vezes levam as pessoas a áreas onde elas não conseguem encontrar o seu próprio caminho, e tais pensamentos são sempre de valor, mesmo que ainda estejam muito longe da verdade. E não importa o quanto uma pessoa é devota ao mundo.... há horas em que mesmo todas as coisas terrenas não podem seduzi-lo.... onde ele pensa no início e no fim.... onde uma inquietação silenciosa o assusta quando ele pensa no seu falecimento. Se nada na vida poderia mudá-lo, então o pensamento da morte o sacudirá de sua rigidez mental, reconhecidamente de uma maneira menos que agradável, mas então pode ser construído pelas forças espirituais que cuidam dele. E bom para aquele que cede às admoestações dentro dele.... que, no final dos seus dias, ainda se preocupa com tudo o que o pode levar à fé e que se arrepende seriamente na vida terrena do que negligenciou e apela a Deus pela Sua ajuda e pela Sua misericórdia. O Pai o encontrará amorosamente em sua última hora e o abençoará.... e a sua luta no além será mais fácil....

Amém