• Terug

Innerlijke stem - Maar nooit dwang - Het kind leert eerst de wil te gebruiken

Alle handelen op aarde wordt beoordeeld naar de graad van liefde die op het moment van de uitvoering de mensen beheerst. En het loon zal ook op basis daarvan bepaald worden. Als je nu het verlangen in je hebt een mens behulpzaam terzijde te staan en als je met dit verlangen een goede daad volbrengt, steeds slechts uit liefde voor de naaste, dan zal deze daad als het ware een uitwerking hebben voor de eeuwigheid. Want er is dan een goddelijke kracht in de ziel aanwezig waardoor ze vergeestelijkt wordt en zich losmaakt van de verlangens van het lichaam.

De ziel vertoeft weliswaar nog in het omhulsel van het lichaam, maar is toch aanzienlijk dichter bij de goddelijke Geest gekomen. En ze kan nu gesterkt worden door de goddelijke genade, die overvloeit in haar hart, dat tot liefde bekwaam is.

Aan elke daad van liefde gaat de zachte stem van God vooraf. Ze zal het mensenkind steeds aanmanen te doen wat bevorderlijk is voor zijn ziel. Maar zodra tegengestelde krachten het hart bespelen, die het ertoe willen brengen slechts dat te doen wat de mens aards voordeel zou kunnen brengen, dan heeft deze mens nu een innerlijke strijd te voeren en dan is de vrije wil genoodzaakt zich te uiten.

En op die manier wordt elke handeling voorafgegaan door een verwijzing naar het goede. Maar de eigen wil zal bepalend zijn. En zodoende kan de mens nooit in een dwangtoestand geplaatst worden om te doen wat zijn wil niet goedkeurt. Daarom leert hij veel eerder zijn wil te gebruiken dan dat hij de goddelijke stem in zich hoort. En juist daarom zal hij ook verantwoordelijk zijn voor zijn handelingen.

De allereerste beslissing is vaak doorslaggevend voor de verdere ontwikkeling van de ziel. Een kind dat zich vanzelf naar de Liefde toewendt, zal geen gevaar lopen zich ooit blind te staren. Want de ziel wendde zich uit eigen beweging naar het goede, werd door genade ondersteund en verloor daardoor niet gemakkelijk de verbinding met de goede geestenwereld.

De kracht wordt haar voortdurend gegeven en ze brengt nieuwe werken van liefde voort, terwijl een wezen dat alleen de eigenliefde in zich voedt, alle voordelen voor zijn lichaam zal zoeken, maar voor de ziel een slechte toestand schept door haar gebrek te laten lijden. En zonder goddelijke genade wordt ze zich nauwelijks van haar eigenlijke bestemming bewust. En daarom is haar werkzaamheid in liefde waarlijk zeer gering. Daarentegen kan een liefhebbende ziel niet genoeg doen, want de geest van liefde werkt voortdurend in haar.

Elke goede daad is een onuitputtelijke genadebron die de mens weer kracht toevoert om in liefde te werken. En daarom draagt ook elke goede daad de zegen in zich, dat ze liefde opwekt waar die nog sluimert en zo een enkele daad van liefde een oneindig zaligmakend en bevorderend effect kan hebben voor de ziel.

Amen

Voz interior.... Mas nunca compulsion.... A criança aprende a usar primeiro....

Tudo o que for feito na Terra será avaliado de acordo com o grau de amor que domina o ser humano no momento da sua execução. E a recompensa também será medida de acordo com isto. Se tiverdes o desejo de ajudar uma pessoa e de fazer uma boa ação por amor ao próximo, tal ação terá um efeito para a eternidade, por assim dizer, porque uma força divina é inerente a ela, em virtude da qual a alma se espiritualiza e se separa do desejo do corpo. Embora ainda resida em sua concha, aproximou-se consideravelmente do espírito divino e pode agora ser fortalecida pela graça divina, que transborda para o coração amoroso. Toda atividade de amor é precedida por uma voz gentil de Deus. Sempre admoestará a criança humana a fazer o que é benéfico para a sua alma. Mas assim que forças contrárias entram em ação, que querem determinar o coração para fazer apenas aquilo que poderia trazer benefícios terrestres ao ser humano, então o ser humano agora tem que travar uma batalha interior e o livre arbítrio é forçado a se expressar.... E assim cada ação será precedida de uma instrução correta de Deus, mas a própria vontade da pessoa será decisiva, e assim o ser humano nunca poderá ser forçado a um estado de compulsão para fazer aquilo que a sua vontade não aprova. Ele aprende a usar a sua vontade muito mais cedo do que ouve a voz divina dentro de si, e assim também será responsável pelos seus actos. A primeira decisão é muitas vezes decisiva para o desenvolvimento posterior da alma. Uma criança que se volta para o amor por si mesma não corre o risco de perder sempre o seu caminho, pois a alma voltou-se para o bem de si mesma, foi sustentada pela graça e por isso não perdeu facilmente o contato com o bom mundo espiritual, a força lhe é concedida uma e outra vez e ela novamente gera novas obras de amor. Enquanto que um ser que só nutre o amor-próprio em si mesmo procurará todas as vantagens para o seu corpo, mas cria um mau estado para a alma, porque a deixa faminta e sem a graça divina dificilmente se torna consciente do seu verdadeiro propósito e, portanto, a sua atividade no amor é verdadeiramente muito baixa...., enquanto que uma alma amorosa não pode fazer o suficiente por si mesma, pois o espírito de amor está constantemente ativo nela. Toda boa ação é uma fonte inesgotável de graça.... fornece novamente força ao ser humano para trabalhar com amor e, portanto, toda boa ação tem a bênção de despertar o amor onde ele ainda está adormecido e, assim, uma única ação de amor pode ter um efeito infinitamente feliz e benéfico sobre a alma....

Amém