• Indietro

Concetto di tempo e spazio nell’aldilà

Nell’Eternità decade il concetto di tempo e spazio, perché nulla è limitato, è soltanto una consapevolezza di Forza divina indipendente da tempo e spazio, che è capace di cambiare soltanto nel suo vigore. Può accrescersi in inebriante Beatitudine fino all’incommensurabile e sarà comunque sempre la stessa, l’Irradiazione della Vicinanza di Dio, la più beatificante e per voi uomini la più inafferrabile, finché non è stato raggiunto il gradino della perfezione. Ma possono passare dei mondi, prima che un essere di Luce sia totalmente fuso con l’Ardore dell’eterno Amore. E di conseguenza la Forza dell’Amore divino si comunicherà ad ogni essere, e queste Irradiazioni sono il simbolo della più grande Beatitudine ed aumentano nuovamente la Forza d’amore degli esseri pure fino all’inafferrabile e si comunica ad innumerevoli esseri nel Cosmo attraverso questi di nuovo nella massima misura, e così lo Spirito dell’Amore divino opera sempre e continuamente, ovunque e senza fine. Finché l’uomo dimora sulla Terra, gli manca la comprensione per questo Operare dell’eterna Divinità, finché non si sforza di predisporre pure la Legge dell’Amore a tutto il resto, quando fa di questa la Legge più alta di tutte. Allora gli può sorgere un sottile presagio dell’Onnipotenza dell’Amore divino, ma non lo può misurare in tutto il Suo volume, prima che lo stato di maturità animico non abbia raggiunto quel grado, che gli è possibile raggiungere sulla Terra. E comunque deve sovente porsi la domanda, che cosa possa mai muovere l’eterna Divinità di prenderSi Cura dei figli terreni in instancabile Pazienza, per far loro trovare la via verso il perfezionamento. E potrà motivare la Risposta solamente con l’infinito Amore, la cui profondità però non può misurare minimamente.

Amen

Tijd- en ruimtebegrip in het hiernamaals

In de eeuwigheid is het tijd- en ruimtebegrip achterhaald, want niets is begrensd. Er is alleen maar een eeuwigdurend, van tijd en ruimte onafhankelijk bewustzijn van goddelijke kracht, dat alleen in zijn kracht voor verandering vatbaar is. De in vervoering brengende zaligheid kan toenemen tot in het onmetelijke en zal desondanks steeds dezelfde zijn: de uitstraling van de nabijheid van God. Het zaligste en voor jullie mensen meest onbegrijpelijke, zolang de trede van volmaaktheid niet bereikt is.

Er zullen echter werelden kunnen vergaan, voordat een lichtwezen volledig versmolten is met de eeuwige liefdesgloed. En de kracht van de goddelijke liefde wordt dus aan elk wezen gegeven. En deze uitstralingen zijn het toonbeeld van de grootste zaligheid en vergroten eveneens weer de liefdeskracht van het wezen tot in het onvoorstelbare en dit verspreidt zich hierdoor weer in de grootste omvang over talloze wezens in het heelal. En zo werkt de goddelijke liefdesgeest voortdurend en overal zonder einde.

Zolang de mens op aarde verblijft, ontbreekt hem voor deze arbeid van de eeuwige Godheid het inzicht, totdat hij zich inspant om eveneens de wet van de liefde aan al het andere voorop te stellen. Het tot de hoogste van alle wetten te maken. Dan kan er wel een zwak vermoeden in hem opkomen van de almacht van de goddelijke liefde. Hij kan hem echter niet in zijn volle omvang overzien, voordat de rijpheidstoestand van de ziel die graad bereikt heeft, die voor hem mogelijk is om op aarde te bereiken.

En toch moet hij zichzelf vaak de vraag stellen, wat de eeuwige Godheid ertoe bewegen mag om Zich met onvermoeibaar geduld om de mensenkinderen te bekommeren, om hen de weg tot voltooiing te laten vinden. En hij zal het antwoord slechts op de eindeloze liefde kunnen baseren, waarvan hij echter de diepte in de verste verte niet kan begrijpen._>Amen