• Indietro

Sull’Origine del male

Quando voi chiedete così intimamente la Verità, voi non crederete che Io vi insegno erroneamente. Ricordate le Mie Parole: “Se voi, che siete cattivi, date ai vostri figli dei doni buoni, quanto più Io darò a loro il Mio Spirito che Me lo chiedono.” Non sono però i vostri propri pensieri, che voi scrivete, ma il Mio Spirito ve li da, e questo sempre così che voi potete comprendere anche il senso, che non dovete temere, di venire guidati erroneamente. Ciò che vi arriva dall’Alto, deve essere chiaro e per tutti comprensibile, non deve contenere in se contraddizioni e ripetervi completamente svelato il Mio Essere, in modo che non percepite in voi salire il minimo dubbio. Voi, che camminate come uomini sulla terra, siete lo spirituale una volta caduto da Me. Attraverso la vostra caduta da Me il vostro pensare si confuse, voi assumeste tutte le cattive caratteristiche del Mio avversario, il cui principio non Sono Io Stesso, ma è stato del Mio avversario. Il vostro essere è diventato non divino, cioè stava in contrasto verso di Me. Queste caratteristiche non divine dovevano di nuovo essere portate fuori da voi, per cui serviva un percorso infinitamente lungo attraverso le creazioni. Voi avevate già conquistato una certa maturità, quando vi fu permesso di incorporarvi sulla terra. Ma ora, nello stato cosciente, avete anche riconosciuto nella buona volontà la grande distanza da Me, e così dovevate superare tutte le vostre cattive caratteristiche da voi stessi, che però non Io Stesso ho posto in voi, ma che erano ancora in voi come conseguenza della vostra caduta da Me, attraverso l’agire del Mio avversario, voi stessi avevate da subire le conseguenze, perché voi stessi, nella libera volontà, avevate accettato il male dal Mio avversario. Questa Verità rimane ferma irrevocabilmente. Io Stesso vi ho creati ben così, che voi potevate percepire, che cosa era buono e cosa cattivo. Io Stesso vi avevo creato così, che voi potevate chiedere il bene, come anche il male. Io però non vi ho indotto che dovevate accogliere in voi il male. Ma il vostro desiderio vi tendeva e la conseguenza di ciò è che nella vita terrena avete ancora in voi tutte le tendenze cattive, che il Mio avversario vi ha a suo tempo trasmesso e che voi dovete combatterle ed infine vincere. Voi non potete accettare Me Stesso come punto di partenza del male, altrimenti dovreste considerare l’intero Piano di Creazione come un’opera abborracciata, che è stata invece un’Opera della massima Perfezione. Mai può avere origine in Me qualcosa che Io indico come “peccato contro di Me”. Quando voi quindi avete peccato, dovete aver agito contro laMia Legge dell’eterno Ordine e dovete estinguere il vostro peccato, per quanto vi sia possibile, da voi stessi nella vita terrena. Ma voi non potete mai dire, che Io Stesso vi ho creato così, come siete ora voi come uomo, se voi intendete con questo gli errori e le colpe con i quali avete da lottare. Questa contraddizione è così evidente, che voi avreste dovuto riconoscerla come tale e rifiutarla. Io ho creato bensì l’uomo, ma il vero è l’anima, che ha già potuto allontanare già prima molto del non spirituale, cioè nel cammino infinitamente lungo. E’ lo spirito originario che allora è caduto e che ha ancora da sopportare le conseguenze della sua caduta, finché non è liberato dalla sua colpa originale, ma ciononostante deve combattere le brame poste in lui dal Mio avversario, per poter unificarsi completamente con Me, suo Padre dall’Eternità, da Cui è proceduto in completa perfezione. La Mia Parola dall’Alto vi è data in verità in modo che vi è comprensibile, e non viene preteso altro da voi che l’accettiate come Verità. Ma Io ho tenuto saggiamente nascosto allo scrivano il sapere intorno alle Scritture, per non offuscare il suo sguardo e di scrivere solamente ciò che Io ritengo assolutamente significativo in vista della fine, perché proprio queste questioni daranno spunto per dibattiti veementi. Ma una cosa non deve essere misconosciuta, che gli uomini si decidono piuttosto per questo, di credere ad un Dio Che E’ sublimemente perfetto, e che ogni buon uomo si sente respinto dal fatto di immaginarsi in Dio anche il portatore del male. E si tratta del fatto che Io non voglio convincere i saggi del mondo, ma coloro che sono di buona volontà. Come però sono da spiegare i molti versi di scritti da cui il lettore può dedurre, di poter confrontare Me Stesso con il male? Questa è una occasione dove Satana riesce meglio ad infilarsi, e troppo volentieri si accorda qui la volontà dell’uomo con la sua volontà. Nessuno è in grado, di servirgli, come lo ha fatto il Mio Giovanni, quando Satana gli ha posto la stessa domanda (Vescovo Martino, cap.197 – 198/Lorber). Così anche il Mio Giovanni è ora all’opera per accendere a voi uomini una chiara luce, che nessuno può spegnere. E lui vi spiegherà anche ora la contraddizione, che però non è una contraddizione: Da Dio sono proceduti tutti i Suoi esseri, quindi anche lui, lo spirito più grande e più potente, che Egli Stesso si è creato, per possedere in lui un Riflesso di Se Stesso, in cui Egli poteva continuamente irradiare la Sua Forza d’Amore e riceveva indietro da lui questa Forza d’Amore. Egli si creò quindi una Immagine, che Egli provvedeva esattamente con tutte le facoltà, che tra Lui e l’opera creata non c’era alcuna differenza che quella, che Egli Stesso era la Fonte di Forza, la sua creatura però il ricevente di Forza. Quindi lo spirito primo creato, Lucifero o Portatore di Luce, anche “forza irradiata”, che è stata emessa come essere visibile da Dio, che è rimasta anche visibile per gli esseri successivi fino alla sua caduta. Ma non era ancora alcun polo opposto di Dio, perché possedeva nè caratteristiche anti divine nè percezione anti divina, ma era infiammata da un ardente amore per Lui e la sua volontà era orientata precisamente come la Volontà di Dio. Quindi anche qui l’astuzia satanica era manifesta, perché lui pone il punto di tempo della caduta da Dio nell’Atto della Creazione, per presentare proprio Dio come il Responsabile, e lui stesso come “così creato”. Perché riflettete una volta seriamente: Come può un “giusto contrasto” di Dio, che è quindi diverso da Dio Stesso, “non essere non divino” ? (Engel, Ev. Vol.11, cap.15, versetto 6). Egli è diventato il Suo opposto solamente dopo un lungo tempo inimmaginabile, dopo che lui cominciò, attraverso l’esercito degli spiriti originali primi creati, ad invertire la sua volontà e capacità di pensare. Ma a questo atto di beatitudine durato tempi eterni precedette la sua caduta, e queste caratteristiche non divine sono state generate da lui, ma non che Dio le avesse poste nell’essere creato, che poteva essere proprio creato come Immagine di Dio. Anche questa indicazione era necessaria, ma per creare su questo l’assoluta chiarezza, che Dio non è stato il Creatore del peccato e che le Sue Opere non sono state generate senza ogni dubbio dal Suo Amore e, che per questo dovevano essere nient’altro che perfette, cioè buone nella più sublime Perfezione. Voi dovete poter comprendere le Rivelazioni dall’Alto, altrimenti dovete accettare già una azione estranea, quando vi viene offerto qualcosa di incomprensibile. Perché Dio dirige la Sua Parola alla Terra per darvi una Luce, e solamente dove voi ricevete veramente della Luce, potete anche riconoscere Dio Stesso come Creatore. Ma poi sapete anche che voi camminate assolutamente sicuri nella Verità, perché Egli non lascia nell’oscurità dello spirito quelli che si affidano a Lui e pregano Lui per l’apporto della Verità.

Amen

Over de oorsprong van het kwade

Als u zo innig om de waarheid vraagt, zult u toch niet geloven dat IK u verkeerd onderricht. Gedenk Mijn Woorden: "Als gij, die slecht zijt goede gaven aan uw kinderen geeft, hoeveel meer zal IK dan, uw VADER in de Hemel, aan hen Mijn GEEST geven die MIJ erom vragen"!. Het zijn dus niet uw eigen gedachten die u neerschrijft, maar Mijn GEEST geeft ze u in, en altijd zo, dat u de betekenis begrijpen kunt, dat u niet hoeft te vrezen misleid te worden. Wat van boven tot u komt, moet duidelijk en voor iedereen begrijpelijk zijn, in zich geen tegenstrijdigheden bevatten en geheel onverholen u Mijn WEZEN beschrijven, zodat u niet de geringste twijfel in u voelt opkomen.

U, die als mens op de aarde vertoeft, u bent dat eens van MIJ afgevallen geestelijke. Door uw afval van MIJ raakte uw denken verward. U nam van Mijn tegenstander alle slechte eigenschappen aan, die niet van MIJ Zelf zijn uitgegaan maar van Mijn tegenstander. Uw wezen bleef niet goddelijk, dus kwam het tegenover MIJ te staan. Deze niet-goddelijke eigenschappen moesten uit u verwijderd worden, waarvoor de eindeloos lange gang door de scheppingen diende.

U had al een zekere rijpheid bereikt toen u zich op de aarde mocht belichamen. Maar nu, in bewuste staat, beseft u met een goede wil de grote afstand tot MIJ, en dus moet u al uw slechte eigenschappen zelf overwinnen, die IK Zelf echter niet in u gelegd heb maar die als gevolg van uw afval van MIJ, door de inwerking van Mijn tegenstander, nog in u waren. U zelf had de gevolgen ervan te dragen omdat u zelf vrijwillig het kwaad van Mijn tegenstander had aangenomen.

Deze waarheid blijft onherroepelijk bestaan. IK Zelf heb u wel zo geschapen dat u kon ervaren wat goed en wat slecht was. IK Zelf had u zo geschapen dat u zowel naar het goede als ook naar het kwade verlangen kon. IK heb u er echter niet toe gebracht dat u het kwade in u moest opnemen. Maar uw verlangen was erop gericht en de gevolgen ervan zijn, dat u al die slechte neigingen in het aardse leven nog in u hebt die Mijn tegenstander eens op u overdroeg, en dat u hier tegen moet strijden en ze ten laatste zou moeten overwinnen.

U kunt niet aannemen dat het kwade van MIJ is uitgegaan, daar u anders het gehele scheppingsplan als een knoeiwerk zou moeten bezien, dat echter een werk van hoogste Volmaaktheid geweest is.

Nooit kan iets in MIJ zijn oorsprong hebben wat IK als "zonde tegen MIJ" bestempel. Als u dus gezondigd hebt, dan moet u ook in strijd met Mijn wet van eeuwige orde gehandeld hebben en u moet uw zondeschuld, zo ver u dit mogelijk is, zelf aflossen in het aardse leven. Maar u kunt nooit zeggen dat IK Zelf u zo geschapen heb zoals u nu als mens bent, als u daarmee de fouten en gebreken bedoelt waarmee u te kampen hebt.

Deze tegenspraak is zo opvallend dat u die als zodanig had moeten inzien en afwijzen. IK schiep wel de mens, maar het eigenlijke is de ziel, die al veel van het niet-geestelijke kon afstoten tijdens de eindeloze gang tevoren. Ze is de oergeest die eens gevallen is en de gevolgen van zijn afval nog te dragen heeft - tot hij verlost is van zijn oerschuld, maar toch nog met de begeerten die Mijn tegenstander in hem gelegd heeft moet afrekenen, om zich geheel te kunnen verenigen met MIJ, zijn VADER van eeuwigheid, uit WIE hij hoogst volmaakt is voortgekomen.

Mijn Woord van boven wordt u waarlijk zo gegeven dat het voor u begrijpelijk is, en er wordt van u niets anders verlangd dan dat u het als waarheid aanneemt. Doch IK heb wijselijk voor de schrijver de kennis van de geschriften verborgen gehouden, om diens blik niet te vertroebelen en alleen dat neer te schrijven wat IK voor heel belangrijk houd, lettend op het einde, omdat juist deze vragen aanleiding zullen geven tot heftige debatten. Doch een ding kan niet miskend worden, dat de mensen liever ertoe overgaan om in een GOD te geloven DIE hoogst volmaakt is, en dat ieder goed mens voelt dat het hem tegen de borst stuit zich in GOD ook de drager van het kwade voor te stellen. En het gaat erom dat IK niet de wereldwijzen winnen wil - maar hen, die van goede wil zijn.

Hoe echter zijn de vele bijbelplaatsen te verklaren, waaruit de lezer afleidt MIJ Zelf met het kwade te kunnen confronteren? Bij deze duivelse gelegenheid kan hij het beste binnensluipen en al te graag gaat hier de menselijke wil op zijn wil in. Niemand verkeert in de positie hem de waarheid te zeggen zoals Mijn Johannes dit gedaan heeft, toen satan hem diezelfde vraag stelde. (Jakob Lorber/Bisschop Martinus 197, 198) Zo is Mijn Johannes ook nu aan het werk u, mensen een helder licht te ontsteken dat niemand kan uitdoven. En hij zal u ook nu de tegenstrijdigheid ophelderen die echter geen tegenstrijdigheid is.

Vanuit GOD zijn al Zijn wezens voortgekomen, dus ook hij, de grootste en machtigste geest,(Lucifer) die HIJ Zelf Zich schiep om in hem een afspiegeling van Zich Zelf te hebben, in wie HIJ onophoudelijk de Kracht van Zijn Liefde kon stralen, en van wie HIJ ook deze liefdekracht terug ontving. HIJ schiep Zich dus een evenbeeld dat HIJ precies zo uitrustte met alle vermogens, zodat tussen HEM en het scheppingswerk geen onderscheid was dan dat, dat HIJZelf de Bron van Kracht, zijn schepsel echter de ontvanger van die Kracht was. Zodoende was de eerst geschapen Geest, Lucifer ofwel Lichtdrager, ook "uitgestraalde Kracht" die als het eerste zichtbare wezen door GOD buiten GOD Zelf werd geplaatst - en dat dan voor alle erna volgende wezens ook zichtbaar bleef tot zijn afval.

Maar dit wezen was toen nog geen tegenpool van GOD, want het had noch aan GOD tegenstrijdige eigenschappen, noch een aan GOD tegenstrijdig gevoelen. Integendeel, het was in vurige liefde tot HEM ontvlamd en zijn wil was net zo gericht als GOD's Wil. Ook hier is weer de duivelse list onmiskenbaar: dat hij het tijdstip van de afval van GOD verplaatst naar de scheppingsdaad, om juist GOD als de verantwoordelijke en hij zichzelf als "zo geschapen" voor te stellen. Want denk hier serieus over na: Hoe kan een "gerechtvaardigde tegenstelling" van GOD, die dus anders is dan GOD Zelf, "niet ongoddelijk" zijn? (Leopold Engel, Ev.11, hfdst.l5, alinea 6) Hij is pas tot Zijn tegengestelde geworden na ondenkbaar lange tijd, nadat hij, door het leger van eerstgeschapen oergeesten aangespoord, zijn wil en denkvermogen begon te veranderen. Maar dit eeuwige tijden durende gelukzalig zijn is aan zijn val voorafgegaan en zijn deze ongoddelijke eigenschappen uit hem voortgekomen, maar niet, dat GOD ze in het geschapen wezen zou hebben gelegd, dat juist alleen maar als GOD's evenbeeld geschapen kon zijn. Ook deze vingerwijzing was nodig om volledige duidelijkheid daarover te verschaffen; dat niet GOD de veroorzaker van de zonde is geweest en Zijn (scheppings) werken zonder enige twijfel vanuit Zijn Liefde waren voortgebracht en daarom niet anders dan volkomen, d.w.z. goed in de hoogste volmaaktheid, moesten zijn.

U moet de openbaringen van boven begrijpen kunnen, daar u anders wel een vreemde invloed zult moeten aannemen wanneer u iets onbegrijpelijks wordt aangeboden. Want daarom stuurt GOD Zijn Woord naar de aarde om u een licht te geven, en alleen indien u werkelijk licht ontvangt, zult u ook GOD Zelf als de Gever kunnen herkennen. Maar dan weet u ook dat u heel zeker in de waarheid wandelt, omdat HIJ diegenen niet in de duisternis van geest laat, die zich aan HEM toevertrouwen en HEM vragen de waarheid te sturen.

Amen