• Terug

“En het Woord is vlees geworden”

“En het Woord is vlees geworden”. Verneem de woorden van heil en geef ze door aan alle zoekenden, want in de belichaming van de Heer en Heiland op aarde geschiedde het wonderbaarlijke, het onvatbare: dat Gods heerlijkheid zich in het wezen van een mens verborg om alle wezens op aarde en in het heelal het licht te brengen. Want de toestand van de mensen was zeer duister. Het licht van het inzicht kon deze duisternis niet meer doordringen. Daarom legde God Zijn gehele wezen Zelf in de uiterlijke vorm van een mens en gaf er Zijn ganse volheid van licht aan om het grootste kwaad van de mensheid, de nacht van de geest, te verlichten en daardoor voor de ziel van de mens de weg vrij te maken tot het ware leven. Het ganse heelal met ontelbare levende wezens, van het kleinste schepsel tot het volmaaktste geestelijke wezen, buigt voor de heerlijkheid van God.

Het meest verheven en volmaakte goddelijke Wezen daalde af naar de aarde en leefde te midden van Zijn schepselen net zoals hen, als mens onderhevig aan alle natuurwetten. En voor Zijn gang over de aarde golden dezelfde bepalingen, die het bestaan van elk aards wezen van geboorte tot dood begeleiden. Een arbeidsintensieve jeugd in alle bescheidenheid en een vrome opvoeding door vrome ouders ontwikkelden de lichamelijke mens zodanig, dat de goddelijke Geest zich spoedig met deze uiterlijke mens verenigde en God in Zijn overvloed van licht Zijn intrek nam in dit menselijke lichaam, dat volledig volgens Zijn wil volmaakt geworden was. En nu werkte de Godheid op aarde tot zegen van de mensheid, tot verlichting van haar geest. Er bestond uiterlijk gezien geen wezenlijk verschil tussen Hem en Zijn leerlingen. Hij troonde menselijk gezien niet als koning boven hen, maar leefde als broeder midden onder broeders. Maar Zijn goddelijke Geest vervulde alles om Hem heen met licht en liefde.

De goddelijke Geest omvat het hele heelal. Maar in Zijn wezenloze oervorm werd Hij door de mensen niet herkend. Een gemoed kon nog zo bereidwillig zijn, het was niet in staat zich het begrip van God eigen te maken. Er ontstond een onoplosbare vraag die boven al het menselijke denken uitsteeg. En om die vraag op te lossen, om dit begrip voor de mensen aannemelijk te maken, belichaamde de eeuwige Godheid zich in een menselijke omhulling op aarde. De Geest van God, de essentie van al wat bestaat en in wording is, het uitgangspunt van elke scheppingsgedachte, het eeuwige licht, het Woord. En het Woord is vlees geworden.

O, schenk grenzeloze aanbidding aan deze Heiligste van de hemel en de aarde! Want de menswording van God omvat oneindige liefde voor alle schepselen van het heelal. Want geen enkel wezen bleef daardoor onberoerd. Waar de goddelijke Heiland zijn voet neerzette tijdens Zijn levensloop op aarde, daar opende zich de eeuwigheid en verspreidde een helder licht in de harten van de mensen die nog niet volledig in de macht van de duisternis waren.

Een dergelijk werk van goddelijke goedheid en barmhartigheid moest stralen en zich uitgieten over de zielen van degenen die in Zijn nabijheid verbleven. Het moest voor de mensen aanvoelen als een weldadige regen na maandenlange droogte. En alles moest herademen, aangezien het geen gevaar meer liep, in de brand van de innerlijke nood hopeloos te gronde te gaan. Voor deze korte tijd was er voldoende voor gezorgd dat mensen van alle volkeren in Gods nabijheid kwamen. Want de leer van Christus nam weliswaar haar aanvang waar de Heer verbleef, maar moest verspreid worden over de ganse aarde. De ene wonderbaarlijke gebeurtenis volgde op de andere en in vele mensenharten werd het Woord van God levend. Want de Geest van God gaf hun de kracht om tot inzicht te komen.

Maar zoals het boze in voortdurende strijd verwikkeld is met het goede, zo was er ook een voortdurende strijd tussen de aanhangers van de oude leer en die van de zuivere leer van Jezus Christus. En deze strijd was toegelaten om het werk van de menswording te voltooien.

Amen

"E a Palavra tornou-se carne...."

"E a Palavra tornou-se carne...." Ouve as palavras de salvação, e dá-as novamente a todos os buscadores, pois na encarnação do Senhor e Salvador na Terra a maravilhosa.... aconteceu a incompreensível...., que a glória de Deus se escondeu no ser de um homem, a fim de trazer luz a todos os seres na Terra e no universo.... Pois o estado da humanidade era muito escuro, a luz do conhecimento não podia mais penetrar nessa escuridão.... Portanto, o próprio Deus colocou todo o Seu Ser divino na forma exterior do ser humano e deu-lhe toda a Sua plenitude de luz para iluminar o maior mal da humanidade, a noite do espírito, e assim abrir caminho para a alma do homem à verdadeira vida.... O universo inteiro com inumeráveis seres vivos, desde a menor criatura até ao ser espiritual mais perfeito, curvam-se perante a glória de Deus.... O Ser divino mais sublime e perfeito desceu à terra no meio das Suas criaturas e viveu como elas.... sujeito, como ser humano, a todas as leis da natureza.... e as mesmas regras aplicadas à sua carreira terrena que regem a existência de todo ser terreno.... do nascimento à morte.... a morte. Uma juventude laboriosa, sem exigências e com uma educação temente a Deus por parte de pais tementes a Deus, formou o ser humano físico de tal modo que o espírito divino logo se uniu a esse ser humano exterior e Deus se fixou em Sua plenitude de luz nesse corpo humano, que se havia tornado perfeito segundo Sua vontade, e a Divindade agora trabalhava na Terra para a bênção da humanidade para a iluminação de seu espírito. para a iluminação do seu espírito. Não existia uma diferença essencial entre Ele e os Seus discípulos.... Ele não foi entronizado sobre eles como Rei, mas viveu como um irmão no meio de irmãos. Mas o Seu espírito divino encheu tudo à Sua volta com luz e amor.

O espírito divino engloba todo o universo.... Mas na sua forma original insubstancial Ele não foi reconhecido pelas pessoas. Uma mente, por mais que quisesse, não era capaz de fazer do conceito de Deus a sua.... Surgiu uma questão insolúvel que transcendeu todo o pensamento humano.... e para resolver a questão.... para tornar este conceito aceitável para os seres humanos, a eterna divindade.... o espírito de Deus.... o epítome de todo ser e tornando-se.... a origem de todo pensamento da criação.... a eterna luz.... a palavra.... encarnou-se numa concha humana na terra. em uma concha humana na terra.... E a Palavra tornou-se carne.... Ó adoração sem limites a este mais santo dos céus e da terra! Pois abraça a encarnação de Deus amor infinito por todas as criaturas do universo.... pois nenhum ser permaneceu intocado por ela.... Onde quer que o divino Salvador colocasse Seu pé durante Sua caminhada na Terra, a eternidade se abriria e espalhar uma luz brilhante nos corações dos homens que ainda não estavam completamente nas trevas.

Tal obra de bondade e misericórdia divina teve de irradiar e derramar sobre as almas daqueles que habitavam perto d'Ele. Tinha que vir sobre as pessoas como uma chuva benevolente após meses de seca, e tudo tinha que respirar de alívio, já que não corria mais o risco de perecer irremediavelmente no fogo da miséria interior. Para este curto período de tempo foram tomadas providências suficientes para que as pessoas de todas as nações entrassem na presença de Deus, pois o ensino de Cristo certamente começou onde o Senhor estava hospedado, mas era para ser espalhado por toda a terra.... Um evento maravilhoso seguiu-se a outro e a Palavra de Deus ganhou vida no coração de muitas pessoas, pois o espírito de Deus deu-lhes a força de conhecer.

Mas como o mal está em constante luta com o bem, também houve uma luta perpétua entre os seguidores da velha doutrina e os do puro ensinamento de Jesus Cristo.... E esta luta foi permitida para completar o trabalho da Incarnação....

Amém