• Terug

Innerlijke stem - Maar nooit dwang - Het kind leert eerst de wil te gebruiken

Alle handelen op aarde wordt beoordeeld naar de graad van liefde die op het moment van de uitvoering de mensen beheerst. En het loon zal ook op basis daarvan bepaald worden. Als je nu het verlangen in je hebt een mens behulpzaam terzijde te staan en als je met dit verlangen een goede daad volbrengt, steeds slechts uit liefde voor de naaste, dan zal deze daad als het ware een uitwerking hebben voor de eeuwigheid. Want er is dan een goddelijke kracht in de ziel aanwezig waardoor ze vergeestelijkt wordt en zich losmaakt van de verlangens van het lichaam.

De ziel vertoeft weliswaar nog in het omhulsel van het lichaam, maar is toch aanzienlijk dichter bij de goddelijke Geest gekomen. En ze kan nu gesterkt worden door de goddelijke genade, die overvloeit in haar hart, dat tot liefde bekwaam is.

Aan elke daad van liefde gaat de zachte stem van God vooraf. Ze zal het mensenkind steeds aanmanen te doen wat bevorderlijk is voor zijn ziel. Maar zodra tegengestelde krachten het hart bespelen, die het ertoe willen brengen slechts dat te doen wat de mens aards voordeel zou kunnen brengen, dan heeft deze mens nu een innerlijke strijd te voeren en dan is de vrije wil genoodzaakt zich te uiten.

En op die manier wordt elke handeling voorafgegaan door een verwijzing naar het goede. Maar de eigen wil zal bepalend zijn. En zodoende kan de mens nooit in een dwangtoestand geplaatst worden om te doen wat zijn wil niet goedkeurt. Daarom leert hij veel eerder zijn wil te gebruiken dan dat hij de goddelijke stem in zich hoort. En juist daarom zal hij ook verantwoordelijk zijn voor zijn handelingen.

De allereerste beslissing is vaak doorslaggevend voor de verdere ontwikkeling van de ziel. Een kind dat zich vanzelf naar de Liefde toewendt, zal geen gevaar lopen zich ooit blind te staren. Want de ziel wendde zich uit eigen beweging naar het goede, werd door genade ondersteund en verloor daardoor niet gemakkelijk de verbinding met de goede geestenwereld.

De kracht wordt haar voortdurend gegeven en ze brengt nieuwe werken van liefde voort, terwijl een wezen dat alleen de eigenliefde in zich voedt, alle voordelen voor zijn lichaam zal zoeken, maar voor de ziel een slechte toestand schept door haar gebrek te laten lijden. En zonder goddelijke genade wordt ze zich nauwelijks van haar eigenlijke bestemming bewust. En daarom is haar werkzaamheid in liefde waarlijk zeer gering. Daarentegen kan een liefhebbende ziel niet genoeg doen, want de geest van liefde werkt voortdurend in haar.

Elke goede daad is een onuitputtelijke genadebron die de mens weer kracht toevoert om in liefde te werken. En daarom draagt ook elke goede daad de zegen in zich, dat ze liefde opwekt waar die nog sluimert en zo een enkele daad van liefde een oneindig zaligmakend en bevorderend effect kan hebben voor de ziel.

Amen

Voz interior.... Nunca coacción.... Primero, el niño aprende a usar la voluntad

Todo lo que se hace en la tierra se valora según el grado de amor que domina al hombreen el momento de su ejecución. Y la recompensa será medida en consecuencia. Si ahora sientes el deseo en ti mismo de ayudar a una persona, y en este deseo realizas una buena acción, solo siempre por amor a tu prójimo, entonces el acto tendrá un efecto para la eternidad, por así decirlo, porque hay una fuerza divina dentro de ella, en virtud de la cual el alma se espiritualiza y se separa del deseo del cuerpo. Aunque el alma todavía permanece en el caparazón, se ha acercado considerablemente al Espíritu divino y ahora puede ser fortalecido a través de la gracia divina, que se desborda en el corazón capaz de amar.

La tranquilla voz de Dios precede a cada actividad de amor.... siempre exhortará al niño humano a hacer solo lo que sea beneficioso para su alma. Pero tan pronto como influyen fuerzas opuestas, que quieren determinar al corazón que haga solo lo que podría traer beneficios terrenales a la persona, este ahora tiene una lucha interior que aguantar, y el libre albedrio se ve obligado a expresarse.... Y así cada acto de Dios será precedido de una directiva sobre lo que es correcto, pero la propia voluntad será decisiva, y así es que el hombre nunca puede ser puesto en un estado de compulsión para hacer lo que su voluntad no aprueba.

Por lo tanto, aprende a usar su voluntad mucho antes de escuchar la voz divina dentro de sí mismo y, por lo tanto, también será responsable para sus actos. La primera decisión suele ser decisiva para el desarrollo posterior del alma. Un niño, que por sí mismo se vuelve al amor no correrá el riesgo de perderse nunca, porque el alma por sí misma se volvió hacia el bien, fue sostenida por la gracia y por lo tanto no perdió tan fácilmente la conexión con el mundo espiritual benévolo, la fuerza se le concede una y otra vez, y de nuevo realiza nuevas obras de amor.

Mientras que un ser que solo nutre el amor en sí mismo buscará todas las ventajas para su cuerpo, pero crea un mal estado para su alma porque la deja descuidada y sin la gracia divina difícilmente se vuelve consciente de su propósito verdadero y por lo tanto tiene muy poca actividad amorosa.... mientras que un alma amorosa no puede hacer lo suficiente porque el espíritu de amor obra en ella continuamente. Toda buena obra es una fuente inagotable de gracia.... que vuelve a dar fuerza al hombre para poder obrar en el amor, y por eso toda buena obra lleva la bendición en sí misma, para que despierta el amor donde aún está durmiendo y de este modo una sola buena obra de amor puede lleva un efecto infinitamente feliz y beneficioso para el alma....

Amén