• Terug

Almacht en wijsheid - Geen willekeur - Aanmatiging

Aan alles wat op aarde door Mij geschapen is, ligt een wijze bedoeling ten grondslag. En om dit te vatten, leid Ik jullie in de sfeer waar jullie geestelijk leren begrijpen. En ook al lijkt het voor jullie alsof God slechts willekeurig te werk gaat, toch volstaat het naar de goddelijke schepping te kijken en dan zal het jullie duidelijk worden dat jullie denken helemaal verkeerd was.

Als jullie je verbinden met geestelijke kracht, valt alle zwaarte van de aarde van jullie af. Elke geestelijke arbeid zal ook steeds beter vorderen, wanneer de geest in staat is zich van alle materie los te maken. Nu komen jullie voelbaar die krachten toe, die jullie in staat stellen buitengewone prestaties te leveren. Zo is ook de Geest van God in de natuur werkzaam in dezelfde verhouding tot de dingen die buiten de geordende schepping staan. Dat wil zeggen: in de materie zal steeds de almacht van God tot uiting komen, maar in het geestelijke de wijsheid van de goddelijke Schepper.

Elk scheppingswerk geeft wijsheid en almacht te kennen. Daarom zal dus ook geen enkel van deze werken zijn bestaan te danken hebben aan de willekeur van God, maar met een bepaalde bedoeling en betekenis geschapen zijn. Het zal allemaal aan een wijze bedoeling beantwoorden en dus zowel in geestelijk opzicht als ook in materieel opzicht de wijsheid van God uitstralen en er voor elke denkende mens van getuigen.

Maar alle verwijzingen naar een schepping die op deze manier goed en planmatig opgebouwd is, is voor de mens niet voldoende om zich vol geloof en vertrouwen aan de goddelijke almacht over te geven. De mens twist steeds met God over het lot dat hem is opgelegd en hij beschouwt alle maatregelen van de eeuwige Godheid niet als zijnde wijs en goed bedacht. Hij mort en klaagt en hij kan met zijn kleine verstand maar niet begrijpen hoe weinig beoordelingsvermogen hij zelf bezit. Mag een mens zich eigenlijk wel aanmatigen te bekritiseren of te veroordelen wat er ooit door de wil van God gebeurt? Desondanks zondigt de mens zo vaak tegen het gebod van de Liefde voor God.

In diepste deemoed zou hij alles in ontvangst moeten nemen wat hem overkomt, goed of slecht. En hij zou steeds maar moeten bedenken dat alles een wijze bedoeling heeft. Als hij zijn geest tracht te ontwikkelen, dan moet hij spoedig inzien dat hij in alle gebeurtenissen een heel zichtbaar ingrijpen van de eeuwige Godheid ondervindt en dat alle draden van de eeuwige schepping van deze Godheid uitgaan. Zodoende is het hele heelal dus het bewijs van de goddelijke Liefde die zich in alle dingen op en boven de aarde te kennen geeft en getuigt van Zijn oneindige wijsheid en almacht.

Amen

Omnipotência e sabedoria.... Não é arbitrariness.... Presunção....

Tudo criado por Mim na Terra é baseado em uma intenção sábia, e para entender isso eu o guiarei para a esfera onde você aprenderá a entender espiritualmente.... E mesmo que vos pareça que Deus só age arbitrariamente, basta um olhar sobre a criação divina e tornar-se-á claro para vós que o vosso pensamento estava muito errado.... Se vos ligardes à força espiritual, todo o peso terreno cairá fora de vós; do mesmo modo, todo o trabalho espiritual irá cada vez melhor quando o espírito for capaz de se separar de toda a matéria. Agora você receberá de forma tangível aqueles poderes que o tornam capaz de realizações extraordinárias.... Assim, o espírito de Deus também rege na natureza na mesma relação com as coisas que estão fora da criação dirigida...., ou seja, a onipotência de Deus sempre se expressará na matéria, mas a sabedoria do Criador divino se expressará na.... espiritual. Como a sabedoria e a onipotência se manifestam em cada obra da criação, cada uma destas obras não deve a sua existência à arbitrariedade de Deus, mas terá sido criada para um propósito e significado específicos. Tudo corresponderá a um propósito sábio e, portanto, irradiará e testemunhará a sabedoria de Deus, tanto espiritual como materialmente, a toda pessoa que pensa. Contudo, todas as referências a esse tipo de criação bem planejada não são suficientes para o ser humano confiar plenamente e confiar na onipotência divina; em vez disso, o ser humano está sempre em desacordo com Deus sobre seu destino imposto e não reconhece todas as medidas da Deidade eterna como sábias e bem pensadas.... Ele resmunga e reclama e ainda não consegue compreender no seu pequeno intelecto quão pouco poder de julgamento é inerente a si mesmo.... Pode um homem sequer presumir opor-se ou condenar o que alguma vez acontece pela vontade de Deus? E, no entanto, o homem transgride tão frequentemente contra o mandamento do amor a Deus.... Na mais profunda humildade, ele deve receber tudo o que lhe vem à cabeça, seja bom ou mau, e apenas considerar que tudo corresponde a um propósito sábio. Se ele se esforça para desenvolver seu espírito, logo deve reconhecer que em todos os eventos ele experimenta uma intervenção tão visível da Deidade eterna e que dessa Deidade emanam todos os fios da criação eterna.... assim o universo inteiro é a evidência do amor divino que se manifesta em todas as coisas sobre a terra e acima dela e testemunha a Sua infinita sabedoria e omnipotência....

Amém