• Indietro

Il rivedersi nell’aldilà nello stato di maturità

Nel Regno spirituale si riconoscono tra di loro quelle anime, che sono nello stesso grado di maturità e che sono ricettive di Luce in un certo grado di maturità, che cioè hanno la facoltà di poter contemplare spiritualmente, mentre le anime nell’oscurità non si riconoscono reciprocamente, benché fossero stati uniti sulla Terra. Loro possono bensì percepire degli esseri ed entrare anche con loro in comunicazione, ma non si può parlare di un riconoscere, perché non possiedono più dei segni di riconoscimento corporei, e vedere spiritualmente richiede un certo grado di maturità. Ma un’anima di Luce può ritrovare un’anima a lei nota dalla Terra ed avvicinarsi a lei, senza però essere riconosciuta da questa, per cui le anime di Luce possono assistere aiutando, ma avvolti, affinché la radiazione di Luce che procede da loro, non eserciti una influenza costrittiva sull’essere imperfetto. E per questo delle anime dipartite immature dalla Terra trovano nel Regno spirituale delle anime volonterose ad aiutare coloro e che le si avvicinano, perché l’amore legava loro quando camminavano ancora sulla Terra. Ciononostante l’anima si deve aprire ai suoi insegnamenti e consiglii per propria volontà. Le può essere indicata la giusta via, ma ora la deve percorrere da sé. Se invece delle anime si trovano in un grado di maturità che sono ambedue ricettive di Luce, anche se in una densità differente, allora possiedono anche la facoltà della vista spirituale e si riconoscono in una gioia indescrivibile. Ed ora si ritrovano per un agire in comune, completandosi ed istruendosi, ed esprimendosi sempre nell’amore, cosa che rende l’anima molto felice. Un rivedersi nel Regno dell’aldilà è quindi affermato, soltanto che può durare anche molto tempo finché un’anima entra nelle sfere di Luce e soltanto allora rivede i suoi cari, riconoscendo che questi le erano già state sovente vicine sulla via verso l’Alto come consigliere e guida. La beatitudine del ritrovarsi è indescrivibile e ricompensa molta sofferenza, che le anime nell’aldilà devono prima sopportare, finché non arrivano alla Luce. Ma dove un’anima di Luce aiuta per amore, là la meta viene anche sicuramente raggiunta, perché l’amore è la Forza più vigorosa, che aiuta a colui che non è ancora liberato, che assicura anche a lui l’entrata nel Regno spirituale, nel Regno della Luce e della Beatitudine.

Amen

Het weerzien in het hiernamaals in de staat van voltooiing

In het geestelijke rijk herkennen die zielen elkaar die zich in dezelfde graad van rijpheid bevinden en in een bepaalde graad van rijpheid ontvankelijk zijn voor licht. Die dus in staat zijn geestelijk te kunnen zien, terwijl de zielen in de duisternis elkaar niet herkennen ofschoon zij op de aarde met elkaar waren verbonden. Zij kunnen dan wel wezens waarnemen en met hen in contact treden, maar van een herkennen kan geen sprake zijn - want lichamelijke kenmerken bezitten zij niet meer en geestelijk zien vereist een bepaalde graad van rijpheid.

Een lichtziel echter kan een haar van de aarde bekende ziel weervinden en haar ook naderen zonder echter door deze herkend te worden. Om welke reden de lichtzielen ook helpend kunnen bijstaan, maar wel verhuld, zodat de lichtstraling die van hen uitgaat geen dwingende invloed uitoefent op de onvolkomen wezens.

Daarom vinden zulke op de aarde niet voltooide, gestorven zielen in het geestelijke rijk hulpvaardige zielen die hen tegemoet komen omdat liefde ze met elkaar verbond, toen zij nog op aarde waren.

Toch moet de ziel zich uit eigen wil voor hun onderrichtingen en raadgevingen openstellen. Haar kan de juiste weg gewezen worden, maar zij moet die echter nu zelf gaan. Bevinden zich daarentegen zielen in zo'n rijpheidsgraad dat zij beiden ontvankelijk zijn voor licht, al is het ook in verschillende sterkte, dan zijn zij ook bekwaam geestelijk te zien en herkennen elkaar tot hun onbeschrijflijke vreugde. En zij komen nu bijeen om gezamenlijk te werken, elkaar aanvullend en lerend en zich steeds in liefde uitend, wat de ziel buitengewoon gelukkig maakt.

Een weerzien in het geestelijke rijk staat dus vast, alleen kan het nog geruime tijd duren tot een ziel in die lichtsferen binnengaat en dan pas haar geliefden weerziet. En dan beseft zij dat dezen haar reeds vaak nabij waren als raadgevers en leiders op de weg naar boven.

De zaligheid van het terugvinden is onbeschrijfelijk en weegt tegen veel leed op dat de zielen in het hiernamaals eerst moeten verdragen, tot zij tot het licht komen. Maar waar een lichtziel helpt door haar liefde, daar wordt ook het doel zeker bereikt. Want de liefde is de sterkste kracht die de nog onverloste helpt, die hem ook het binnengaan in het geestelijke rijk verzekert, in het rijk van licht en zaligheid.

Amen