• Back

내면의 느낌은 생활의 길잡이.

사람 안의 가장 깊은 내면의 느낌은 그의 인생을 살아나가는데 길잡이이다. 만약에 사람이 질문하고, 올바른 길에 거하기 위해 내면의 음성을 부정하는 것도 아니고, 받아들이는 것도 아닐지라도, 주의를 기울이기만 하면, 내면의 음성은 표현을 한다. 믿음이 없을 경우에는 내면의 음성을 인정하는 일이 쉽지 않지만, 그러나 의지가 비로소 결정을 한다.

사람의 의지가 선하다면, 그는 자기 내면의 깊은 곳에서 오는 느낌이 주는 말을 의심하지 않고 영접한다. 왜냐하면 그는 질문을 통해 자신의 심장을 영계의 친구들의 영향을 향해 열었기 때문이다. 자신의 의지가 여전히 하나님의 대적자의 권세아래 놓여 있는 사람은 모든 속삭이는 내면의 음성에 마음의 문을 닫는다. 그러므로 그는 내면의 음성에 저항하고 물리친다. 다시 말해 거부한다.

올바르게 행하기를 원하는 사람은 항상 심장에서 나오는 음성에 주의를 기울인다. 왜냐하면 그가 질문하고 응답을 기다리기 때문이다. 원하지 않는 사람은 영적 지식에 관련된 질문을 아예 하지 않는다. 그가 모든 영적인 것을, 즉 이세상 밖의 세계를 부인하기 때문이다. 질문하지 않는 사람에게는 답변을 해줄 수 없다.

이런 사람의 생각의 범위는 세상적인 것에 국한되고, 영적인 것을 탐구하는 것을 시간낭비로 여긴다. 그러나 그러면 그는 물질적인 가치관으로 가득 차 있어, 자신 안에 세밀한 음성을 느낄 수 없고, 그러므로 그는 지극히 내적인 동요에 주의를 기울이지 않는다. 내적인 음성은 세상에 대한 사랑과 세상의 것과 물질에 대한 감각이 줄어들기 시작하는 사람에게 들을 수 있게 선명하게 울린다.

왜냐하면 그러면 비로소 사람이 깊이 생각하고, 생각이 자기 안에 질문을 불러 일으키기 때문이다. 그러면 그는 동시에 질문에 대한, 실제 영적인 친구들이 생각을 통해 그에게 전해준 답변을 받는다. 사람의 의지가 선하고, 하나님을 거절하는 자세를 취하지 않을 때, 생각을 통해 그에게 진리가 전해질 것이다. 그는 자신의 가장 깊은 곳에서 나오는 느낌인, 심장에서 나오는 음성을 안심하고 믿을 수 있고, 이 음성이 인도하는 대로 행할 수 있다. 의지가 단지 선을 추구하기만 하면 된다. 그는 올바르게 행하려는 의지를 가져야만 한다. 그러면 피할 수 없게 그가 가야 하는 길이 그에게 제시된다.

아멘

Het diepste gevoel is het richtsnoer voor de levenswandel

Het diepste gevoel in de mens is het richtsnoer voor zijn levenswandel. Zolang de mens vragen heeft, is hij noch afwijzend, noch aanvaardend. En dan uit de stem zich in hem, waarop hij alleen maar acht hoeft te slaan om op de juiste weg te zijn. Zolang het geloof ontbreekt, is het vaak heel moeilijk te kunnen aanvaarden. Doch pas de wil zorgt voor de beslissing. Is deze goed, dan neemt de mens zonder bezwaar aan wat het innerlijke gevoel hem zegt. Want door zijn vraag heeft hij het hart geopend voor de invloed van de vrienden in het hiernamaals. Maar de mens van wie de wil zich nog in de macht van de tegenstander bevindt, sluit zijn hart voor die influisteringen. Hij biedt er dus weerstand aan en verwerpt ze, dat wil zeggen: hij ontkent. Alleen de mens die bereidwillig is het juiste te doen, zal steeds acht slaan op de stem van zijn hart. Want deze stelt vragen en wacht op de beantwoording hiervan.

De onwillige mens leeft zonder zulke vragen te stellen die geestelijk weten betreffen, omdat hij al het geestelijke - dat wil zeggen een leven buiten het aardse - afwijst. En aan iemand die niet vraagt, kan geen antwoord worden gegeven. Het denken van de mens houdt zich meestal bezig met aardse zaken. En de tijd voor geestelijke onderzoekingen beschouwt hij als een verloren tijd. Maar dan is hij nog zo materialistisch ingesteld, dat hij geen gevoel heeft voor de fijne stem in zich. En daarom let hij ook niet op de innerlijke opwellingen. Dus zal de innerlijke stem voornamelijk daar klinken, waar de liefde voor de wereld, het gevoel voor al het aardse, voor de materie, begint af te nemen.

Want dan pas houdt de mens zich bezig met diepere gedachten. En deze leiden ertoe, dat hij zich vaak dingen afvraagt. Dat hij nu als het ware zichzelf ook het antwoord geeft, dat echter de geestelijke vrienden eigenlijk door middel van gedachten aan hem hebben overgebracht. Want zodra zijn wil goed is en zich niet afwijzend tegenover God gedraagt, zal hem ook de waarheid door middel van gedachten toekomen. En hij kan met een gerust hart de stem van het hart, dus zijn diepste gevoel, geloof schenken en nu datgene doen, waartoe het hem aanzet. Alleen de wil moet het goede nastreven. Hij moet willen, dat hij het juiste doet. Dan zal hem ook onomstotelijk de weg worden getoond die hij moet gaan.

Amen