• Terug

Almacht en wijsheid - Geen willekeur - Aanmatiging

Aan alles wat op aarde door Mij geschapen is, ligt een wijze bedoeling ten grondslag. En om dit te vatten, leid Ik jullie in de sfeer waar jullie geestelijk leren begrijpen. En ook al lijkt het voor jullie alsof God slechts willekeurig te werk gaat, toch volstaat het naar de goddelijke schepping te kijken en dan zal het jullie duidelijk worden dat jullie denken helemaal verkeerd was.

Als jullie je verbinden met geestelijke kracht, valt alle zwaarte van de aarde van jullie af. Elke geestelijke arbeid zal ook steeds beter vorderen, wanneer de geest in staat is zich van alle materie los te maken. Nu komen jullie voelbaar die krachten toe, die jullie in staat stellen buitengewone prestaties te leveren. Zo is ook de Geest van God in de natuur werkzaam in dezelfde verhouding tot de dingen die buiten de geordende schepping staan. Dat wil zeggen: in de materie zal steeds de almacht van God tot uiting komen, maar in het geestelijke de wijsheid van de goddelijke Schepper.

Elk scheppingswerk geeft wijsheid en almacht te kennen. Daarom zal dus ook geen enkel van deze werken zijn bestaan te danken hebben aan de willekeur van God, maar met een bepaalde bedoeling en betekenis geschapen zijn. Het zal allemaal aan een wijze bedoeling beantwoorden en dus zowel in geestelijk opzicht als ook in materieel opzicht de wijsheid van God uitstralen en er voor elke denkende mens van getuigen.

Maar alle verwijzingen naar een schepping die op deze manier goed en planmatig opgebouwd is, is voor de mens niet voldoende om zich vol geloof en vertrouwen aan de goddelijke almacht over te geven. De mens twist steeds met God over het lot dat hem is opgelegd en hij beschouwt alle maatregelen van de eeuwige Godheid niet als zijnde wijs en goed bedacht. Hij mort en klaagt en hij kan met zijn kleine verstand maar niet begrijpen hoe weinig beoordelingsvermogen hij zelf bezit. Mag een mens zich eigenlijk wel aanmatigen te bekritiseren of te veroordelen wat er ooit door de wil van God gebeurt? Desondanks zondigt de mens zo vaak tegen het gebod van de Liefde voor God.

In diepste deemoed zou hij alles in ontvangst moeten nemen wat hem overkomt, goed of slecht. En hij zou steeds maar moeten bedenken dat alles een wijze bedoeling heeft. Als hij zijn geest tracht te ontwikkelen, dan moet hij spoedig inzien dat hij in alle gebeurtenissen een heel zichtbaar ingrijpen van de eeuwige Godheid ondervindt en dat alle draden van de eeuwige schepping van deze Godheid uitgaan. Zodoende is het hele heelal dus het bewijs van de goddelijke Liefde die zich in alle dingen op en boven de aarde te kennen geeft en getuigt van Zijn oneindige wijsheid en almacht.

Amen

Omnipotencia y sabiduría..... No arbitrariedad..... Arrogancia.....

Todo lo que creé en la tierra está basada en una sabia intención, y para que entendéis esto os guio a la esfera, ya que aprendéis a comprender espiritualmente..... Y aún os aparece que Dios está actuando de manera arbitraria, entonces basta con mirar a la creación y os quedará claro que vuestros pensamientos estaban muy equivocados..... Si os conectáis con la fuerza espiritual, toda la gravedad terrenal se aleja de vosotros; del mismo modo toda obra espiritual será siempre mejor, si el espíritu es capaz de separarse de toda materia. Ahora podéis sentir esas fuerzas que os hacen capaz de lograr cosas extraordinarias.....

Así también el Espíritu de Dios gobierna en la naturaleza en la misma relación con las cosas que están fuera de la creación dirigida..... es decir, la omnipotencia de Dios siempre se expresará en la materia, pero en lo espiritual la sabiduría del Creador divino..... Dado que ahora la sabiduría y la omnipotencia se revelan en cada obra de la creación, cada una de estas obras no debe su existencia a la arbitrariedad de Dios, sino que habrá sido creada con un propósito y significado especifico. Todo corresponderá a un sentido sabio y, por lo tanto, irradiará la sabiduría de Dios tanto espiritual como materialmente y dará testimonio a cada persona pensante.

Pero toda referencia a semejante tipo de creación bien compuesta y planificada no es suficiente para que el hombre se entregue a la omnipotencia divina con plena fe y plena confianza, sino que siempre riñe con Dios por el destino que le ha impuesto y no reconoce todas las medidas de la Deidad eterna como sabio y bien considerado..... Él rezonga y se queja y, sin embargo, en su pequeña mente no puede entender cuán poco juicio es inherente en él mismo..... ¿ Puede una persona siquiera presumir objetar o condenar lo que sucede por la voluntad de Dios?

Y, sin embargo, el hombre viola con tanta frecuencia el mandamiento de amar a Dios..... Con la más profunda humildad debe recibir todo lo que le sobreviene, sea bueno o malo, y siempre solo considere que todo corresponde a un sabio propósito. Si se esfuerza por desarrollar su espíritu, pronto debe reconocer que experimenta una intervención tan visible de la Deidad eterna en todos los sucesos y que todos los hielos de la creación eterna emanan de esta Deidad..... por lo tanto, el universo entero es la prueba del Amor divino, que se revela en todas las cosas en y sobre la tierra que da testimonio de Su infinita sabiduría y omnipotencia......

Amén