• Indietro

Il basso stato dell’anima - L’assenza di comprensione

Quando lo stato dell’anima è così basso che non riconosce più l’Amore di Dio, allora è data la dimostrazione che è stata provveduta in modo orrendamente scarso e non le è stato offerto nulla per la fortificazione di cui ha bisogno. L’uomo è di una incredibile assenza di comprensione verso tutto lo spirituale, rimane non impressionato, perché tutto il suo pensare è rivolto solo alla vita terrena. Ma l’anima non viene riconosciuta e quindi nemmeno provveduta. Tutto il sentire dell’uomo orbita intorno alle mete puramente terrene, l’anima è quindi costretta a servire il corpo, mentre tutto il suo pensare, sentire e volere dev’essere rivolto solo alla sua conservazione e lei stessa soffre indicibilmente, perché questo le serve poco. Le manca totalmente la pace interiore, la consapevolezza di essere di Origine divina, il desiderio per l’unificazione con Dio, che renderebbe l’anima così indicibilmente felice, è come una serva schiavizzata e deve sempre soltanto fare ciò che pretende il corpo, e la vera meta, l’unificazione con Dio, le si allontana sempre di più. Perché dato che il corpo si avvale sempre più di lei, essa diventa sempre più mondana e perde ogni collegamento con Dio e questo è il suo naufragio e la sua rovina.

Amen

Lage zielentoestand – Onbegrip

Wanneer de staat van de ziel zo gering is, dat ze de liefde van God niet meer herkent, dan is het bewijs gegeven, dat ze ontzettend karig bedacht werd en haar niets ter versterking, wat ze nodig had, aangeboden werd. De mens heeft ongelooflijk weinig begrip voor al het geestelijke. Hij raakt niet onder de indruk, want al zijn denken betreft louter het aardse leven. Maar de ziel wordt niet erkend en dus ook niet bedacht.

Het gehele voelen van de mens draait om puur aardse doelen. Daarom is de ziel gedwongen om het lichaam te dienen, doordat al het denken, voelen en willen slechts de instandhouding van het lichaam dienen mag en de ziel onuitsprekelijk lijdt, omdat dit maar weinig nuttig voor haar is.

De innerlijke vrede, het bewustzijn van goddelijke afkomst te zijn, het verlangen naar de vereniging met God, dat de ziel zo onnoemelijk gelukkig zou maken, ontbreekt haar volkomen. Ze is als een onderdrukte dienares en moet nu steeds alleen doen, wat het lichaam verlangt en steeds verder verschuift het eigenlijke doel, de vereniging met God. Want omdat het lichaam haar geheel voor zichzelf opeist, wordt ze steeds wereldser en verliest ze elke verbinding met God en dat is haar ondergang en haar verderf.

Amen