• Terug

Innerlijke stem - Maar nooit dwang - Het kind leert eerst de wil te gebruiken

Alle handelen op aarde wordt beoordeeld naar de graad van liefde die op het moment van de uitvoering de mensen beheerst. En het loon zal ook op basis daarvan bepaald worden. Als je nu het verlangen in je hebt een mens behulpzaam terzijde te staan en als je met dit verlangen een goede daad volbrengt, steeds slechts uit liefde voor de naaste, dan zal deze daad als het ware een uitwerking hebben voor de eeuwigheid. Want er is dan een goddelijke kracht in de ziel aanwezig waardoor ze vergeestelijkt wordt en zich losmaakt van de verlangens van het lichaam.

De ziel vertoeft weliswaar nog in het omhulsel van het lichaam, maar is toch aanzienlijk dichter bij de goddelijke Geest gekomen. En ze kan nu gesterkt worden door de goddelijke genade, die overvloeit in haar hart, dat tot liefde bekwaam is.

Aan elke daad van liefde gaat de zachte stem van God vooraf. Ze zal het mensenkind steeds aanmanen te doen wat bevorderlijk is voor zijn ziel. Maar zodra tegengestelde krachten het hart bespelen, die het ertoe willen brengen slechts dat te doen wat de mens aards voordeel zou kunnen brengen, dan heeft deze mens nu een innerlijke strijd te voeren en dan is de vrije wil genoodzaakt zich te uiten.

En op die manier wordt elke handeling voorafgegaan door een verwijzing naar het goede. Maar de eigen wil zal bepalend zijn. En zodoende kan de mens nooit in een dwangtoestand geplaatst worden om te doen wat zijn wil niet goedkeurt. Daarom leert hij veel eerder zijn wil te gebruiken dan dat hij de goddelijke stem in zich hoort. En juist daarom zal hij ook verantwoordelijk zijn voor zijn handelingen.

De allereerste beslissing is vaak doorslaggevend voor de verdere ontwikkeling van de ziel. Een kind dat zich vanzelf naar de Liefde toewendt, zal geen gevaar lopen zich ooit blind te staren. Want de ziel wendde zich uit eigen beweging naar het goede, werd door genade ondersteund en verloor daardoor niet gemakkelijk de verbinding met de goede geestenwereld.

De kracht wordt haar voortdurend gegeven en ze brengt nieuwe werken van liefde voort, terwijl een wezen dat alleen de eigenliefde in zich voedt, alle voordelen voor zijn lichaam zal zoeken, maar voor de ziel een slechte toestand schept door haar gebrek te laten lijden. En zonder goddelijke genade wordt ze zich nauwelijks van haar eigenlijke bestemming bewust. En daarom is haar werkzaamheid in liefde waarlijk zeer gering. Daarentegen kan een liefhebbende ziel niet genoeg doen, want de geest van liefde werkt voortdurend in haar.

Elke goede daad is een onuitputtelijke genadebron die de mens weer kracht toevoert om in liefde te werken. En daarom draagt ook elke goede daad de zegen in zich, dat ze liefde opwekt waar die nog sluimert en zo een enkele daad van liefde een oneindig zaligmakend en bevorderend effect kan hebben voor de ziel.

Amen

Inner voice.... but never compulsion.... child learns to use will first....

Everything done on earth will be judged according to the degree of love that dominates the person at the time it is carried out. And the reward will also be measured according to this. If you now have the desire in you to be helpful to a person and you carry out a good deed in this desire, only ever out of love for your neighbour, then such a deed will have an effect for eternity as it were, because a divine power is inherent in it, by virtue of which the soul spiritualizes itself and separates itself from the desire of the body. Although it still dwells in its shell, it has nevertheless moved considerably closer to the divine spirit and can now be strengthened by the divine grace which overflows into the heart capable of love.

Every activity of love is preceded by the quiet voice of God.... it will always admonish the human child to do what is beneficial to his soul. However, as soon as opposing forces take effect which want to determine the heart to only do that which could bring the person earthly benefit, then he now has to endure an inner battle and free will is compelled to express itself.... And thus every action will be preceded by a directive from God to do what is right, yet the person's own will will be decisive and therefore he can never be forced into doing what his will does not approve of. He therefore learns to use his will far sooner than he hears the divine voice within himself and will therefore also be responsible for his actions. The very first decision is often decisive for the later development of the soul.

A child which turns to love of its own accord will not run the risk of ever going astray, for the soul turned to the good of its own accord, was supported by grace and therefore did not easily lose its connection with the good spirit world, the strength is granted to it time and again and it produces new works of love again. Whereas a being which only nourishes self-love within itself will seek every advantage for its body but creates a bad state for the soul because it lets it starve and without divine grace it hardly becomes aware of its actual purpose and therefore its activity of love is truly very small.... whereas a loving soul cannot do enough for itself, for the spirit of love is constantly at work in it. Every good deed is an inexhaustible source of grace.... it provides the human being with the strength to work in love, and therefore every good deed also has the blessing in itself that it awakens love where such is still dormant and thus a single deed of love can have an infinitely happy and beneficial effect on the soul....

Amen